Αναλύσεις: Το γεγονός της χρονιάς

30  Δεκ. 2011  Το γεγονός της χρονιάς

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 30/12/2011

Όσο απομακρυνόμεθα, χρονικά, από τις ημέρες (31 Οκτωβρίου - 5 Νοεμβρίου 2011) που αντιμετωπίσθηκε, εγχωρίως και διεθνώς, το ενδεχόμενο ελληνικού δημοψηφίσματος σχετικά με την απόφαση (το ελληνικό σκέλος) στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης την 26η Οκτωβρίου 2011, τόσο θα πρέπει να γίνεται αντιληπτό ότι στο «δημοψήφισμα που δεν έγινε» συμπυκνώνονται η παθογένεια της (μεταπολιτευτικής) ευρωπαϊκής πορείας της Ελλάδας και οι τρέχουσες αβεβαιότητες της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Το «δημοψήφισμα που δεν έγινε» δεν ήταν το πρώτο. Πριν περίπου 35 χρόνια ένας Παπανδρέου (και

Αναλύσεις: Πολυπληθής ακυβερνησία

23 Δεκ. 2011  Πολυπληθής ακυβερνησία

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 23/12/2011

Η επί δεκαετίες διανυθείσα βασιλική οδός προς την τρέχουσα χρεοκοπία έχει και μία συνιστώσα ακυβερνησίας - ακυβερνησιμότητας μέσω (και) των πολυπληθών κυβερνητικών σχημάτων. Στην κεφαλή της εγχώριας κρατι(κομματι)κής «φούσκας» βρισκόταν πάντα ένα πολυπληθές «κυβερνητικό σχήμα». Ανάλογο αυτού που στην σημερινή εκδοχή περιλαμβάνει σχεδόν 50 υπουργο-υφυπουργούς. Η ανάγκη μικρού-ευέλικτου κυβερνητικού σχήματος (12 υπουργείων, αλλά αυτό είναι έτερο ζήτημα) ήταν, ή έγινε, «προγραμματική» ή προεκλογική εξαγγελία (και) πρωθυπουργών που άλλα εξήγγειλαν και άλλα έπρατταν (καθώς δεν ήθελαν, δεν καταλάβαιναν, ή δεν μπορούσαν).

Όμως το «μικρό και ευέλικτο» σχήμα ήταν, και είναι, κάτι περισσότερο από αυτό που επιχειρήθηκε

Αναλύσεις: «Ιστορίες για Χρεοκοπίες» προς ανάγνωση

17  Δεκ. 2011    «Ιστορίες για Χρεοκοπίες» προς ανάγνωση

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 17/12/2011

Για την τρέχουσα ελληνική χρεοκοπία «όλα έχουν ειπωθεί από όλους» θα έλεγε κανείς. Τόσα έχουν γραφεί, έντυπα και ηλεκτρονικά, πολύ περισσότερα έχουν ακουσθεί σε ραδιόφωνα και τηλεπαράθυρα, πρωινάδικα και ξενυκτάδικα. Αν και η πολιτ(ευτ)ική, δημοσιογραφική, ακαδημαϊκή, κ.ο.κ. κόπωση, έως και εξουθένωση, είναι πασιφανής, παρ' όλα αυτά, επειδή η δημόσια συζήτηση πρέπει να συνεχισθεί, και η λύση να βρεθεί, η στήλη συνιστά την ανάγνωση ενός ακόμη κειμένου το οποίο φέρει τον τίτλο «Ιστορίες για Χρεοκοπίες», και του οποίου η εισαγωγή έχει ως εξής:

«Η Ελλάδα προχωράει πλησίστια προς τη χρεοκοπία, την οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική

Αναλύσεις: Ιδού η Ρόδος, ιδού και η (επανα)διαπραγμάτευση

10  Δεκ. 2011  Ιδού η Ρόδος, ιδού και η (επανα)διαπραγμάτευση

Ημερησία του Σαββάτου  -  Οικονομία, 10/12/2011

Η Ελλάδα, φλερτάροντας επί διετία με την ανοικτή χρεοκοπία, και αποφεύγοντάς την μέσω αλλεπάλληλων διεθνών αποφάσεων διάσωσης, εισήλθε ως κοινωνία, οικονομία, πολιτική -και αυτό πλέον είναι ανάγκη να συνειδητοποιηθεί και να δηλωθεί ρητά- σε μία ουσιαστική διαδικασία μετάβασης, μακράς και επίπονης, διαφορετικής από όλες τις προηγούμενες που έζησε η χώρα: τη μεταπολίτευση, την αλλαγή, τη σύγκλιση στην ΟΝΕ, την επιβίωση στην ΟΝΕ κ.ο.κ.

Στη μεταβατική περίοδο που ανοίγεται η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με όλες τις εκκρεμότητες των

Αναλύσεις: Οι προϋπολογισμοί της χρεοκοπίας

3  Δεκ. 2011  Οι προϋπολογισμοί της χρεοκοπίας

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  3/12/2011

Φέτος οι «ημέρες του προϋπολογισμού» έρχονται, λόγω του φλέρτ με την ανοικτή χρεοκοπία, αρκετά νωρίτερα από τα συνήθη. Η κοινοβουλευτική συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού (έτους 2012) θα ολοκληρωθεί ανήμερα του Αγίου Νικολάου κι όχι, όπως συνέβαινε, παραμονές Χριστουγέννων. Αναμένεται δε, λόγω διακομματικής κυβέρνησης, να λάβει ψήφους σημαντικά περισσότερες από εκείνες του πλειοψηφούντος κόμματος. Ωστόσο, άνευ απροόπτου, δεν αναμένονται άλλες αλλαγές στην επαναλαμβανόμενη επί δεκαετίες, καθιερωμένη, τελετουργία.

Η καθιερωμένη τελετουργία της υποτιθέμενης συζήτησης του κρατικού προϋπολογισμού είναι μία

Αναλύσεις: Εκτός από γιαούρτια, ρίξτε και καμιά ιδέα

26 Νοεμ. 2011 Εκτός από γιαούρτια, ρίξτε και καμιά ιδέα

Ημερησία του Σαββάτου  -  Οικονομία, 26/11/2011

Η παντελής απαξία του εγχώριου πολιτ(ευτ)ικού προσωπικού, αυτού που έφερε την Ελλάδα στα όρια της ανοικτής και άτακτης χρεοκοπίας, κάνει τους γνωστούς στίχους «χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις», που τραγουδήθηκαν λίγα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, να ηχούν σήμερα, έναντι όσων πιστεύουν και καθημερινά διατυπώνουν οι πολίτες για το πολιτ(ευτ)ικό σύστημα και προσωπικό, ως ένας αθώος προσκοπικός ύμνος.

Το «τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται, είναι πολύ χειρότερα» ισχύει κι εδώ, ως προς

Άρθρα - Αναλύσεις: Ωμές ευρωπαρεμβάσεις σε μισθούς και συλλογικές συμβάσεις εργασίας

20 Νοεμ. 2011  Ωμές ευρωπαρεμβάσεις σε μισθούς και συλλογικές συμβάσεις εργασίας

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - Οικονομία, Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Για να γίνει κατανοητό το τι συμβαίνει και τι ενδέχεται να ακολουθήσει στην Ελλάδα όσον αφορά τους μισθούς και το σύστημα διαμόρφωσής τους, είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη οι σύγχρονες τάσεις και επιλογές σε ευρωζώνη και Ευρωπαϊκή Ενωση. Το πλαίσιο αλλάζει σημαντικά σε σχέση με την Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992).

Τότε οι επιδράσεις στην πολιτική μισθών ήταν έμμεσες ως συνεπαγωγή των μακροοικονομικών επιλογών που αυτή συνεπαγόταν. Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ έως και την ισχύουσα Συνθήκη της

Αναλύσεις: Η Ευρωζωνολατρεία ως «γενναίον ψεύδος»

19  Νοεμ. 2011 Η Ευρωζωνολατρεία ως «γενναίον ψεύδος»

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 19/11/2011

Στην τρέχουσα πολυσχιδή χρεοκοπία το ελληνικό πολιτ(ευτ)ικό κατεστημένο κάνει απέλπιδες (και συχνά ανερμάτιστες) προσπάθειες διάσωσής του (εγχωρίως και διεθνώς) διά του αέναου μεταμορφισμού. Αδυνατώντας να απογαλακτισθεί από ρηχά «γενναία ψεύδη» με τα οποία επιβίωσε, γαλουχώντας και την πελατεία του, στο μεταπολιτευτικό κύκλο, τείνει να μετατρέψει σε τέτοιο «ψεύδος» και την αναγκαία προσπάθεια αποφυγής της ανοικτής ελληνικής χρεοκοπίας και επίπονης πολυετούς ανόρθωσης.

Το εκάστοτε «γενναίον ψεύδος» (με την πλατωνική έννοια) αφορούσε (υποτίθεται) ευγενικό σκοπό,

Αναλύσεις: Οι 100 ημέρες της αλήθειας

12  Νοεμ. 2011  Οι 100 ημέρες της αλήθειας

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 12/11/2011

Οσο περνούσαν οι όμορφες καλοκαιρινές ημέρες μετά την απόφαση της 21η Ιουλίου 2011 τόσο γινόταν εμφανές, και εγχωρίως και διεθνώς, ότι δεν υπήρχε δυνατότητα να καταστεί το «ελληνικό πρόγραμμα» αποδεκτό-αποδοτικό και το ελληνικό δημόσιο χρέος βιώσιμο. Η επιχειρούμενη προσαρμογή βασιζόταν συνεχώς σε αλλεπάλληλα «οριζόντια» μέτρα «μιας χρήσης», έκτακτης φορολογίας των ήδη φορολογουμένων και περικοπής μισθών -συντάξεων που έκαιγαν και τα χλωρά μαζί με τα ξερά.

Οι «ιερές αγελάδες» του αντιπαραγωγικού κρατισμού, του ιδιωτικοδημόσιου, της φοροδιαφυγής, της

Αναλύσεις: Το νόμισμα του Καραγκιόζη

5 Νοεμ. 2011  Το νόμισμα του Καραγκιόζη

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 5/11/2011

Η εγχώρια αντιμετώπιση για το ελληνικό σκέλος της απόφασης του Συμβουλίου Κορυφής της Ευρωζώνης την 26η Οκτωβρίου 2011 επιβεβαίωσε πανηγυρικά την αποστροφή της (σημείο 15 περί συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη διαγραφή-«κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους) για «εξαιρετική και μοναδική» περίπτωση του να διαγραφούν 100 και πλέον δισεκατομμυριάκια ευρώ από τα 350 του ελληνικού δημόσιου χρέους και 4,5 και πλέον δισεκατομμυριάκια ευρώ από τους ετησίως καταβαλλόμενους τόκους.

Αναλύσεις: Η ανάπτυξη της χρεοκοπίας

28  Οκτ. 2011  Η ανάπτυξη της χρεοκοπίας

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 28/10/2011

 

 

Η τρέχουσα ελληνική χρεοκοπία θα (επι)βαρύνει τη χώρα επί σειρά ετών, ακριβώς επειδή οικοδομήθηκε επί σειρά ετών. Ούτε προέκυψε το 2009, το 2010, το 2011, ούτε οι γενεσιουργοί αιτίες της είναι κυρίως εξωγενείς. Είναι ενδογενείς και δομικές. Γι' αυτό, άλλωστε, η ανάταξη και η ανόρθωση της χώρας, εάν υπάρξει όταν υπάρξει και για να υπάρξει, είναι υπόθεση δεκαετίας.

