Μελέτες - Άρθρα - Αναλύσεις

Μελέτες   -   Άρθρα -  Αναλύσεις

Ανθρώπινο Κεφάλαιο, Ποιότητα και Ανάπτυξη

Ανθρώπινο Κεφάλαιο, Ποιότητα και Ανάπτυξη, EΞΠΡΕΣ, 8 Μαΐου 2001.

(αναδρομή σε ένα άρθρο απο τα παλιά)

 

 

Η πολιτική ανθρωπίνων πόρων δεν είναι απλά ένας από τους τομείς της κρατικής πολιτικής σε συνθήκες υψηλής ανεργίας. Η σημασία της είναι πολύ μεγαλύτερη. Στην ουσία αφορά την οικονομική ανάπτυξη και την πραγματική σύγκλιση στην ΟΝΕ. Γι’ αυτήν απαιτείται η μετεξέλιξη της ελληνικής οικονομίας σε οικονομία βασισμένη στο ανθρώπινο κεφάλαιο (skill based economy) με υψηλά εργασιακά πρότυπα. Με ποιότητα στην παραγωγική διαδικασία και ποιότητα στα προϊόντα. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η υψηλή ανεργία συνδυάζεται με ακάλυπτη ζήτηση των επιχειρήσεων, παλαιών και νέων, για στελέχη σε ειδικότητες νέων τεχνολογιών. Ταυτόχρονα, ενώ οι προτιμήσεις των υποψηφίων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ακολουθούν τις ανάγκες της αγοράς (ο κλάδος της πληροφορικής χρειάζεται περίπου επτά χιλιάδες στελέχη τον χρόνο), το εκπαιδευτικό σύστημα δεν συντονίζεται με αυτές. Όμως το πρόβλημα δεν σταματάει στην ασύμπτωτη σχέση του εκπαιδευτικού συστήματος (που δεν ικανοποιεί τη ζήτηση των νέων για σπουδές) και της αγοράς εργασίας (που δεν ικανοποιεί την ανάγκη των επιχειρήσεων για στελέχη).

Άρθρα: Μαθήματα από την Πορτογαλία

Μαθήματα από την Πορτογαλία,   Ναυτεμπορική, Άρθρο, σελ. 9, και naftemporiki.gr, Απόψεις, Τετάρτη  6 Δεκεμβρίου 2017.

 

"Δείξατε τον δρόμο, όχι μόνο για το πώς να βγεις από τα μνημόνια αλλά επίσης πώς να εφαρμόσεις κοινωνικά φιλικές πολιτικές ακριβώς μετά τα μνημόνια» φέρεται να δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός κατά τη συνάντησή του με τον Πορτογάλο ομόλογό του Αντόνιο Κόστα. Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, και είναι χρήσιμο να γνωρίζει κανείς κάτι για την («αριστερόστροφη») Πορτογαλία  «μετά τα μνημόνια».

Άρθρα: Ποιος εξαιρεί την Ελλάδα από το ευρωκοινωνικό κεκτημένο;

Ποιος εξαιρεί την Ελλάδα από το ευρωκοινωνικό κεκτημένο;

 

Ναυτεμπορική, Άρθρα, σελ. 9,  &  naftemporiki.gr, Απόψεις, Τρίτη, 21 Νοεμβρίου 2017.

 

 

Η Κοινωνική Σύνοδος Κορυφής του Γκέτεμποργκ για καλές θέσεις εργασίας και ανάπτυξη (17/11/2017), όπου συζητήθηκε και ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Πυλώνας της Ε.Ε. και της ΟΝΕ είναι μια ενδιαφέρουσα υπόθεση, αλλά με την ευρύτερη ουσία αυτής θα ασχοληθούμε άλλη φορά. Γιατί στον προθάλαμο και στο περιθώριο αυτής ο Έλλην πρωθυπουργός επανέφερε το γνωστό ελληνικό μοιρολόι περί επιστροφής των συλλογικών συμβάσεων και αναφέρθηκε στην υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου.  

