Αναλύσεις: Μια ημέρα του Μαρτίου σε ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία

24 Μαρτίου 2016  Μια ημέρα του Μαρτίου σε ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 24/3/2016

Αν σας έλεγαν ότι παραδοσιακά τμήματα της αμερικανικής εργατικής τάξης υποστηρίζουν τον Ντόναλτ Τραμπ ως υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ, ή ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα βασίζει το πρόγραμμά του στα «οικονομικά της προσφοράς» (supply side economics), ή ότι το ΔΝΤ συστήνει στην κυβέρνηση μεγάλης χώρας μέλους του ως προτεραιότητα την μεγάλη αύξηση των μισθών, ίσως να νομίζατε ότι είναι Πρωταπριλιά.

Φιλοξενούμενα: Παρεμβάσεις - Χρέος και επενδύσεις: Μύθοι και πραγματικότητα

Δημήτρης Ιωάννου
Συγγραφέας «Ανατέμνοντας την κρίση»
Οικονομολόγος

NAFTEMPORIKI.GR

Η ύπαρξη ενός πολύ υψηλού χρέους φυσικά και επηρεάζει τις πιθανές επενδύσεις λόγω της υψηλής πιθανότητας δημοσιονομικής χρεοκοπίας της χώρας στην οποία επιχειρεί ο επενδυτής. Ωστόσο, δεν είναι αναγκαστικά τέτοια η εικόνα που μπορεί να εκπέμψει η Ελλάδα σήμερα. Tην εικόνα αυτήν τη δημιουργούμε εμείς, αρνούμενοι να εφαρμόσουμε μεταρρυθμίσεις που θα μετασχηματίσουν την οικονομία σε μια πιο παραγωγική μορφή και προτάσσοντας συνεχώς το θέμα του χρέους, το οποίο δεν είναι άμεσο και τόσο σημαντικό ως βάρος. Η εξυπηρέτηση των τόκων του ελληνικού χρέους είναι στο ύψος μιας κανονικής και όχι υπερχρεωμένης ή πτωχευμένης χώρας. Παρά την επικρατούσα ρητορική, είναι η παρούσα σύνθεση και λειτουργική διάρθρωση της οικονομίας ο λόγος για τον οποίο απουσιάζει η παραμικρή «ενδογενής» αναπτυξιακή. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να εξέλθει από τη στασιμότητα, ακόμη και αν επιλύονταν σημαντικά προβλήματα που τη βαρύνουν ή υποτίθεται ότι τη βαρύνουν, όπως το δημόσιο εξωτερικό χρέος ή και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Δηλαδή, αν μας μειώσουν το χρέος, θα έρθει μετά -για παράδειγμα- η Intel να επενδύσει στην Ελλάδα; Δεν το πιστεύω. Είμαι βέβαιος ότι δεν είμαι ο μόνος.

στο Χρέος και επενδύσεις: Μύθοι και πραγματικότητα, Βασίλης Κωστούλας,  naftemporiki.gr

Αναλύσεις: Τα οικονομικά του 2015: Mισογεμάτα ή μισοάδεια;

19 Μαρτίου 2016   Τα οικονομικά του 2015: Mισογεμάτα ή μισοάδεια;

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 19/3/2016

Καθώς σταδιακά δημοσιεύονται τα στατιστικά για την ελληνική οικονομία του 2015 διαμορφώνονται προϋποθέσεις να αποτιμηθεί η κατάστασή της και οι πιθανές επιπτώσεις των στοιχείων συνέχειας και των στοιχείων μεταβολής που την χαρακτηρίζουν. Όπως αναφέραμε την προηγούμενη εβδομάδα η πρώτη εκτίμηση της ΕΛΣΤΑΤ για το ΑΕΠ του 2015 το εμφανίζει να έχει μειωθεί 0,9% σε ονομαστικούς όρους και 0,2% σε πραγματικούς όρους, κι αυτό συνδέεται κυρίως με την διατήρηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, παρά την μεγάλη μείωση στον ακαθάριστο σχηματισμό κεφαλαίου και την σημαντική μείωση των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών.

Αναλύσεις: Προέχει η σταθεροποίηση με επενδύσεις και εξαγωγές

12 Μαρτίου 2016 Προέχει η σταθεροποίηση με επενδύσεις και εξαγωγές

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 12/3/2016

Η δημοσίευση της 1ης εκτίμησης της ΕΛΣΤΑΤ για το ΑΕΠ του 2015 το εμφανίζει να έχει μειωθεί 0,9% σε ονομαστικούς όρους και 0,2% σε πραγματικούς όρους. Όμως οι επιμέρους μεταβολές που εκτιμήθηκαν ανά συνιστώσα του ΑΕΠ είναι κρίσιμες για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και την περιδίνηση στην οποία έχει περιέλθει.