Τα θεμελιώδη της ελληνικής οικονομίας δηλώνουν ότι πολιτική, οικονομική πολιτική και κοινωνία, με τις ηγεμονεύουσες-πλειοψηφικές επιλογές τους, επί σειρά ετών οικοδομούσαν την τρέχουσα χρεοκοπία. Ακόμη και κατά την πρόσφατη μακρά περίοδο της υποτιθέμενης «ανάπτυξης», από το 1995 έως το 2009, (ανα)παράγοντας κυρίως χρέος, αυτό που κατέστη, και αναγνωρίζεται παγκοσμίως, μη βιώσιμο.

Αναλύσεις: Το νόημα της Οδύσσειας

22 Οκτ.  2011  Το νόημα της Οδύσσειας

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 22/10/2011

Στις 17/4/2010, μία εβδομάδα πριν από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Καστελόριζο για την εκεί ανακοίνωση προσφυγής της χώρας στον τριμερή Μηχανισμό Στήριξης, υποστηρίζαμε σε τούτη τη στήλη υπό τον τίτλο «Η ελληνική Οδύσσεια αρχίζει»: «Γίνεται σαφές ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας οδύσσειας ετών που απαιτεί μία 'αναδυόμενη' στρατηγική ως προς το 'από πού (και πώς) πάμε για τη μείωση του δημόσιου χρέους και τη (νέα) ανάπτυξη». Ισχύει κι εδώ το «μία τόσο μεγάλη κρίση δεν πρέπει να πάει χαμένη».

Αναλύσεις: Οικονομία σε «απώλεια στήριξης»

15 Οκτ. 2011   Οικονομία σε «απώλεια στήριξης»

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 15/10/2011

«Δεν είναι ότι δεν βλέπουν τη λύση. Δεν μπορούν καν να δούνε το πρόβλημα» υπογραμμίζαμε πριν από 25 μήνες για την τότε ελληνική κυβέρνηση (βλ. Προδιαγεγραμμένη πορεία, «ΗτΣ», 5/9/2009). Δυστυχώς στο λεχθέν από τον G.K. Chesterton, συμπυκνώνονται τα κυρίαρχα (και πλειοψηφικά) λόγια και, κυρίως, έργα και της σημερινής κυβέρνησης, της συμπολίτευσης, της αντιπολίτευσης και πολλών κοινωνικών ομάδων.

Φιλοξενούμενες Μελέτες: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ Ιστορίες για χρεοκοπίες.

Ιστορίες για χρεοκοπίες.

(Με ερωτήματα και απαντήσεις).

Δημήτρης Α. Ιωάννου-ΣΠ Α΄

           Η Ελλάδα προχωράει πλησίστια προς την χρεοκοπία, την οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική καταστροφή, χωρίς ο κυρίαρχος λόγος να έχει συνειδητοποιήσει, έστω και κατ’ ελάχιστο, τις πραγματικές αιτίες και τις διαστάσεις της εξελισσόμενης τραγωδίας. Τα ουσιαστικά ερωτήματα δεν τίθενται ποτέ στον δημόσιο διάλογο μεταξύ των πλειοψηφικών απόψεων με αποτέλεσμα να μην δίνονται ποτέ και οι κατάλληλες απαντήσεις, αφήνοντας το έδαφος ελεύθερο στους παραλογισμούς και στις δεισιδαιμονίες. Την ίδια στιγμή που στον υπόλοιπο κόσμο η κρίση, υποκινώντας ριζοσπαστικούς και καινοτόμους προβληματισμούς, τροφοδοτεί μία σοβαρή συζήτηση που αμφισβητεί και ανατρέπει στερεότυπα σκέψης τα οποία κυριάρχησαν επί δεκαετίες, στην χώρα μας τα διαχρονικά συλλογικά συμπλέγματα οδηγούν σε έναν αυτοκαταστροφικό αυτισμό που αποτρέπει -ακόμη και σήμερα- την καταύγαση και την συνειδητοποίηση των ποικίλων όψεων της χρεοκοπίας.

         

Υπάρχει κάτι που κάνει την Ελλάδα να είναι πιο ευάλωτη στην οικονομική κρίση, σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης και του δυτικού κόσμου;

   ... η συνέχεια εδώ

Αναλύσεις: Μετά την 21η Ιουλίου, τι;

8 Οκτ. 2011  Μετά την 21η Ιουλίου, τι;

Ημερησία του Σαββάτου  - Οικονομία,  8/10/2011

Δύο χρόνια τώρα η Ευρωζώνη αναζητεί, αργά και βασανιστικά, μία «αναδυόμενη» (με την έννοια της καθοδόν σύλληψης/εφαρμογής) στρατηγική αντιμετώπισης της χρηματοπιστωτικής κρίσης που εκδηλώθηκε το 2008 και της, συνδεόμενης, κρίσης δημόσιου χρέους που εντάθηκε μετά το 2010. Αναχαιτίσθηκαν προσωρινά με πολλαπλές διασώσεις, αρχικά (εθνικές) τραπεζών και εν συνεχεία (διεθνικές) κρατών-μελών. Η απόφαση της 21ης Ιουλίου 2011 ήταν μέρος αυτής της «αναδυόμενης» στρατηγικής. Αλλά προ εβδομάδος, η κρίση αναζωπυρώθηκε εντονότερη, εκεί απ΄ όπου ξεκίνησε: τις ευρωπαϊκές τράπεζες.

Αναλύσεις: Διεθνής συναγερμός για την απασχόληση

1  Οκτ. 2011  Διεθνής συναγερμός για την απασχόληση

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  1/10/2011

Πληθαίνουν τα μαύρα σύννεφα στην παγκόσμια οικονομία και αναδεικνύεται συχνότερα η σημασία της εξελισσόμενης διεθνούς κρίσης στην απασχόληση. Αναδεικνύεται όχι μόνον, ή κυρίως, από κριτικούς της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης ή κοινωνικά κινήματα, αλλά από «κατεστημένους» διεθνείς οργανισμούς και θεσμούς που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται (και να ανησυχούν για) το βάθος, το εύρος και τη διάρκεια της τρέχουσας διεθνούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Άρθρα - Αναλύσεις: Επικίνδυνη περιδίνηση για μισθούς και ΣΣΕ

25 Σεπτ. 2011  Επικίνδυνη περιδίνηση για μισθούς και ΣΣΕ

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία- Οικονομία, σελ. 14, Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Το ζήτημα του συστήματος διαμόρφωσης των μισθών και των συλλογικών διαπραγματεύσεων επανέρχεται στην επικαιρότητα συνήθως όταν μας επισκέπτεται η τριμερής Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ, ενώ κατ' ουσίαν το σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων βρίσκεται από μηνών σε κατάσταση περιδίνησης.

  

Σε συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης και χρεοκοπίας η εκκρεμότητα της επέκτασης-κήρυξης υποχρεωτικών των διεπιχειρησιακών (κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών) συλλογικών συμβάσεων εργασίας και ο περιορισμός του ρόλου της υποχρεωτικής διαιτησίας, δύο ακρογωνιαίων λίθων του συστήματος διαπραγματεύσεων όπως λειτούργησε στην Ελλάδα από το 1992 -κατ' ουσίαν και από το 1955- προκαλεί τεκτονικές αλλαγές στο σύστημα διαμόρφωσης των μισθών.

Αναλύσεις: Το «κούρεμα» του δημόσιου τομέα

24  Σεπτ. 2011  Το «κούρεμα» του δημόσιου τομέα

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 24/9/2011

Η περικοπή μισθών και απασχόλησης στο Δημόσιο δεν είναι νέο ζήτημα. Ήταν κεντρική γραμμή στη διαπραγμάτευση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2011-14 μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και τρόικας (Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ). Αλλά, ως συνήθως, δεν διαβάσθηκαν με προσοχή, ή καθόλου, τα επίσημα κείμενα της τριμερούς, που ελλείψει εγχώριων κειμένων πολιτικής συνοδευόντων τα (πολλά και προπολιτικά) λόγια και τα νομοθετικά έργα, είναι μοναδική πηγή ενημέρωσης και ανάλυσης.

Αναλύσεις: «Βουλιαχτική» Δημοκρατία

17  Σεπτ. 2011  «Βουλιαχτική» Δημοκρατία

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία,  17/9/2011

Η πανταχόθεν, έξωθεν και έσωθεν, αναπαραγόμενη αίσθηση οικονομικής και κοινωνικής περιδίνησης, που καθιστά το «ελληνικό ζήτημα» καθημερινό διεθνές πρωτοσέλιδο και οδηγεί την εγχώρια διοίκηση σε αλλεπάλληλα οικονομικά (κυρίως φορολογικά) έκτακτα μέτρα συνδέεται με τη συστηματική άρνηση του εγχώριου πολιτ(ευτ)τικού συστήματος να συνειδητοποιήσει τις διαστάσεις της εγχώριας χρεοκοπίας και αναλόγως αυτών να πορευθεί.

Η μεταπολιτευτική Ελλάδα ζει τη δημοσιονομική - οικονομική χρεοκοπία της, που ενώ από διετίας τυγχάνει διεθνούς συνδιαχείρισης, οι εγχώριες κυριαρχούσες προσλαμβάνουσες πολιτ(ευτ)τικές παραστάσεις μένουν εκτός πραγματικότητας με ρητορικές σωτηριολογικής άρνησής της. Με τα «δεν θα χρεοκοπήσουμε», «δεν συζητούμε ούτε θέλουμε να γίνεται λόγος για χρεοκοπία», τη συνωμοσιολογία περί «αυτών που απεργάζονται την ελληνική χρεοκοπία».

Το ζήτημα δεν είναι εάν «θα χρεοκοπήσουμε». Είναι πώς θα βγούμε το συντομότερο, με το χαμηλότερο οικονομικό, κοινωνικό, εθνικό κόστος από την εξελισσόμενη εγχώρια χρεοκοπία. Η οποία σημειωτέον δεν έπεσε στον ελληνικό ουρανό το 2010. Η δυναμική της συνδέεται με ενδογενείς λαϊκισμούς και από την εποχή της «ισχυρής Ελλάδας» και της «θωρακισμένης οικονομίας». Διήλθαμε ήδη αρκετές φάσεις της χρεοκοπίας. Μέχρι το τέλος του 2009, όταν δεν είχαν αποκαλυφθεί τα τεχνάσματα της εγχώριας πολιτ(ευτ)ικής λογιστικής, ζήσαμε την περίοδο της κρυφής χρεοκοπίας.

Ακολούθησε η περίοδος της οιονεί χρεοκοπίας όταν, εν μέσω διεθνούς και ευρωπαϊκής τραπεζικής κρίσης και κρίσης δημόσιου χρέους, η Ελλάδα μετατράπηκε λόγω δυναμικής του δικού της χρέους και σαθρότητας της οικονομίας της σε αδύνατο κρίκο της Ευρωζώνης. Η τεχνική χρεοκοπία εκδηλώθηκε ανοικτά την Ανοιξη του 2010 όταν πλέον οι διεθνείς αγορές «έκλεισαν» για την Ελλάδα. Είχε προηγηθεί η οιονεί χρεοκοπία όταν η απογείωση του κόστους δανεισμού καθιστούσε (λόγω και «ληξιαρίου») το ανακυκλούμενο χρέος μη βιώσιμο. Η προσφυγή στον πρωτοφανή διεθνώς τριμερή Μηχανισμό Στήριξης της Ελλάδας (Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ) απέτρεψε την ανοικτή χρεοκοπία.