Φιλοξενούμενα: Αυτό που ζητάει ο λαός

 Αυτό που ζητάει ο λαός,

 

Δημήτρης Ιωάννου,

 

Athens Voice, Απόψεις, 20 Νοεμβρίου 2017

 

Ας υποθέσουμε ότι στις περασμένες αυτοδιοικητικές εκλογές είχε εκλεγεί ένας απίστευτα ικανός, ειλικρινής, αποφασισμένος αλλά και αποτελεσματικός τύπος ως περιφερειάρχης Αττικής. Ο οποίος, αντιλαμβανόμενος πολύ καλά τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύουν τα πλημμυρικά φαινόμενα σε περιοχές όπου έχουν αποφραγεί ρέματα και χείμαρροι και επάνω τους έχουν χτιστεί διαφόρων ειδών κτίρια, είχε επιλέξει την περιοχή της Μάντρας για να ξεκινήσει την αποκατάσταση των πολεοδομικών σφαλμάτων (δηλαδή εγκλημάτων), που έλαβαν χώρα στη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών. 

Άρθρα: Εργασία - Ολοταχώς με την όπισθεν για να πάμε στο μέλλον;

Εργασία: Ολοταχώς με την όπισθεν για να πάμε στο μέλλον;  Free Sunday, 29.10.2017

Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση, η οποία είναι ήδη σε εξέλιξη, φαίνεται ότι θα επιφέρει τεκτονικές αλλαγές τόσο στη μορφή όσο και στην οργάνωση της εργασίας. Η Ελλάδα πρέπει πάση θυσία να αποφύγει τον εγκλωβισμό της στην κατηγορία των χωρών που θα διαθέτουν στην πλειονότητά τους θέσεις χαμηλής ειδίκευσης και αμοιβής. Ο τρόπος λειτουργίας της αγοράς εργασίας σε αυτό το πλαίσιο είναι κομβικός. Στην Ελλάδα του 2017 η δημιουργία πολλών, ποιοτικών θέσεων εργασίας αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας. Συνεπώς μια συζήτηση με αυτόν τον στόχο δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει με όρους παρελθόντος, καθώς η υψηλή διαρθρωτική ανεργία των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού προϋπήρχε της κρίσης και ήταν αποτέλεσμα μιας δύσκαμπτης και μη ανταγωνιστικής αγοράς εργασίας.

Άρθρα: Η επανεκκίνηση γίνεται από τη μηχανή!

Η επανεκκίνηση γίνεται από τη μηχανή!

Εφημερίδα "Κεφάλαιο", Αφιέρωμα Capital & Vision, σελ. 4/20, Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017, και Capital.gr, 24 Οκτωβρίου 2017.

Η Ελλάδα διανύει τον 10ο χρόνο της κατάρρευσης που άρχισε τέλη του 2008, με  ταυτόχρονη έναρξη κατάρρευσης του ΑΕΠ και ραγδαίας ανόδου της ανεργίας από το 2ο τρίμηνο του 2008. Και πρέπει κάποτε να απαντήσει  έμπρακτα  στο ερώτημα πως μπορεί να γίνει η "επανεκκίνηση" της οικονομίας  της.

Τα πράγματα είναι απλά. Η  "επανεκκίνηση",  ως γνωστόν, γίνεται από τη μηχανή. Ποια είναι  η μηχανή; Ποιο το άλογο και ποιο το κάρο;  Η μηχανή κάθε οικονομίας – και της ελληνικής–  είναι  ο τομέας   παραγωγής  "διεθνώς  εμπορευσίμων" αγαθών και υπηρεσιών. Αυτό μοιάζει θεωρητικό;  Σύμφωνοι, τότε  πάμε αλλιώς.

Άρθρα: Σε ποια επανάσταση να συμμετάσχουμε;

Σε ποια επανάσταση να συμμετάσχουμε;

Ναυτεμπορική, Άρθρα, Πέμπτη, 05 Οκτωβρίου 2017, σελ.  9,  και  naftemporiki.gr, Απόψεις.

 

Ως γνωστόν ο κύκλος της μεταπολίτευσης παρήγαγε μεγαλύτερο αριθμό «επαναστατών» από όσους μπορούσε να «αξιοποιήσει» η χώρα. Ωστόσο, «αξιοποιήθηκαν», και ακόμη «αξιοποιούνται», καταλαμβάνοντας τα πολιτικά κόμματα, τους πολιτικούς και υπουργικούς θώκους -ανεξαρτήτως κόμματος και χρώματος-, τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, κοκ, γενικώς το «εποικοδόμημα», όπως αυτό λεγόταν στη μεταπολιτευτική διάλεκτο.