Φιλοξενούμενα: Όταν έκλαψε ο Κέυνς

9 Μαρτίου 2016  Όταν έκλαψε ο Κέυνς

Δημήτρης Α. Ιωάννου Capital.gr   Άρθρα

Προ ημερών, σε μία ραδιοφωνική συζήτηση, ένας πολύ καλός δημοσιογράφος, υποστήριζε, με επιμονή, μία άποψη που είναι πολύ γνωστή και διαδεδομένη, όσον αφορά την οικονομική κρίση και τις επιβαλλόμενες πολιτικές για την αντιμετώπισή της. Έλεγε ότι εκείνο που μπορεί να δώσει τη λύση στο πρόβλημα θα ήταν η τόνωση της "ενεργού ζητήσεως", (δηλαδή, με τη γνωστή λαϊκή έκφραση το "να πέσουν λεφτά στην αγορά"), ώστε να αυξηθεί ο κύκλος εργασιών των επιχειρήσεων και να μειωθεί η ανεργία. Αυτή είναι βέβαια μία άποψη που ακούγεται πολύ συχνά και αποτελεί σταθερή επωδό δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών οικονομολόγων, αφού, υποτίθεται, πως είναι εμπνευσμένη από την θεωρία του Κέυνς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μάλιστα, και στην θέρμη του λόγου του, ο καλός δημοσιογράφος, έφθασε να υποστηρίξει την πιο ριζοσπαστική μορφή της συγκεκριμένης πολιτικής, εκεί που ο Κέυνς συναντάται με τον θεωρητικό του αντίπαλο, τον Φρήντμαν: την ενίσχυση των εισοδημάτων του πληθυσμού με τη διασπορά στην οικονομία χρημάτων τα οποία πέφτουν (μεταφορικά βεβαίως) από τον ουρανό. (Το περίφημο helicopter money). 

Αναλύσεις: Διαγενεακή δικαιοσύνη και αλληλεγγύη

5 Μαρτίου  2016  Διαγενεακή δικαιοσύνη και αλληλεγγύη

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 5/3/2016

Για να αναστραφεί η κατάσταση και η δυναμική παρακμής στην οποία βρίσκεται η χώρα, πρέπει να αντιμετωπισθεί ριζικά και ραγδαία το ζήτημα της διαγενεαεκής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, στο οποίο η γενιά της μεταπολίτευσης καταγράφει τραγικές επιδόσεις. Η γενιά της μεταπολίτευσης θεωρούσε και θεωρεί ότι «της χρωστά» όχι μόνον το ένδοξο μετεμφυλιακό παρελθόν των προγόνων της, ανεξαρτήτως πλευράς στην οποία αυτοί βρεθήκαν. Θεωρούσε και θεωρεί, κι αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα τα τελευταία οκτώ χρόνια, εν μέσω κατάρρευσης και χρεοκοπίας, ότι της «χρωστά» και το μέλλον.

Φιλοξενούμενα: Όχι άλλη «ανάπτυξη»!

4  Μαρτίου 2016    Όχι άλλη «ανάπτυξη»!

Δημήτρης Ιωάννου  -  Athens  Voice -  Απόψεις


H Ελλάδα βρέθηκε στη δίνη της κρίσης, πρωτίστως και κατά κύριο λόγο, διότι, για μακρύ χρονικό διάστημα, υιοθετούσε και επεδίωκε στόχους οικονομικής πολιτικής οι οποίοι υπονόμευαν, αντί να προάγουν, την μακροοικονομική σταθερότητα και την αναπτυξιακή ισορροπία. Δυστυχώς, κάτι αντίστοιχο κινδυνεύει να γίνει και σήμερα με τη συστηματική επίκληση γενικών και αφηρημένων εννοιών όπως αυτές της «ανάπτυξης» και των «ξένων επενδύσεων», κάθε φορά που πρέπει να δοθούν λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα δυσλειτουργίας της ελληνικής οικονομίας. Όμως, η πικρή αλήθεια είναι πως όχι μόνο η προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην τρέχουσα φάση της ελληνικής οικονομίας δεν είναι εφικτή (με εξαίρεση τους τομείς του τουρισμού και των μεταφορικών και ενεργειακών υποδομών), αλλά επίσης και ότι, ακόμη και αν απαλλαγεί από το άχθος του δημοσίου χρέους, η ελληνική οικονομία, στην παρούσα της μορφή και κατάσταση, ουδεμία αναπτυξιακή δυναμική διαθέτει.