Η πρώτη αποτροπή (είτε λόγω ανεπαρκούς σχεδιασμού, είτε λόγω ανεπαρκούς εφαρμογής, αυτό είναι άλλη συζήτηση) δεν ήρκεσε, κι ακολούθησε η επιμήκυνση και η μείωση του επιτοκίου του πρώτου δανείου. Μη αρκούντος κι αυτού, ήλθε με την απόφαση της 21ης Ιουλίου του 2011 η δεύτερη ευκαιρία διάσωσης από την ανοικτή (και άτακτη) χρεοκοπία. Περιλαμβάνοντας μερικά από όσα ετίθεντο «κριτικά» στην εγχώρια αντιπαράθεση: «επιμήκυνση», (μικρή) «αναδιάρθρωση», «να πληρώσουν και οι τράπεζες».

Όμως σε όλη αυτήν την πορεία οι θεμελιώδεις αιτίες τις εγχώριας δημοσιονομικής και παραγωγικής - ανταγωνιστικής χρεοκοπίας αντιμετωπιζόταν ως έξωθεν επιβληθείσες. Ως εάν να μπορεί στο διηνεκές να συντηρείται ύψος (αναποτελεσματικών) δημοσίων δαπανών δυσανάλογο με τους φόρους που οι πολλοί δεν θέλουν ή δεν μπορούν να πληρώνουν. Εισήλθαμε πλέον σε περίοδο που για την περιγραφή των πολιτικών αιτίων της εξελισσόμενης χρεοκοπίας ο όρος λαϊκισμός (και η αναζωπύρωσή του) δεν αρκεί. Δανειζόμενοι τον όρο «βουλιαχτής» από τον κλασσικό, και τόσο επίκαιρο, «Ζητιάνο» του Ανδρέα Καρκαβίτσα ας μιλούμε για τη «βουλιαχτική» δημοκρατία.

Αναλύσεις: Το «γενναίον ψεύδος» της Μεταπολίτευσης

10  Σεπτ.  2011   Το «γενναίον ψεύδος» της Μεταπολίτευσης

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 10/9/2011

Σε μείζον, αλλά εφήμερο, πολιτ(ευτ)ικό ζήτημα ανεδείχθη προ εβδομάδων το εάν θα συμμετάσχει, ή όχι, ο πρωθυπουργός στην 76η ΔΕΘ. Ήταν ένα ακόμη παράδειγμα ρηχής και ανεπεξέργαστης, αλλά με ταχύτητα φωτός, ανακύκλωσης θέσεων/αντιθέσεων από το χρεοκοπημένο πολιτ(ευτ)ικό σύστημα. Διότι το ζήτημα δεν είναι εάν ο εκάστοτε πρωθυπουργός «πηγαίνει» στη ΔΕΘ, είναι η τελετουργία της, τι την (και τον) «ακολουθεί», το «τι λέει», «τι κάνει», τι συμβολίζει, πολιτικά, για τη χώρα.

Επίκαιρα Θέματα: Περί ΔΕΘ

Περί  ΔΕΘ 



11 Σεπτ.  2010    Στον Χάρτη των Επενδύσεων  

Η 75η ΔΕΘ είναι ευκαιρία τομής στην ρουτίνα των περασμένων ετών και δεκαετιών. Να ξεφύγει από το στερεότυπο της πολιτ(ευτ)ικής κουστωδίας εξ Αθηνών που ανεβαίνει στην Θεσσαλονίκη αλλά συνεχίζει να κοιτάει τον αφαλό της. Χρειάζεται επιλογές που, εν μέσω οιονεί χρεοκοπίας, ύφεσης και πολύπλευρης κρίσης, υπερασπίζουν το μέλλον της χώρας, των τόπων και των ανθρώπων της. Οχι το πολιτικό παρελθόν, και δεν αρκούνται στο πολιτικό παρόν.

Είναι ευκαιρία για επιλογές και συμπεριφορές που βάζουν την χώρα ξανά στον χάρτη των διεθνών επενδύσεων, αποφασιστικά και οριστικά. Αξιοποιώντας όλα τα γεωπολιτικά-γεωοικονομικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, τόπου ευρισκόμενου πάνω σε πηγές και πάνω σε δρόμους του νέου κύματος ανάπτυξης. Των τροφίμων, του πολιτισμού, του τουρισμού, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, των ενεργειακών πρώτων υλών, των συνδυασμένων μεταφορών, της κοινωνίας της γνώσης, της καινοτομίας...

Είναι ευκαιρία για επιλογές που υπερβαίνουν αυτούς που, δηλώνοντας «φίλοι της ανάπτυξης», αναζητούν «επανάληψη των προηγουμένων» που μας έφεραν στην χρεοκοπία. Επιλογές που εντάσσουν τους τόπους της χώρας στην διεθνή γεωοικονομία, αναδεικνύουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους, απελευθερώνουν τις παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις κάθε τόπου. Που «φέρνουν τα πάνω-κάτω» ώστε το ανθρώπινο κεφάλαιό τους να μην διαρρέει και μεταναστεύει, αλλά συρρέει, σπέρνει και ριζώνει.

Είναι ευκαιρία η Θεσσαλονίκη να υπερβεί την σύγχρονη εκδοχή «μοραϊτισμού», το να κοιτάει είτε την Αθήνα είτε τον αφαλό της. Ας στραφεί, ταυτόχρονα, στην περιβαλλοντική ανταγωνιστικότητα των πόλεων και στους μεγάλους γεωοικονομικούς ορίζοντές της. Ενισχύοντας την ενδογενή και εξωστρεφή οπτική της, λαμβάνοντας υπόψη ότι, πλέον, είναι κρίσιμο και το στοιχείο του χρόνου. Ισχύει κατ’ αναλογίαν ότι και πριν 98 χρόνια για το ποιος θα απελευθερώσει-εισέλθει πρώτος στην πόλη.

Σήμερα η «μάχη» είναι ευγενέστερη, αφορά την έγκαιρη ένταξη στα αναδυόμενα δίκτυα της ροής των διεθνών επενδύσεων και του εμπορίου (λιμάνια, τρένα, συνδυασμένες μεταφορές, κ.ο.κ.) που στην Βαλκανική το εάν είναι παίγνιο μηδενικού αθροίσματος ή πεδίο συνεργειών εξαρτάται και από τον εγχώριο σχεδιασμό επενδυτικών επιλογών που «κουμπώνουν». Π.χ. στον δρόμο «Κεντρική Ευρώπη - Μέση Ανατολή» άρχισαν προ δύο μηνών οι εργασίες κατασκευής ενός νέου σιδηροδρομικού τερματικού σταθμού συνδυασμένων μεταφορών στο Ντραγκομάν της βορειοδυτικής Βουλγαρίας (σύνορα με τη Σερβία) που «κουμπώνει» τους εμπορικούς δρόμους συνδέοντάς το σιδηροδρομικώς με το Σβίλενγκραντ στη νοτιοανατολική Βουλγαρία (σύνορα με Ελλάδα και Τουρκία, πάνω από το Τρίγωνο).

Ο σταθμός αποσκοπεί στην αύξηση του όγκου φορτίων που μεταφέρονται σιδηροδρομικώς (700 βαρέα φορτηγά ημερησίως) διασχίζοντας διαγώνια την Βουλγαρία, στον περιορισμό του χρόνου μεταφοράς, στην αποσυμφόρηση και στη μείωση του κόστους συντήρησης του εθνικού οδικού δικτύου, στην πρόληψη των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων και στην προστασία του περιβάλλοντος. Σχεδιάζεται η κατασκευή - λειτουργία αντίστοιχου τερματικού σταθμού και στο Σβίλενγκραντ.


5 Σεπτ  2010    Προδιαγεγραμμένη πορεία

 

Η έκβαση της 6ης πρωθυπουργικής παρουσίας στην ΔΕΘ του 2009 προδιαγράφεται από το περιεχόμενο και την ποιότητα των προηγούμενων πέντε. Από το τι λεγόταν, αλλά και από το πώς λεγόταν. H ουσία κρίθηκε από (εν ανεπαρκεία) ορθές και φρέσκες ιδέες, (συνωθούμενα σε ΔEΘ και ανασχηματισμούς) πρόσωπα, από την αρχιτεκτονική οικονομικής πολιτικής και Διακυβέρνησης, που αποτέλεσε μέρος του προβλήματος και ήταν ευθύνη του και υπουργού Πολιτισμού στην ΔΕΘ του 2004.

Στην ΔΕΘ του 2005 είχε φανεί ότι «Η Ελλάδα μπορεί...Ο κρατι(κομματι)σμός τη βραδυπορεί!» (ΗτΣ, 11/9/2005). Το διακύβευμα της κυβερνητικής πολιτικής ήταν, εντέλει, μόνον η κατοχή του κράτους, με κύριο συνεκτικό στοιχείο στη λειτουργία του κράτους (που, αμέσως ή εμμέσως, ελέγχει σχεδόν το 50% του AEΠ) τον κομματισμό και τα δίκτυά του, που οδηγεί σε αντιαναπτυξιακό και αντικοινωνικό κρατισμό-κομματισμό. Που καθηλώνει τη χώρα με απώλειες πόρων και ευκαιριών.

Στην αφιερωμένη στην καινοτομία ΔΕΘ του 2006 υπήρξε «Αντί καινοτομίας, πολιτευτικός αυτισμός» (ΗτΣ, 9/9/2006). H παρελαύνουσα στην ΔEΘ πολυπληθής, αναποτελεσματική και δαπανηρή «διακυβέρνηση», αντί αποτελεσμάτων για τους πολίτες, αναπαράγει τον κρατι(κομματι)σμό και πολιτευτικές ομάδες που «ευημερούν» δεσμεύοντας δημόσιους πόρους. Mε ανύπαρκτη παραγωγή ιδεών οι ευκαιρίες για καινοτομίες στην οικονομία και τη χώρα μένουν αναξιοποίητες. Ίσχυε το (από τον Eλυτικό λόγο) «οι σαύρες των μνημείων αγνοούν και γλύπτες και αρχιτέκτονες».

Στην (προεκλογική) ΔΕΘ του 2007 αναπαράχθηκε κυβέρνηση «Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς πυξίδα» (ΗτΣ, 15/9/2007). Τότε προεκλογικές υποσχέσεις επιδομάτων ακούσαμε. Δεν ακούσαμε τίποτα για τη δομή των σχεδιαζόμενων κυβερνητικών δαπανών. Για την ποιότητα των δημοσίων οικονομικών. Για δημόσιες δαπάνες που σκοπούν στην παροχή αποδοτικών και ανταγωνιστικών δημοσίων υπηρεσιών. Όταν η χώρα χρειαζόταν «προσανατολισμένο σε αποτελέσματα προϋπολογισμό», και «προσανατολισμένη σε αποτελέσματα διακυβέρνηση» (με Spending Reviews και Public Service Αgreements).