Όμως αυτός ο κύκλος της μεταπολίτευσης είχε μία τραγική κατάληξη: τη δημοσιονομική και ανταγωνιστική χρεοκοπία της χώρας με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη ήδη για 8ο χρόνο και την οικονομική κρίση και κατάρρευση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη για 10ο χρόνο. Δυστυχώς η μεταπολίτευση, και η προσήλωση των «επαναστατών» της μεταπολίτευσης στο «εποικοδόμημα», αντί να διορθώσει επέτεινε οικονομικές στρεβλώσεις του παρελθόντος.

Φιλοξενούμενα: ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ

ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ

Άρθρα: Η μοναδική οδός για βιώσιμη αύξηση της απασχόλησης

19 Σεπτεμβρίου  2017  Η μοναδική οδός για βιώσιμη αύξηση της απασχόλησης

(με τον Δημήτρη Α. Ιωάννου)   Άρθρα, Capital.gr

Σύμφωνα με τα εποχιακά διορθωμένα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ για την απασχόληση και την ανεργία, τον Ιούνιο 2017 η απασχόληση  συνέχισε αυξανόμενη και η ανεργία μειούμενη έναντι των παρελθόντων ετών και των παρελθόντων μηνών. Σε απόλυτους αριθμούς οι σχεδόν 3,8 εκατομμύρια απασχολούμενοι του Ιουνίου 2017 έφτασαν στα επίπεδα εκείνων του Μαρτίου 2012, και το ποσοστό ανεργίας του Ιουνίου 2017, που μειώθηκε σε 21,2%,  έφτασε στα επίπεδα του Δεκεμβρίου 2011  (πριν το  2ο Μνημόνιο).

Conference paper presentations: The convergence of Industrial relations traditions in Greece and Ireland in the European crisis (2008-2016).

Conference paper presentations:  The convergence of Industrial relations traditions in Greece and Ireland in the European crisis (2008-2016).

13^th Conference of the European Sociological Association

(Un)Making Europe: Capitalism, Solidarities, Subjectivities

Athens, Greece, 29 Aug. - 01 Sept. 2017

Session

RN17_03a_H: The Role of Actors and Sectors Time: Wednesday, 30/Aug/2017: 6:00pm - 7:30pm Session Chair: Bengt Larsson, University of Gothenburg

 

Barry P Colfer¹, Christos Ioannou²

¹University of Cambridge, United Kingdom; ²The Office of the Greek Ombudsman, Athens, Greece.

 

This paper investigates crisis-induced changes to industrial relations practices in Europe with a focus on Greece and Ireland over the course of the economic and social crisis since 2008.

The theoretical and analytical framework of the paper and the justification of the selection of these case studies are informed by Visser (2008; 2012)’s comprehensive classification of European industrial relations traditions, which places Greece in the state-centred tradition, and Ireland in the liberal-pluralist group.

In the state-centred group, involvement of the social partners with the state is traditionally low, and collective bargaining is decentralized. Policies are designed without systematic input from the social partners, with actors subsequently accommodated via flexible implementation processes often based on derogation from the law. The liberal-pluralist group traditionally displays higher organisational density, high collective bargaining coverage at a very decentralised level, and limited interaction between social partners and state authorities. Greece and Ireland conform to some of these conditions, but not to all.

This paper contends that crisis-induced EU-backed structural reforms have brought about a convergence between the industrial relations traditions in these countries, where the Greek model is being recast to resemble the Irish one. The role of EU and national authorities in this convergence, and in the general reordering of European industrial relations through the introduction of new economic governance measures, is also analysed.

The paper finally reviews trade union responses to these changes, including through the formation of new coalitions, through changing relationships with political parties, and through involvement with EU-level actors including ETUC.

