11 Ιουν. 2011 Η συναίνεση της σύγχρονης Κλαυθμώνος
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 11/6/2011
Eως το 2015 η Ελλάδα, εκτός από το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που περιλαμβάνει ύψος παρεμβάσεων δημοσιονομικής προσαρμογής 28,3 δισ. ευρώ και έσοδα ύψους 50 δισ. ευρώ από αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας και αποκρατικοποιήσεις, έχει να «απορροφήσει»-επενδύσει κοινοτικούς πόρους (ΕΣΠΑ 2007-2013 κ.λπ.) 24,3 δισ. ευρώ, που σε συνδυασμό με την εθνική χρηματοδότηση δίνουν ένα δημόσιο επενδυτικό ταμείο ύψους 32 δισ. ευρώ, με δυνατότητα μόχλευσης ακόμη 9 ιδιωτικών δισ. ευρώ.
Εν μέσω χρεοκοπίας, η Ελλάδα βρίσκεται με διαθέσιμους επενδυτικούς πόρους πλέον των 20 δισ. ευρώ, αλλά αντιμέτωπη με το επί δεκαετίες, χρόνιο, «παράδοξο» να μην υπάρχει έλλειψη επενδυτικών πόρων αλλά να υπάρχει έλλειψη ικανότητας να αξιοποιηθούν επενδυτικά για την ανταγωνιστικότητα και την περιφερειακή συνοχή της χώρας. Η τρέχουσα χρεοκοπία, που κατ' ουσίαν οφείλεται στην κατάρρευση της εγχώριας ανταγωνιστικότητας σε συνθήκες Ε.Ε. και ΟΝΕ, δεν δηλώνει αποτελεσματική αξιοποίηση των τριών ΚΠΣ.
Η «υποχρέωση» αύξησης της απορρόφησης πόρων των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Ταμείου Συνοχής με εξαμηνιαίους ποσοτικούς στόχους εκταμίευσης των πληρωμών και στόχο τη «γρήγορη παραγωγή έργου» είναι μέρος και του Μνημονίου, το Μάιο 2010. Τώρα το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 περιλαμβάνει φιλόδοξους στόχους εισροών από το ΕΣΠΑ για το 2009-2015 συνολικού ύψους 20,7 δισ. ευρώ. Αντί, λοιπόν, η Ελλάδα να «κοκορομαχεί» πολιτ(ευτ)ικά για το αν και πόσο «απορρόφησε» το ΕΣΠΑ, πρέπει να λύσει άμεσα το ζήτημα «γρήγορης παραγωγής έργου».
Κρίσιμο γι' αυτό είναι η κατά το μέγιστο δυνατόν αναθεώρηση του ΕΣΠΑ 2007-2013, που (κακο)σχεδιάσθηκε διά χειρός των «πολιτικών» δημιουργών της σύγχρονης Κλαυθμώνος (βλ. «ΗτΣ» 15/3/2008) εν μέσω της αυταπάτης περί «θωρακισμένης οικονομίας» με φύρδην μίγδην κατανομή έργων χωρίς στρατηγική που να τα «κουμπώνει» σε ανταγωνιστικές επιλογές των εγχώριων παραγωγικών συστημάτων και των περιφερειών. Αναθεώρηση όχι στον κλειστό κύκλο των υποτιθέμενων διαχειριστών και των υποτιθέμενων «απορροφητήρων».
Κρισιμότερη δε για τη «γρήγορη παραγωγή έργου» είναι η ριζική αναθεώρηση του διαχειριστικού πλαισίου του ΕΣΠΑ 2007-2013, το οποίο βασισμένο στον εκτενέστατο δυνατό κατακερματισμό του πλήθους των διαχειριστικών αρχών και στον πολλαπλώς εκτενέστατο διαχειριστικό κατακερματισμό των εσωτερικών διαδικασιών του συστήματος αποτελεί έναν σπάταλο διαχειριστικό λαβύρινθο, ο οποίος δεν εξυπηρετεί παρά την (ιδιοτελή) γραφειοκρατική επιβίωση και επιβεβαίωση μιας διαχειριστικής γραφειοκρατίας στην και περί τη σύγχρονη Κλαυθμώνος.
Το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης δικαιούται να αποκτήσει κι επισήμως τον τίτλο όταν αντιμετωπίσει τη διαχειριστική «φούσκα» που εδράζεται στη διαχειριστική «συναίνεση της σύγχρονης Κλαυθμώνος», και στους νόμους 3614/2007 και 3840/2010, η οποία είναι μέρος του προβλήματος και της τρέχουσας κρίσης, και όχι μέρος της λύσης για «γρήγορη παραγωγή έργου». Δημιουργώντας μία νέα συναίνεση για την Ανταγωνιστικότητα και την Περιφερειακή Ανάπτυξη που να υπερβαίνει τα γραφειοκρατικά, διαχειριστικά, γεωγραφικά και αισθητικά όρια της σύγχρονης Κλαυθμώνος.