Στην 73η ΔΕΘ του 2008 το άρρητο μήνυμα ήταν: δημόσια οικονομικά εκτός ελέγχου, «ΠροσΔΕΘείτε!!!» (ΗτΣ, 6/9/2008). Δεν ήταν «να χαίρεται» κανείς με τις εξελίξεις της οικονομικής πολιτικής. Είχαν λόγο «να χαίρονται» οι κατ' επάγγελμα σύμβουλοι-διαχειριστές δανεισμού του ελληνικού δημοσίου, που έχουν σταθερά έναν καλό πελάτη, ίσως τον καλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αυξανόμενους, εκτός προγράμματος, τζίρους. Είχαν λόγο «να χαίρονται» οι υποψήφιοι να αποκτήσουν, σε καλή τιμή, μερίδια δημόσιας περιουσίας, καθώς η ανάγκη για «εύκολα» έσοδα από «αποκρατικοποιήσεις» μεγάλωνε.

Κι όμως αυτά (ξανα)βαπτίσθηκαν «μεταρρυθμίσεις», με αποτέλεσμα να υποχωρεί ραγδαία και η ποιότητα της οικονομικής πολιτικής, να φορολογείται αδιακρίτως ό,τι ακίνητο και κινητό δεν μπορεί να αποφύγει το συρρικνούμενης αποτελεσματικότητας φορολογικό πλαίσιο της επικράτειας, οδηγώντας και την εγχώρια πραγματική οικονομία προς το ακατόρθωτο, την «ανώμαλη προσγείωσή» της. Στην 74η ΔΕΘ οι ρητορικές επαναλήψεις επιβεβαιώνουν (το λεχθέν από τον G.K. Chesterton) ότι «δεν είναι ότι δεν βλέπουν τη λύση. Δεν μπορούν καν να δούνε το πρόβλημα».

6 Σεπτ  2008      ΠροσΔΕΘείτε!!!

Το «μικρό καλάθι» του πρωθυπουργού στην 73η ΔΕΘ δεν θα ήταν (ιδιαίτερο) πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι το επιτελείο της οικονομικής πολιτικής (του), οι σχεδιαστές/διαχειριστές της «δημοσιονομικής προσαρμογής», που «υλοποιούν» τον Κρατικό Προϋπολογισμό 2008, για τον οποίον είχαμε ακούσει ότι «αποκτά χαρακτήρα εθνικής υπόθεσης» και, αφού βαφτίσθηκε «εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας», έγιναν υποτίθεται γι αυτόν οι πρόωρες εκλογές, μοιάζουν να έχουν χάσει «και τα αυγά και τα καλάθια».

Ο εκτροχιασμός του Κρατικού Προϋπολογισμού 2008 εξελίσσεται, από την αρχή του έτους, και στα δύο σκέλη. Και στους υπερφιλόδοξους στόχους αύξησης των φορολογικών εσόδων, και στην (εγγενή-πολιτευτική) αδυναμία συγκράτησης, και στοιχειώδους παρακολούθησης, των («ανελαστικών») δημοσίων δαπανών. Εξ ου και ο ορυμαγδός (φτιαγμένων «στο γόνατο») τροπολογιών και νομοσχεδίων, και ο δημόσιος δανεισμός που, ξεπερνώντας τον ετήσιο στόχο των 37 δισ, μπορεί να φθάσει τα 41 έως και τα 43 δισ.

Ο εκτροχιασμός δεν αποτελεί έκπληξη. Αν διάβαζε κανείς την «τεχνική ανάλυση» του «Επικαιροποιημένου Προγράμματος Σταθερότητας και Αναπτυξης, 2007-2010» που κατέθεσε το ΥπΟιΟ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού 2008, ανάλυση που πραγματοποίησαν οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για λογαριασμό του ECOFIN, θα διαπίστωνε ότι ο «εκτροχιασμός» ήταν πιθανότατος, σχεδόν αναμενόμενος, όπως και τα έκτακτα/πρόσθετα μέτρα ήταν αναγκαία. Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση είναι το (ευπρόσδεκτο) άλλοθι.

Δεν είναι «να χαίρεται» κανείς με αυτές τις εξελίξεις της οικονομικής πολιτικής. Έχουν λόγο «να χαίρονται» οι κατ επάγγελμα σύμβουλοι-διαχειριστές δανεισμού του ελληνικού δημοσίου, που έχουν εδώ σταθερά έναν καλό πελάτη, ίσως τον καλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αυξανόμενους, εκτός προγράμματος, τζίρους. Και περισσότερα «δάνεια» θέλει, και συμφωνίες ανταλλαγής επιτοκίων (swaps) για να περιορίζει τις εμφανιζόμενες στον Προϋπολογισμό δαπάνες για τόκους, που φέτος φτάνουν τα 10,5 δισ.

Έχουν λόγο «να χαίρονται» όσοι σχεδιάζουν να αποκτήσουν, σε καλή τιμή, μερίδια δημόσιας περιουσίας (επιχειρήσεις, οργανισμούς, υποδομές, κλπ). Η ανάγκη για «εύκολα» έσοδα από «αποκρατικοποιήσεις» μεγαλώνει. Μένουν υπόλοιπα του ΟΤΕ, (βλ. «Ο Ότο στον ΟΤΕ? ΗτΣ 10/5/2008» η DT όπου συμμετέχει, θέλει και έχει, παντού, το μάνατζμεντ και, τουλάχιστον, το 51%. Θα (το) αλλάξει στην Ελλάδα;), το ΤΤ όπου η «επιτυχής» επενδυτική πολιτική έφερε ελλείμματα και ως προς την κεφαλαιακή επάρκειά του, το δε Δημόσιο «δεν έχει» να καλύψει αύξηση κεφαλαίου, τα αεροδρόμια, κοκ.

Αν αυτά (ξανα)βαπτισθούν «μεταρρυθμίσεις», τότε εκτός από την «ποιότητα» των δημόσιων δαπανών, υποχωρεί ραγδαία και η ποιότητα της οικονομικής πολιτικής, που φορολογώντας αδιακρίτως ότι ακίνητο και κινητό δεν μπορεί να αποφύγει το συρρικνούμενης αποτελεσματικότητας φορολογικό πλαίσιο της επικράτειας, οδηγεί και την εγχώρια πραγματική οικονομία προς το ακατόρθωτο, την «ανώμαλη προσγείωσή» της. Το δε μήνυμα από την 73η ΔΕΘ είναι σαφές: δημόσια οικονομικά εκτός ελέγχου, προσΔΕΘείτε!


9 Σεπτ. 2006   Αντί καινοτομίας, πολιτευτικός αυτισμός

Η αφιερωμένη στην καινοτομία 71η ΔEΘ δεν συνοδεύεται από ανάλογο πολιτευτικό μέρος. Aν καινοτομία σημαίνει «κάθε σκέψη, συμπεριφορά ή πράγμα, που είναι νέο (καινό), γιατί είναι ποιοτικά διαφορετικό από τις υπάρχουσες μορφές», το πολιτευτικό μέρος της, ως συνήθως τα τελευταία χρόνια, κινείται ακριβώς στον αντίποδα.


Aντί του καινού, το κενό. Όχι λόγω του κενού «παροχών», πλην της μελλοντικής αύξησης EKAΣ και σύνταξης OΓA, χορήγησης επιδόματος ανεργίας στο από δεκαετίας νομοθετημένο 66% του κατώτατου μισθού, κ.λπ. Aπό ετών οι πολίτες δεν κρατούν κανένα καλάθι, ούτε για «παροχές» ούτε για «υπευθυνότητα», εν όψει της τελετουργίας στη ΔEΘ.


Aν το νόημα της πολιτικής είναι το αποτέλεσμα, στον τομέα της οικονομικής πολιτικής ζητούνται αποτελέσματα. Για τους πολίτες. Όμως αντί του καινού των (αναγκαίων) μεταρρυθμίσεων, μετά την αναπαραγόμενη ρητορεία για αυτές, δεσπόζει το κενό των μεταρρυθμίσεων. Eκτός από «τα μικρά» τύπου EKAΣ και OΓA, και οι πολίτες νοιάζονται για «τα μεγάλα». H ρουτίνα της ΔEΘ είναι πλέον μέρος «μεγάλου» ζητήματος. Ως αρχή του ετησίου κύκλου για το «τι παίρνει» το κράτος από τους πολίτες, και όχι για το τι (τους) δίνει ως αποτέλεσμα. O κύκλος, για οικονομία λόγου, συνοψίζεται στην αλληλουχία τριών «εικόνων»:


α) O πρωθυπουργός μιλά στην ΔEΘ περί αξόνων οικονομικής πολιτικής και προϋπολογισμού σε κυρίως (πλην των λόγω πρωτοκόλλου παρισταμένων και των Eκθετών) πολιτευτικό πλήθος.


β) Oι πολιτευτές μιλούν για τα ίδια θέματα στην, κατά κανόνα, σχεδόν κενή αίθουσα του Kοινοβουλίου. Eνώπιον του υφυπουργού βάρδιας, ατενίζοντας την τηλεοπτική κάμερα.


γ) O κρατικός προϋπολογισμός ψηφίζεται πανηγυρικά και ακολουθούν συγχαρητήριοι χαιρετισμοί στον πρωθυπουργό μετά ευχών.


Σε αυτόν τον κύκλο η λογική δεν είναι καθόλου προσανατολισμένη στα αποτελέσματα. Στο πώς αξιοποιούνται οι πόροι που αφαιρούνται από τους πολίτες -εργαζόμενους, επιχειρηματίες και καταναλωτές. Eίναι στα δημόσια έσοδα (το 48% - 50% του AEΠ) και τον κρατικό προϋπολογισμό. Που, στις πολλές επόμενες «εικόνες», (μονίμως) «πέφτει έξω» προκαλώντας έκτακτους φόρους. Eνώ οι «ανελαστικές» του δαπάνες δεν συγκρατούνται (μονίμως) αδυνατεί για τα οικονομικά - κοινωνικά αναγκαία. Aυτά καλύπτονται, εν μέρει, από τους πόρους της Ένωσης, που σε κάθε ΔEΘ (ξανα)μοιράζονται. Eίτε με «παροχές» είτε με «υπευθυνότητα», ο πολιτευτικός αυτισμός υποκαθιστά τις λύσεις, τις μεταρρυθμίσεις, τα αποτελέσματα.


H παρελαύνουσα στην ΔEΘ πολυπληθής, αναποτελεσματική και δαπανηρή «διακυβέρνηση», αντί αποτελεσμάτων για τους πολίτες, αναπαράγει τον κρατι(κομματι)σμο και πολιτευτικές ομάδες που «ευημερούν» δεσμεύοντας δημόσιους πόρους. Mε ανύπαρκτη παραγωγή ιδεών οι ευκαιρίες για καινοτομίες στην οικονομία και τη χώρα μένουν αναξιοποίητες. Tο γιατί χρήζει άλλης ανάλυσης. Όμως σύμφωνα με τον Eλυτικό λόγο «οι σαύρες των μνημείων αγνοούν και γλύπτες και αρχιτέκτονες».


14 Αυγ. 2005   Ο «χαρτοπόλεμος» της Οικονομικής Πολιτικής

Ο «μεταρρυθμιστικός» ορυμαγδός που ήλθε μετά την αρχική κυβερνητική αδράνεια, αντί να δείχνει την ύπαρξη στρατηγικής μεταρρυθμίσεων, επιβεβαιώνει την απουσία σχεδίου, έστω και αναδυόμενου (δημιουργούμενου δηλαδή στην πορεία) ελλείψει ολοκληρωμένου. Eίναι αυτή η απουσία στρατηγικής και σχεδίου που (πρέπει να) «προβληματίζει» ενόψει της ΔEΘ.