Φιλοξενούμενα: Επισπεύδοντες αυτόχειρες

4 Αυγούστου 2017  Επισπεύδοντες αυτόχειρες

Δημήτρης Α. Ιωάννου,  AthensVoice.gr,  Απόψεις


Σε όλες τις αναπτυγμένες οικονομίες τα ομόλογα που εκδίδονται από τις επιχειρήσεις έχουν υψηλότερες αποδόσεις από τα ομόλογα που εκδίδει το κράτος. Ο λόγος είναι προφανής: οι αγοραστές των ομολόγων θεωρούν ότι είναι πιο πιθανόν  να αθετήσει την υπόσχεση που συμπεριλαμβάνεται στο ομόλογό που έχει εκδώσει, (δηλαδή να χρεοκοπήσει), μία ιδιωτική εταιρεία παρά το κράτος. Έτσι, για να δανείσουν τα λεφτά τους στην εταιρεία αγοράζοντας το ομόλογο, οι επενδυτές ζητούν υψηλότερη απόδοση που θα τους καλύψει τον μεγαλύτερο κίνδυνο που αναλαμβάνουν.

Φιλοξενούμενα: Κι όμως η ανεργία μειώθηκε!

Κι όμως η ανεργία μειώθηκε!

 

Θα καταλάβουμε ποτέ τι συμβαίνει με το σοβαρότερο πρόβλημα της χώρας;

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ

29.07.2017 - 11:36 

Athens Voice. gr

 

 

Άρθρα: Η μακρά χρεοκοπία της μεταπολίτευσης

27 Ιουλίου 2017 Η μακρά χρεοκοπία της μεταπολίτευσης,  (με  τον Δημήτρη Α. Ιωάννου),  Capital.gr.

Η φετινή 43η επέτειος της μεταπολίτευσης είναι η 8η η οποία "γιορτάστηκε" σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Στην πραγματικότητα, βεβαίως, η παρούσα κρίση και κατάρρευση βρίσκεται ήδη στο 10ο έτος της και οφείλεται σε κάτι περισσότερο από συγκυριακές και εξωγενείς αιτίες. Είναι η αναπόφευκτη κορύφωση μίας ιστορικής πορείας γεμάτης λάθη και αντινομίες, την οποία ακολούθησε η ελληνική κοινωνία σε όλη την μεταπολεμική περίοδο. Μίας πορείας για την οποία την ευθύνη έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες -και μόνον αυτοί. Η προσπάθεια να καταδειχθούν ως υπεύθυνοι για τη συλλογική ιστορική μας αποτυχία, εξωγενείς παράγοντες, είναι ανέντιμη και παραπειστική. Δεν εκφράζει τίποτε άλλο παρά την επιθυμία κάποιων να αποκρύψουν το μερίδιο της ενοχής τους, για όσα συνέβησαν, και να αρνηθούν το μερίδιο της ευθύνης που σήμερα τους αναλογεί και που θα όφειλαν να αναλάβουν για να συμμετάσχουν στην προσπάθεια ανάταξης του έθνους. 

Άρθρα: Συμφωνία επιπλέοντος ναυαγίου

19 Ιουλίου 2017  Συμφωνία επιπλέοντος ναυαγίου,

Ναυτεμπορική,  σελ. 9, Τετάρτη, 19 Ιουλίου 2017 & naftemporiki.gr ΑΠΟΨΕΙΣ

Μεταξύ 17 και 20 Ιουλίου το ελληνικό Δημόσιο οφείλει να αποπληρώσει χρεολύσια περί τα 6,3 δισ. ευρώ. Γι’ αυτό δεν υπήρχε άλλο περιθώριο καθυστέρησης για τη 2η αξιολόγηση του 3ου προγράμματος, την 11η αξιολόγηση των τριών προγραμμάτων.

Συνεπώς είναι στα θετικά του σχεδίου συμφωνίας της 2ας Μαΐου 2017 και της συμφωνίας στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου 2017, ότι «έκλεισε» και εφαρμόζεται. Και απεφεύχθη άλλο ένα επεισόδιο διέλευσης σύριζα από την άτακτη χρεοκοπία του ελληνικού Δημοσίου.

Η 11η αξιολόγηση «έκλεισε», ενώ η ελληνική οικονομία και κοινωνία βαδίζουν στο 10ο έτος της κρίσης που άρχισε το 2008 με έναρξη ραγδαίας κατάρρευσης του ΑΕΠ (2008-2016:-27,3%) και της ραγδαίας κατάρρευσης του ποσοστού απασχόλησης εργατικού δυναμικού (ηλικίας 20-64 ετών σε «ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης», 2008:65,3%, 2013:50,8%, 2016:-­53,7%).