Για να πρωταγωνιστήσει ο και υπουργός Πολιτισμού στη ΔEΘ (για δεύτερη φορά), με την ελπίδα να βελτιωθεί το αρνητικό κλίμα στην οικονομία, δεν αρκεί η ρουτίνα των λόγων σε ενεστώτα διάρκειας και των (προαναγγελθέντων και συχνά προεξοφληθέντων) «έργων». Στην τελετουργία της ΔEΘ, που τείνει σε επιτομή της μη-ανταγωνιστικότητας, οι εξαγγελίες θα αναγνωσθούν.

Eνώπιον πλήθους Oικονομικών και «Παραγωγικών» υπουργείων, υφυπουργείων κ.λπ., σηματοδοτούντων μοντέλο διακυβέρνησης εξαντλημένων ορίων και αποτελεσματικότητας, παλινδρομώντας πλέον αρκετές δεκαετίες πίσω. Eνώπιον πληθωρισμού (έως και μονοκρατορίας) «εποπτευόμενων» οργανισμών και επιχειρήσεων, που «εκθέτουν» την, κατά κανόνα, συζητήσιμη ανταγωνιστικότητά τους.

Mε τον κυβερνητικό χαρτοπόλεμο των δεκάδων «σημειωμάτων» και των εκατοντάδων σελίδων που συντάσσονται ενόψει της ΔEΘ, να στερούνται «καμβά», ταυτόχρονα και παράλληλα με εκείνα για την κάλυψη δύο επίκαιρων και εκκρεμών υποχρεώσεων της χώρας έναντι της Ένωσης, αναδεικνύεται το έλλειμμα της στρατηγικής για τη χώρα και τις περιφέρειές της.

Eκκρεμότητες - ανοικτή πρόκληση για την αποσαφήνιση αναπτυξιακών και ανταγωνιστικών επιλογών είναι αφενός το Eθνικό Πρόγράμμα Mεταρρυθμίσεων 2005 -2008 (Στρατηγική της Λισαβόνας), προς υποβολή στην Eπιτροπή έως 15 Oκτωβρίου, αφετέρου το Eθνικό Σχέδιο Στρατηγικής Aνάπτυξης 2007-2013, για το Δ’ KΠΣ, προς ολοκλήρωση εντός του 2005.

Πλην των κυοφορούμενων «εξαγγελιών» της ΔEΘ, δεν έχει παρουσιασθεί, έστω στοιχειώδης αλλά περιεκτική, κυβερνητική ανταγωνιστική στρατηγική, με στόχους ποσοτικούς και δεσμεύσεις. Aκολουθείται η πεπατημένη δεκαπέντε μηνών, με ερωτήματα και ζήτηση θέσεων και προτάσεων από κοινωνικούς εταίρους και φορείς της οικονομίας, με διακίνηση κειμένων της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής.

Xαρακτηριστικά, για τη σύνταξη του Eθνικού Προγράμματος Mεταρρυθμίσεων 2005-2008 η Eπιτροπή έθεσε υπόψη των αρχών προσχέδιο του αντιστοίχου της Δανίας, το οποίο παραπέμπει σε εκεί υφιστάμενα κείμενα οικονομικής στρατηγικής και πολιτικής. Tα ελληνικά αντίστοιχά τους δεν υφίστανται, με εξαίρεση το αναθεωρημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Aνάπτυξης 2004-2007, που χρήζει εκ νέου σημαντικών αναθεωρήσεων.

Πλην τεσσάρων προτεραιοτήτων που «προτείνει» το κλιμάκιο της Eπιτροπής για την Eλλάδα, α) το βιώσιμο των δημόσιων οικονομικών, β) τη χαμηλή απασχόληση, τη διαρθρωτική ανεργία, την εκπαίδευση και την δια βίου μάθηση, γ) το επιχειρηματικό περιβάλλον και τον ανταγωνισμό, δ) την Έρευνα και Aνάπτυξη και την καινοτομία, θίγεται διπλωματικά και η «βελτίωση των διοικητικών δομών».

Mε το Έτος Aνταγωνιστικότητας 2005 σε εξέλιξη και όλους τους δείκτες ανταγωνιστικότητας να υποχωρούν, είναι «αξιοσημείωτη» η πρόταση (στα «σημειώματα» που λέγαμε) σχετικά νεοδιορισθέντος Γ.Γ. Yπουργείου για ανακήρυξη του 2006 ως «Έτους Συνεργασίας» των υπουργείων.

H ανταγωνιστικότητα εξαρτάται από (εν ανεπαρκεία) ορθές και φρέσκες ιδέες, (συνωθούμενα λόγω ΔEΘ και ανασχηματισμού) πρόσωπα και από την αρχιτεκτονική οικονομικής πολιτικής και Διακυβέρνησης. H ισχύουσα αρχιτεκτονική, που ’ναι ευθύνη του και υπουργού Πολιτισμού, αποτελεί μέρος του προβλήματος.

Αναλύσεις: Ο «φαύλος κύκλος» Φόρων και Ανεργίας

3 Σεπτ. 2011   Ο «φαύλος κύκλος» Φόρων και Ανεργίας

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία,  3/9/2011

Με φορολογικές επιλογές στερούμενες συνεκτικότητας και αποτελεσματικότητας τροφοδοτείται ο φαύλος κύκλος αρνητικών επιδράσεων στην πραγματική οικονομία και την απασχόληση. Ναι μεν η αναγκαία (λόγω δημοσιονομικής χρεοκοπίας) ραγδαία δημοσιονομική προσαρμογή επιβάλλει και τη συλλογή φόρων και τη μείωση δαπανών αλλά οι επιλογές βάσει των οποίων αυτό επιχειρείται, δεν είναι οικονομικά αποτελεσματικές.

Αναλύσεις: Η Ελλάδα εκτός ροής Άμεσων Ξένων Επενδύσεων

27 Αυγ. 2011  Η Ελλάδα εκτός ροής Άμεσων Ξένων Επενδύσεων

Ημερησία του Σαββάτου -  Οικονομία 27/8/2011

Το προ μηνός δημοσιευθέν World Investment Report 2011 παρέχει εξαιρετικές εικόνες μιας παγκόσμιας οικονομίας που άλλαξε ριζικά μέσω της ροής των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ), και συνεχίζει να αλλάζει γοργά. Παρέχει δε χρήσιμη ανάλυση για σκέψη/σχεδιασμό, πριν είναι πολύ αργά, μίας σοβαρής/συνεκτικής πολιτικής για προσέλκυση ΑΞΕ ως ένα από τα πιθανά μέσα μεσοπρόθεσμης στροφής της Ελλάδας στην ενδογενή ανάπτυξη.

Αναλύσεις: Η Παναγιά μαζί μας!

20  Αυγ. 2011  Η Παναγιά μαζί μας!

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  20/8/2011

Εισήλθε η πολιτ(ευτ)ική αντιμετώπιση της εγχώριας ολόπλευρης χρεοκοπίας στη σουρεαλιστική της φάση; Αυτό σημαίνουν, τοις μετρητοίς, οι πολλαπλές πολιτ(ευτ)ικές αναφορές στη δύναμη της Παναγίας κατά τη διάρκεια του φετινού Δεκαπενταύγουστου. Κι ότι το «ελληνικό ζήτημα» περνά από την αρμοδιότητα της τριμερούς (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) στην αρμοδιότητα μίας ... τετραμερούς, της Αγίας Τριάδας και της Μεγαλόχαρης.

Αναλύσεις: Προσεισμικές ή μετασεισμικές δονήσεις;

12 Αυγ. 2011  Προσεισμικές ή μετασεισμικές δονήσεις;

 

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 12/8/2011

Οταν η πάλαι ποτέ οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη φθάνει στα όρια της στάσης πληρωμών, κάτι σοβαρό συμβαίνει στη σύγχρονη παγκόσμια οικονομία. Ο υπουργός Oικονομικών των ΗΠΑ είχε, ήδη από τις 6 Ιανουαρίου του 2011, παρακινήσει το Κογκρέσο να αυξήσει το όριο του δημόσιου χρέους άνω του ισχύοντος των 14,29 τρισ. δολαρίων. Τα αντιπροσωπευτικά σώματα των ΗΠΑ το έπραξαν τη «12η ώρα», στις 2 Αυγούστου του 2011.

Αναλύσεις: Ανατομία της κρατι(κομματι)κής «φούσκας»

6 Αυγ. 2011  Ανατομία της κρατι(κομματι)κής «φούσκας»

 

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  6/8/2011

 

 

Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποφύγει την πρωτοκαθεδρία στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, να μην γίνει ο αδύνατος κρίκος σε αυτήν, εάν δεν βαρυνόταν, χρόνια τώρα, από την εγχώρια κρατι(κομματι)κή «φούσκα». Σε καλύτερους καιρούς η μεταρρύθμισή της, στους νυν δύσκολους καιρούς η ριζοσπαστική απόρριψή της, θα έσωζαν τη χώρα από τη χρεοκοπία, αν, και όταν, η χώρα μπορούσε να σωθεί, ή έστω θα επέτρεπαν την πολυτέλεια μιας «βελούδινης» χρεοκοπίας.

Μελέτες: Τα είδη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η δομή του Συστήματος Συλλογικών Διαπραγματεύσεων πριν και μετά τον Ν. 1876/1990

Τα είδη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η δομή του Συστήματος Συλλογικών Διαπραγματεύσεων πριν και μετά

το νόμο 1876/1990,  Επιθεώρησις Εργατικού Δικαίου, Τόμος 70ος, Τεύχος 12 (1682), 1/7/2011, σελ. 753-786.

Αναλύσεις: Η Δημοκρατία της χρεοκοπίας

23 Ιουλ. 2011  Η Δημοκρατία της χρεοκοπίας

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 23/7/2011

Η 37η επέτειος της Μεταπολίτευσης του 1974 βρίσκει τη χώρα να αποφεύγει, για δεύτερη φορά την τελευταία διετία, την άτακτη ανοικτή χρεοκοπία και την (εκτός κι εντός) στάση πληρωμών. Βάσει των αποφάσεων της εκτάκτου Συνόδου Κορυφής στην Ευρωζώνη την 21η Ιουλίου 2011 με ημιαναδιαρθρωμένο το δημόσιο χρέος της μπορεί να «ανασάνει» για τη διαχείρισή του βραχυπρόθεσμα (2011-2012) και μεσοπρόθεσμα (2020). Ξανάρχεται αντιμέτωπη με τα πρωταρχικά ελλείμματα που οδήγησαν στην κρίση χρέους.

Αναλύσεις: Ευρώ και ελληνική επιλεκτική πλαναισθησία

16 Ιουλ. 2011  Ευρώ και ελληνική επιλεκτική πλαναισθησία

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 16/7/2011

Η κρίση δημόσιου χρέους στην Ευρωζώνη εισήλθε την περασμένη εβδομάδα σε δυσκολότερη, σοβαρότερη, φάση όταν τα επιτόκια για τα δεκαετή ισπανικά και ιταλικά ομόλογα έφθασαν ή πλησίασαν, αντιστοίχως, το 6%, εγείροντας ερωτήματα βιωσιμότητας του χρέους δύο μεγάλων κρατών-οικονομιών της Ευρωζώνης. Το πρόβλημα δεν είναι πλέον (μόνον) η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η διαχείριση του δημόσιου χρέους τους και των τραπεζικών συστημάτων τους.

Αναλύσεις: Περιφερειακή Ανάπτυξη ή Πελατειακή Διαχείριση;

9 Ιουλ.2011  Περιφερειακή Ανάπτυξη ή Πελατειακή Διαχείριση;

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,   9/7/2011

Από «κατάλογο έργων» ξεκινήσαμε μία φορά κι έναν καιρό, το 1983, για τα ΜΟΠ, σε ανάλογο «κατάλογο έργων» επανερχόμαστε, σε συνθήκες χρεοκοπίας, το 2011 για «επιτάχυνση» του ΕΣΠΑ 2007-2013. Το Μάρτιο του 1983 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το ελληνικό αίτημα για παροχή ειδικών οικονομικών ενισχύσεων «για την άρση των δυσμενών επιπτώσεων στην ελληνική οικονομία λόγω τη ένταξής της στην ΕΟΚ» κι η Ελλάδα συνέτασσε «κατάλογο έργων» προς ένταξη στα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (1986-1989).

Άρθρα - Αναλύσεις: Η χρεοκοπία της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας

3 Ιουλ. 2011    Η χρεοκοπία της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία  - Οικονομία, Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ είναι μία πολλαπλή χρεοκοπία. Δεν χρεοκόπησε μόνον η οικονομία της κρατικής, κομματικής και ιδιωτικοδημόσιας «φούσκας» που παρήκμασε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, είναι και η ίδια η Γ' Ελληνική Δημοκρατία -της μεταπολίτευσης του 1974- , οι θεσμοί της και τα κατά συνθήκη ψεύδη της.


 

Η μεταπολιτευτική ευφορία που κατέληξε στην τρέχουσα εθνική μελαγχολία βασίστηκε σε σειρά κατά συνθήκη ψευδών, επιμελώς διαρθρωμένα, εξελιγμένα και μεταλλαγμένα.

Αναλύσεις: «Μπαμ» ηκούσθη στον αέρα

2 Ιουλ. 2011   «Μπαμ» ηκούσθη στον αέρα

Ημερησία  του Σαββάτου- Οικονομία,  2/7/2011

Η τεχνική χρεοκοπία και η προσπάθεια αποφυγής της ανοικτής χρεοκοπίας (με στάση πληρωμών του ελληνικού δημοσίου) έφεραν και τώρα τη χώρα, όπως το πρώτο εξάμηνο του 2009, στα διεθνή πρωτοσέλιδα. Είτε το (εν ανθρώπινη ζωή) σύμπαν συνωμοτεί εναντίον της Ελλάδας που είναι (σ)το κέντρο του κόσμου, είτε η εγχώρια πλαναισθησία μένει ανεξάντλητη ως «περίπτωση φθίνοντος έθνους, το οποίο εκλαμβάνει τις έμμονες μυθολογικές του ιδέες για τον εαυτό του ως ρεαλιστική αυτεπίγνωση» (βλ. Π. Κανδύλης).

Άρθρα - Αναλύσεις: Λάθος διαγνώσεις και λάθος συνταγές στην αγορά εργασίας

19 Ιουν. 2011 Λάθος διαγνώσεις και λάθος συνταγές στην αγορά εργασίας.           

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία-Οικονομία, Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Για τη ρύθμιση των ελληνικών αγορών εργασίας επί σειρά ετών ακούγονται πολλά, αλλά απουσιάζουν οι συνεκτικές πολιτικές με σχέδιο και θετικά αποτελέσματα. Η πολιτική ενασχόληση με το ζήτημα το αφήνει σε εκκρεμότητα, τείνοντας να περιορίζεται σε επιμέρους θέματα και ζητήματα δευτερεύουσας σημασίας.

Αναλύσεις: Πτωχεύστε την κρατι(κομματι)κή «φούσκα»

18 Ιουν 2011 Πτωχεύστε την κρατι(κομματι)κή «φούσκα»

Ημερησία του Σαββάτου  - Οικονομία,   18/6/2011

Η Ελλάδα ήδη από το 2009 είχε συσσωρεύσει σχεδόν όλες τις προϋποθέσεις της χρεοκοπίας και της πτώχευσης, αλλά τότε δεν ήταν ακόμη εμφανές με τι παραστάσεις, μυαλά, συνήθειες και συμπεριφορές πορευόταν το εγχώριο πολιτ(ευτ)ικό «σύστημα». Ούτε τι εφόδια διέθετε για να αχθεί, ενδογενώς, σε λύσεις αυτογνωσίας και εθνικής ανόρθωσης. Δύο χρόνια μετά έγινε πλέον προφανές, και διεθνώς, ότι η χώρα είχε και έχει σχεδόν όλες τις προϋποθέσεις της ανοικτής χρεοκοπίας.

Αναλύσεις: Η συναίνεση της σύγχρονης Κλαυθμώνος

11  Ιουν. 2011  Η συναίνεση της σύγχρονης Κλαυθμώνος

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  11/6/2011

Eως το 2015 η Ελλάδα, εκτός από το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που περιλαμβάνει ύψος παρεμβάσεων δημοσιονομικής προσαρμογής 28,3 δισ. ευρώ και έσοδα ύψους 50 δισ. ευρώ από αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας και αποκρατικοποιήσεις, έχει να «απορροφήσει»-επενδύσει κοινοτικούς πόρους (ΕΣΠΑ 2007-2013 κ.λπ.) 24,3 δισ. ευρώ, που σε συνδυασμό με την εθνική χρηματοδότηση δίνουν ένα δημόσιο επενδυτικό ταμείο ύψους 32 δισ. ευρώ, με δυνατότητα μόχλευσης ακόμη 9 ιδιωτικών δισ. ευρώ.

Αναλύσεις: O δημόσιος τομέας, ο ιδιωτικός και οι απολύσεις

4 Ιουνίου 2011  O δημόσιος τομέας, ο ιδιωτικός και οι απολύσεις

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 4/6/2011

Ενόψει της αναγκαίας μείωσης των δημόσιων δαπανών που θα πρέπει να συμπεριληφθεί στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2011-2015, ετέθη στο τραπέζι το ζήτημα των απολύσεων στο «στενό» και στον «ευρύτερο» δημόσιο τομέα. Όπως σε τόσα άλλα κρίσιμα ζητήματα κυριάρχησαν λάθος συζητήσεις, πρόχειρες και άστοχες αντιπαραθέσεις: ναι ή όχι στις απολύσεις, «ναι στην εργασιακή εφεδρεία», ναι ή όχι στην «άρση της μονιμότητας» κ.ο.κ.

Αναλύσεις: Υπόδειγμα συναίνεσης σε αναπτυξιακές επιλογές...

28 Μαίου 2011 Υπόδειγμα συναίνεσης σε αναπτυξιακές επιλογές...

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 28/5/2011

 

Ως γνωστόν οι ναυαρχίδες της εγχώριας κρατικής οικονομικής και αναπτυξιακής διαχείρισης, τα υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών (κι όχι μόνον αυτά) παρείχαν, αν και «ενοχικά κρυμμένα» στη διαχείριση των Ειδικών Λογαριασμών (ΔΙΒΕΕΤ, ΔΕΤΕ, κ.λπ), με ευρείες συναινέσεις, δημοσία δαπάνη ιδιωτικά «Προγράμματα Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής & Περίθαλψης των Εργαζομένων». Είχε δηλαδή επιλεγεί, αντί της δημόσιας ασφάλισης υγείας, η ιδιωτική, αξιολογούμενη προφανώς ως καλύτερη.

Επίκαιρα Θέματα: " Δικαίως αγανακτισμέ.. και με τα πάντα αηδιασμέ..."

15 Ιαν. 2011 Μεταξύ Περαίωσης και Επιμήκυνσης  της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 15/1/2011

Δεν πρόκειται για την πρόσφατη φορολογική περαίωση, που πρωτοεισήχθη το 1978, πριν συμπληρωθεί η πρώτη πενταετία της Μεταπολίτευσης, και έκτοτε επαναλήφθηκε τουλάχιστον 10 φορές, ενίοτε ως «τελευταία». Ούτε για την επιμήκυνση του χρόνου  αποπληρωμής των 110 δισ. του Μηχανισμού Στήριξης (ΕΕ και ΔΝΤ) που είναι κρισιμότατη αλλά όχι η σπουδαιότερη οικονομική μεταβλητή για την αποφυγή της χρεοκοπίας. Μιλάμε για την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία.

Υπαρξιακό δίλλημα μεταξύ περαίωσης και   επιμήκυνσης  βιώνει η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, της Μεταπολίτευσης. Μεταξύ αφενός της αναπόφευκτης περαίωσης που ήδη τροφοδοτείται εν μέσω της πολύπλευρης κρίσης και της οιονεί χρεοκοπίας και, αφετέρου  της δύσκολης επιμήκυνσής της καθώς το κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, πολιτιστικό «κλίμα» δείχνει την ανάγκη της Δ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ δεν έχει απαντηθεί το πώς και το τι αυτής της μετάβασης. Το νόημα του «άλλαξέ τα όλα».

Διάγνωση του (εκρηκτικού) κλίματος στην ελληνική κοινωνία και οικονομία μπορεί να γίνει και χωρίς «δημοσκοπήσεις».  Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία έχει εισέλθει στην μελαγχολική περίοδό της. Σε κλίμα που θα μπορούσε να συμπυκνωθεί στους blues στίχους «δικαίως αγανακτισμέ…  και με τα πάντα αηδιασμέ…  πως τάχεις έτσι μοιρασμέ …». Είχαν τραγουδηθεί τις αρχές της δεκαετίας του 80 αναφερόμενοι  στην πρώιμη μεταπολεμική Ελλάδα, και φαινόταν παρωχημένοι για την Ελλάδα του 2000.

Είχαμε ήδη μία χαμένη δεκαετία, αυτήν που πέρασε, δεν  χρειαζόμαστε μία μελαγχολική δεκαετία, αυτήν που άρχισε. Παρά την οιονεί χρεοκοπία, την απώλεια πολλαπλών και κατακερματισμένων «κεκτημένων», απαιτείται νέα –φρέσκια- και εγκυρότερη οπτική για την χώρα, πέρα  από τα κλισέ, την ιδεολογικοπολιτική κλεισούρα, τις αυταπάτες, τον «ευρωπαϊκό αντικατοπτρισμό» της Μεταπολίτευσης και της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας που εναπόθεσαν «έξωθεν» τις λύσεις για τα μείζονα της περιόδου.  

«Έξωθεν», στην ευρωπαϊκή ένταξη, εναποτέθηκε η «στερέωση της δημοκρατίας». «Έξωθεν», με την ενσωμάτωση στην ΕΟΚ  θα κατοχυρωνόταν γεωπολιτικά η χώρα επιλύοντας, υποτίθεται οριστικά, το εξ Ανατολών πρόβλημα ασφαλείας. «Έξωθεν», στην όσμωση της ελληνικής, καχεκτικής (λόγω και των διεθνών κρίσεων το 1973-74 και το 1978-79) και εν μέρει  παρασιτικής, οικονομίας με την αναπτυγμένη οικονομία της Βόρειας Ευρώπης εναποτέθηκε η αναπτυξιακή πορεία εκσυγχρονισμού της. Η ευθύνη δεν είναι στο «έξωθεν» καθεαυτό αλλά στον λυτρωτικό ρόλο που του (απo)δόθηκε.

Και στην τρέχουσα μελαγχολική φάση της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας  το «έξωθεν» διατηρεί τον πρωτεύοντα ρόλο του. Αναγκαίες αλλαγές και τομές δεν (προ)κρίνονται βάσει του εάν είναι κοινωνικά, παραγωγικά και οικονομικά ορθές, (προ)κρίνονται  βάσει του εάν τις θέλει / επιβάλλει η τρόικα ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Οι πολιτικές επιλογές εμφανίζονται να συναρτώνται, σε υπερβολικό βαθμό, ακόμη κι όταν δεν συναρτώνται ευθέως, με τις conditionalities του Μνημονίου. Όμως οι λύσεις κείνται πέρα από την μήτρα του «έξωθεν» ανεξαρτήτως αν του αποδίδεται λυτρωτικός ή καταστροφικός ρόλος.

Φιλοξενούμενες Μελέτες: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ "ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ"

 "ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ",   Μάϊος  2011 

....

ΥΓ. Ο Αλέξανδρος Σπαρτίδης, μαθητής του Λεοντείου Λυκείου, δεν είχε κλείσει τα 16 χρόνια του το 1973, και δεν επρόκειτο να τα κλείσει ποτέ. Στις 17 Νοέμβρη η ζωή του τελείωσε απότομα, από τις σφαίρες των οργάνων της δικτατορίας, στην οδό Κότσικα.

Η οδός Κότσικα  είναι ένας μικρός δρόμος ο οποίος ενώνει την Πατησίων με την Μαυρομματαίων, απέναντι από το κτίριο του ΟΤΕ, στην οροφή του οποίου ενδεχομένως βρίσκονταν και οι δολοφόνοι ελεύθεροι σκοπευτές, που έκοψαν το νήμα της ζωής του Αλέξανδρου. Του Αλέξανδρου ο οποίος δεν ήταν ένα «θύμα» της δικτατορίας. Ήταν, και είναι, ένας ήρωας της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Ο διαβάτης που περνάει στις μέρες μας από την διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, και βλέπει όσα συμβαίνουν γύρω του, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί: εάν ο Αλέξανδρος Σπαρτίδης δεν είχε πεθάνει ηρωικά εκείνο το πρωινό του 1973 αλλά είχε ζήσει, όπως ζήσαμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, θα μπορούσε άραγε σήμερα να περπατήσει με ησυχία και ασφάλεια, όπως θα είχε κάθε δικαίωμα, οποιαδήποτε ώρα του 24ωρου,  στην περιοχή; Θα μπορούσε να είναι ήρεμος και ήσυχος στην σκέψη ότι τα παιδιά του ή τα ανίψια του, ή ακόμη και τα εγγόνια του, μετακινούνται στο κέντρο της Αθήνας, μετά τις 6 το απόγευμα; Θα μπορούσε να προσπεράσει αδιάφορα -χωρίς να αισθάνεται την οργή και την κατάθλιψη εκείνη που αισθάνεται κάθε έντιμος άνθρωπος όταν αδυνατεί να σταματήσει μία τραγωδία- το θέαμα των 12χρονων Αφρικανίδων που απελπισμένα αναζητούν τον έναντι 20 ευρώ «αγοραστή» τους, προκειμένου να συγκεντρώσουν το ποσό που απαιτεί ο «λαθρέμπορας ανθρωπίνων ψυχών» και ιδιοκτήτης τους, ως αποζημίωση για την διαπεραίωσή τους στην «Ευρώπη»;

Φυσικά όχι. Δεν θα μπορούσε. Οι συνθήκες που επικρατούν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας, προσβάλλουν την μνήμη του Αλέξανδρου Σπαρτίδη και όλων των Ελλήνων που πρόσφατα η παλαιότερα έδωσαν την ζωή τους για μία καλύτερη πατρίδα σε έναν καλύτερο κόσμο. Όποιος αισθάνεται την ανάγκη να τιμήσει την μνήμη τους και την προσφορά τους, αλλά επίσης να προφυλάξει από τον ευτελισμό και τα δικά του βιώματα και την δική του προσωπική ιστορία, οφείλει να αντιδράσει.

Το υπό έντυπη δημοσίευση  "ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ"  του Δημήτρη Α. Ιωάννου  φιλοξενείται  εδώ.  

Αναλύσεις: Η Συναίνεση των Πολιτών

21 Μαίου 2011 Η Συναίνεση των Πολιτών

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  21/5/2011

Οι ευρωπαϊκές «συστάσεις» περί εγχώριων (δια)κομματικών συναινέσεων στην μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική προσαρμογή και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ακόμη κι αν ευοδωθούν δύσκολα θα αποδώσουν επειδή το εγχώριο πολιτ(ευτ)ικό σύστημα έχει εθισθεί να «κοκορομαχεί» και να χειρίζεται τα κρίσιμα ζητήματα ως προ-πολιτικά. Επιπλέον, γιατί το ίδιο στερείται της συναίνεσης των πολιτών, όντας μέρος του προβλήματος που οδήγησε στην «τεχνική» χρεοκοπία της χώρας. Εν ολίγοις είναι άστοχες. Αυτό που «μετράει» είναι η συναίνεση των πολιτών.
 

Επίκαιρα Θέματα: Πως επηρεάζει η εισαγωγή του ευρώ την διαμόρφωση των μισθών;

Πως επηρεάζει η εισαγωγή του ευρώ την διαμόρφωση των μισθών;

Απαντά  ο Χρήστος Α. Ιωάννου, Οικονομολόγος (Ph.D), Μέλος του Σώματος Μεσολαβητών-Διαιτητών.   

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20 Μαΐου 2001   (10 χρόνια πριν)

Το Ευρώ φέρνει σχεδόν πλήρη διαφάνεια  τιμών και μισθών και ευχέρεια  για συγκρίσεις αμοιβών μεταξύ χωρών, κλάδων και ειδικοτήτων. Η συγκρισιμότητα των μισθών από το εθνικό επίπεδο επεκτείνεται στην Ευρωζώνη. Εκλείπει η «αυταπάτη του εθνικού χρήματος» που συγκαλύπτει διαφορές παραγωγικότητας και εθνικού κόστους διαβίωσης. Στην Ευρωζώνη  για διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά υπάρχει ήδη μεγάλη διασπορά τιμών, πλέον του 20% των μέσων τιμών,  ποσοστό διπλάσιο από τις ΗΠΑ. Οι διαφορές τιμών θα περιορισθούν αλλά, λόγω φορολογίας, υποδομής των αγορών και διαφορών σε προτιμήσεις, δεν θα εξαλειφθούν. Διαφορές παραγωγικότητας και εθνικού κόστους διαβίωσης δεν οδηγούν σε  ευρω-μισθούς για  παρόμοιες εργασίες.  Το Ευρώ επιτρέπει  μεγαλύτερη απορρύθμιση αγορών, διεθνοποίηση αλλά και γεωγραφική  διαφοροποίηση  των αμοιβών. 

Αναλύσεις: Μέσα στο ευρώ, έξω από τη Σένγκεν

14 Μαϊου 2011 Μέσα στο ευρώ, έξω από τη Σένγκεν

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 14/5/2011

Οσα έλαβαν χώρα περί το δημοσίευμα του Spiegel online της 6/5/2011, «Η Αθήνα αναθερμαίνει σχέδια για νέο νόμισμα - Η Ελλάδα εξετάζει την έξοδο από την Ευρωζώνη», δείχνουν το εγχώριο πολιτ(ευτ)ικό σύστημα και τα συμπαρομαρτούντα του (ΜΜΕ κ.λπ.), στερoύμενα «Οδικού Χάρτη» για τα στοιχειώδη στην τρέχουσα οιονεί χρεοκοπία. Ως δυνατότητα πολιτικής αντίδρασης και διατύπωσης θέσεων in vivo, κι όχι με προμαγειρεμένο λόγο.

Άρθρα - Αναλύσεις: Τα κλισέ της χρεοκοπίας και το «θεμελιώδες ζήτημα»

8 Μαΐου 2011  Τα κλισέ της χρεοκοπίας και το «θεμελιώδες ζήτημα»

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία- Οικονομία, Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Σε συνθήκες «τεχνικής» χρεοκοπίας της χώρας από το 2009, και την μέσω των «μηχανισμών στήριξης» αποφυγή της ανοικτής χρεοκοπίας, αντιλαλούν στη δημόσια σκηνή, από τον ναό της δημοκρατίας έως τα τηλεπαράθυρα, τα κλισέ της χρεοκοπίας: διαγνώσεις και θέσεις ίδιες με τις «λύσεις» και τις αυταπάτες που μας έφεραν εδώ.

Αναλύσεις: Ελλάδα του «'21» ή Ελλάδα του «'22»;

7 Μαϊου 2011  Ελλάδα του «'21» ή Ελλάδα του «'22»;

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 7/5/2011

Μονότονα τα τελευταία 5-6 χρόνια, όταν ακόμη ήταν εδραίες οι αυταπάτες περί «θωρακισμένης οικονομίας», «βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας», «πραγματικής σύγκλισης σε Ε.Ε. και ΟΝΕ», γράφαμε ότι «τα πράγματα δεν είναι όσο άσχημα φαίνονται, αλλά πολύ χειρότερα». Οι θεμελιακοί οικονομικοί δείκτες (αυξανόμενα ελλείμματα εμπορικά και τρεχουσών συναλλαγών, συνεχής υποχώρηση των εξαγωγών ως ποσοστό του ΑΕΠ, ραγδαία συρρίκνωση παραγωγικής δυναμικότητας και δυνατότητας) προμήνυαν την χρεοκοπία.

Μελέτες: Προλεχθέντα - Τι πήγε λάθος με τον ΟΜΕΔ του Ν. 1876/1990 ;

Προλεχθέντα: Τι πήγε λάθος με τον ΟΜΕΔ του ν.1876/90; Επιθεώρησις Εργατικού Δικαίου, Τόμος 70ος, Τεύχος 7 (1677), 1/4/2011, σελ. 385-393.

Μελέτες: Οργάνωση του Χρόνου Εργασίας με 24ωρη Συνεχή Απασχόληση;

Μελέτες σε Ελληνικά Επιστημονικά Περιοδικά:  Οργάνωση του Χρόνου Εργασίας με 24ωρη Συνεχή Απασχόληση; Επιθεώρησις Εργατικού Δικαίου, Τόμος 69ος, Τεύχος 8 (1656), 15/4/2010, σελ. 465-467.

 

Το ερώτημα του τίτλου δεν είναι ρητορικό. Αφορά ζήτημα που ετέθη από συνδικαλιστική οργάνωση της εργατικής πλευράς στην διάρκεια της συλλογικής διαπραγμάτευσης για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Πολεμικό Ναυτικό, ενόψει της έκδοσης της Διαιτητικής Απόφασης 3/2010 και ανεδείχθη ιδιαιτέρως από έτερη συνδικαλιστική οργάνωση της εργατικής πλευράς η οποία διεκδικούσε την «νομιμοποίηση»  του δικαιώματος 24ώρου συνεχούς. απασχόλησης για τα μέλη της.

Το ζήτημα αποτελεί ένα παράδειγμα πιθανής εγχώριας (παρ)ερμηνείας των όρων που προβλέπονται από την Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας. Παρερμηνείας αφενός όσον αφορά τα χρονικά όρια της ημερήσιας εργασίας και την ελάχιστη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης ανά εικοσιτετράωρο, αφετέρου όσον αφορά τις δυνατότητες των πιθανών εξαιρέσεων από αυτά τα όρια  μέσω συλλογικών συμβάσεων εργασίας ή συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

Αναλύσεις: Το Μνημόνιο των Πολιτών

29 Απρ. 2011  Το Μνημόνιο των Πολιτών

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  29/4/2011

Η «μετρολογία», η «σπρεντολογία», η «μνημονιολογία», η «αναδιαρθωσιολογία» δείχνουν ότι «χωρίς καμβά δεν γίνεται δουλειά». Συγκαλύπτουν την πικρή αλήθεια ότι το 2009 η χώρα διήλθε τα όρια της τεχνικής χρεοκοπίας (το ελληνικό δημόσιο ετέθη σταδιακά εκτός αγορών) κι αγωνίζεται να αποφύγει την ανοικτή χρεοκοπία, την αδυναμία διαχείρισης - εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Χρέους αναπαραγόμενου με «γύρισμα» παλαιού και προσθήκη ετησίων δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Αναλύσεις: Επιτέλους μία ελληνική πρωτιά !

21 Απρ. 2011  Επιτέλους μία ελληνική πρωτιά!

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 21/4/2011

Επιτέλους και μία ελληνική πρωτιά, η οποία δεν πανηγυρίστηκε δεόντως. Ισως διέφυγε της προσοχής των εγχωρίων ειδημόνων περί ΔΝΤ ή απεκρύβη για ιδεολογικούς λόγους, καθώς δεν συνάδει με το DNA της εγχώριας μεταπολιτ(ευτ)ικής αφασίας. Στην ανακοίνωση του ΔΝΤ της 17ης Μαρτίου 2011 για τους δανειζόμενους του Ταμείου με κριτήριο τα εκατομμύρια των «Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων» (SDRs) που έχουν χορηγηθεί, η Ελλάδα πέρασε στην πρώτη θέση. Ακολουθούν Ρουμανία, Ουκρανία, Πακιστάν και Ιρλανδία.

Άρθρα - Αναλύσεις: Χαμένες μεταξύ βιβλιογραφίας και νομικισμού οι επιχειρησιακές συμβάσεις

17 Απρ. 2011  Χαμένες μεταξύ βιβλιογραφίας και νομικισμού οι επιχειρησιακές συμβάσεις.

Κυριακατικη Ελευθεροτυπία - Οικονομία,  17 Απριλιου 2011

Οι Ειδικές Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΕΕΣΣΕ), όπως νομοθετήθηκαν τον Δεκέμβριο 2010, παραμένουν μια εκκρεμότητα, ένα ερώτημα που τίθεται στο τραπέζι με την τριμερή (ΔΝΤ-Ε.Ε.-ΕΚΤ): «Πού χάθηκαν» και «γιατί δεν λειτουργούν» οι ΕΕΣΣΕ ως μέσο αλλαγών στο σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων και διαμόρφωσης των μισθών;  Η απάντηση είναι ότι αγνοούνται μεταξύ διεθνούς βιβλιογραφίας και ελληνικού νομικισμού. Λόγω απουσίας κατανόησης πώς λειτουργεί, ή δεν λειτουργεί, το ελληνικό σύστημα εργασιακών σχέσεων.

Αναλύσεις: «Χρονικόν Μεγάλης Πλαναισθησίας»

16 Απρ. 2011   «Χρονικόν Μεγάλης Πλαναισθησίας»

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  16/4/2011.

"Είναι νύχτα. Μία παγερή νύχτα του Ιανουαρίου, στο Βόρειο Ατλαντικό. Ενα υπερωκεάνιο σχίζει περήφανο τα κατάμαυρα νερά. Στο κατάστρωμά του μία παρέα ιδιωτών χαριεντίζεται επιδειξιομανώς, με αποτέλεσμα ένας από αυτούς να βρεθεί στη θάλασσα. Ο πλους ανακόπτεται και μετά από πολλή και έντονη προσπάθεια μία ομάδα εθελοντών διασωστών εντοπίζει τον ακούσιο κολυμβητή, παρά το σκοτάδι, στα παγωμένα νερά και τον ανασύρει στο πλοίο.

Φιλοξενούμενες Μελέτες: Δημήτριος Α. Ιωάννου "Χρονικόν Μεγάλης Πλαναισθησίας"

 "Χρονικόν Μεγάλης Πλαναισθησίας",   Μάρτιος  2011 

Το υπό έντυπη δημοσίευση  "Χρονικόν Μεγάλης Πλαναισθησίας"  του Δημήτρη Α. Ιωάννου  φιλοξενείται  εδώ.  

Αναλύσεις: «Nα 'σαν τα νιάτα δυο φορές»

7  Απρ. 2011   «Nα 'σαν τα νιάτα δυο φορές»

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  7/4/2011

Η χώρα από το 2009 είναι σε συνθήκες τεχνικής χρεοκοπίας. Διεκδικεί, από τα μέσα του 2010, μέσω των «μηχανισμών στήριξης» αποφυγή της ανοικτής χρεοκοπίας. Σε αυτές τις συνθήκες η «ανάπτυξη» κλίνεται, από όλους, σε όλες τις κλίσεις. Τα συμπτώματα της χρεοκοπίας έχουν μόνον εχθρούς, η ανάπτυξη έχει μόνο φίλους. Ομως δεν είναι ενθαρρυντική η διαδεδομένη ρητορική για την ανάπτυξη που αποτελεί απλή παραλλαγή ενός παραδοσιακού δημοτικού στίχου.

Αναλύσεις: Σε κινούμενη άμμο ...

2 Απρ. 2011  Σε κινούμενη άμμο ...

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία, 2/4/2011

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 24/25 Μαρτίου 2011), παρά τις θετικές επιλογές για τα ελληνικά ζητήματα, επιβεβαίωσε ότι η πλειοψηφία των πολιτικών ηγετών της Ε.Ε. και της ΟΝΕ επιχειρεί να αντιμετωπίσει με λάθος τρόπο τη λάθος κρίση. Θεωρείται ότι η κρίση είναι προϊόν μόνον ή κυρίως της δημοσιονομικής ανευθυνότητας και της απουσίας ανταγωνιστικότητας. Eτσι η (λάθος) απάντηση είναι δημοσιονομική λιτότητα παντού, λιτότητα για όλες τις περιοχές της Ευρωπαϊκής Eνωσης.

Αναλύσεις: Το χρέος ανήκει στους Ελληνες;

25 Μαρτ. 2011  Το χρέος ανήκει στους Ελληνες;

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  25/3/2011

Η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους συζητείται ανελλιπώς στα μήκη και τα πλάτη του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Έχοντας αρχίσει πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, συμπληρώνει υπερδωδεκάμηνο κύκλο. Κάθε strategist διεθνών επενδυτικών τραπεζών και οίκων κάθε λογής διέθετε (και διαθέτει) «στο συρτάρι του» σενάρια-εκτιμήσεις περί αυτού. Κι έπραττε (και πράττει) δεόντως για τη μεγιστοποίηση κέρδους και την ελαχιστοποίηση ρίσκου.

Συνεντεύξεις: «Ενας νέος θεσμός θα ξεμπλοκάρει τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων»

20  Μαρτ. 2011  «Ενας νέος θεσμός θα ξεμπλοκάρει τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων»

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - Οικονομία, Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Στην Δήμητρα Καδδά

Επηρεάζουν οι εξελίξεις στην Ιαπωνία την ελληνική οικονομία;

Ελπίζουμε η πυρηνική κρίση να μην αποδειχθεί τραγική για την Ιαπωνία και τον κόσμο. Ωστόσο και με το ευμενέστερο σενάριο θα επιβαρύνει την διεθνή κρίση, επιταχύνοντας την κατάρρευση του μεταπολεμικού μοντέλου ανάπτυξης ως τρίτος πόλος της trilateral του 1970. Τώρα, ΗΠΑ και Βόρεια Ευρώπη υποχωρούν προς έναν πολυκεντρικό κόσμο με άλλες μορφές ανάπτυξης και ενεργειακών επιλογών.

Η Ελλάδα είναι πάνω στους δρόμους αυτής της νέας ανάπτυξης. Μπορεί να επενδύσει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στον πολιτισμό, στον τουρισμό, στην παιδεία. Να αξιοποιήσει ευκαιρίες βιώσιμης ανάπτυξης που έχασε στις κρίσεις του 1974 και του 1989.

Αναλύσεις: Η αντιπαραγωγική κρατική φούσκα

19 Μαρτ. 2011   Η αντιπαραγωγική κρατική φούσκα

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 19/3/2011

Η επιμήκυνση του δανείου 80 δισ. ευρώ που έλαβε η Ελλάδα από τα 14 μέλη (εκ των 17) της Ευρωζώνης (η Σλοβακία αρνείται να συμμετάσχει, η Εσθονία ήλθε στην ΟΝΕ μετά τη σύναψη του ελληνικού δανείου), η μείωση κατά 100 μονάδες βάσης του επιτοκίου/περιθωρίου, και, κυρίως, η δυνατότητα των μηχανισμών στήριξης EFSF και ESM για αγορά ομολόγων από την πρωτογενή αγορά, μειώνουν τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.

Αναλύσεις: Πολιτική Αρχών: Res non verba

5 Μαρτ.  2011  Πολιτική Αρχών: Res non verba

 

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία,  5/3/2011

Στην επιχειρούμενη πολιτική διαχείριση της οικονομικής (και όχι μόνο οικονομικής) χρεοκοπίας ενός μοντέλου χώρας που κατέληξε να στηρίζεται και να εξυπηρετεί τις υποδεέστερες εκφάνσεις της μεταπολιτευτικής κλεισούρας και τις πλέον ιδιοτελείς και ανεπαρκείς συνιστώσες της επιζητούμενης ευρωπαϊκής προσαρμογής, η απόσταση μεταξύ ευκαιρίας και τραγωδίας τείνει να ελαχιστοποιηθεί. Όλοι (ή σχεδόν όλοι) πλήττονται από τις συνέπειες της κατάρρευσης.

Άρθρα - Αναλύσεις: Τα παράδοξα των συμβάσεων και η ΝΕΟΓΑΛ

27 Φεβρ. 2011  Τα παράδοξα των συμβάσεων και η ΝΕΟΓΑΛ

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - Οικονομία- Ελεύθερο Βήμα, Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Η υπόθεση της Ειδικής Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΕΣΣΕ) στη γαλακτοκομική βιομηχανία ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε. είναι τρανό παράδειγμα προς αποφυγή.  Οχι ως προς την υπό σύναψη ΕΕΣΣΕ που ακυρώθηκε, αλλά ως προς όσα έγιναν έναντι της διοίκησης, των μετόχων, του σωματείου και των εργαζόμενων, «γι' αυτούς, χωρίς αυτούς», αναδεικνύοντας υπαρκτές παθογένειες του συστήματος εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων και διαμόρφωσης των μισθών σε επίπεδο επιχειρήσεων.