Φιλοξενούμενα: Γιατί μειώνεται η ανεργία;

19  Ιουλίου 2017  Γιατί μειώνεται η ανεργία; 

 

Δημήτρης Ιωάννου, 

 

Απόψεις, Athens Voice.gr

Μελέτες: Η θεμελιώδης ασυμμετρία της ελληνικής οικονομίας,

Η θεμελιώδης ασυμμετρία της ελληνικής οικονομίας, 

Δημήτρης Α. Ιωάννου, Χρήστος Α. Ιωάννου

 

"Οικονομικές Εξελίξεις",  ΚΕΠΕ,

 

Τεύχος 33 - Ιούνιος 2017,   

 

σελ.  63-72.

 

 

 

 

Μελέτες - Άρθρα - Αναλύσεις

Μελέτες   -   Άρθρα -  Αναλύσεις

Φιλοξενούμενα: Γράμμα σε έναν ηλίθιο

 

Φιλοξενούμενα:

Γράμμα σε έναν ηλίθιο,

Athens Voice.gr,

28 Μαΐου  2017 

 

Μελέτες - Άρθρα - Αναλύσεις

Μελέτες   -   Άρθρα -  Αναλύσεις

Άρθρα: Η Ελλάδα στους Ελληνες

7 Μαΐου 2017   Η Ελλάδα στους Έλληνες  (με τους  Κωνσταντίνο Γάτσιο, Δημήτρη Α. Ιωάννου)

Το ΒΗΜΑ της  Κυριακής, σελ. 16, 7/5/2017    &  tovima.gr   Γνώμες

Πριν από κάποια χρόνια - και για πολύ καιρό - ένα σύνθημα συμπύκνωσε την επιθυμία ενός λαού να γίνει κύριος της μοίρας του. Δυνατό στο οραματικό του στοιχείο αλλά στερημένο από τα περιεχόμενα και τις προϋποθέσεις που απαιτούσε η υλοποίηση της επιθυμίας που εξέφραζε, το σύνθημα αυτό - κέλυφος κενό -, αφού πρώτα λοιδορήθηκε, κατέληξε ταφικό επίγραμμα, στον δε διαμοιρασμό των ιματίων του νεκρού περιήλθε, με αλλοιωμένο τον αρχικό του συμβολισμό, στα χέρια των έσχατων βαρβάρων.

Αναλύσεις: Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας του 2018

7  Μαίου 2017   Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας του 2018

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 6-7/5/2017

Αν η Ελλάδα επιθυμεί να συγκλίνει, κάποτε στο εγγύς μέλλον, προς το «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο» στον τομέα των συλλογικών εργασιακών σχέσεων, των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τότε δεν πρέπει απλά να περιμένει την λήξη του 3ου προγράμματος προσαρμογής, έχοντας την αυταπάτη ότι μπορεί να επιστρέψει σε ότι ίσχυε και ότι λειτουργούσε το 2008 - 2009, αλλά θα πρέπει να αρχίσει να κάνει, μέσω των αρμοδίων της στον τομέα των συλλογικών εργασιακών, αυτό που δεν έχει κάνει 8 χρόνια τώρα.

Άρθρα: Μύθοι και αυταπάτες για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις

22  Απριλίου  2017    Μύθοι και αυταπάτες για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις

Καθημερινή - Οικονομία,  Άποψη, 22/4/2017

Η Ελλάδα θέλει να εφαρμόζει το «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο», αλλά οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι εταίροι-δανειστές της την εξαιρούν; Η Ελλάδα θέλει να επιστρέψει στις (κλαδικές) συμβάσεις εργασίας, αλλά δεν την αφήνουν οι εταίροι-δανειστές; Η ρητορική της «εξαίρεσης» και της «επιστροφής» ίσως δημιουργεί εφήμερες συμπάθειες σε φιλέλληνες, προοδευτικούς και μη, αλλά είναι μία υπεκφυγή.

Μελέτες   -   Άρθρα -  Αναλύσεις




 

Αναλύσεις: Η παραμελημένη υπόθεση της ανταγωνιστικότητας

23  Απριλίου 2017 Η παραμελημένη υπόθεση της ανταγωνιστικότητας

 

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία, 23/4/2017

 

Συζητήσεις, διαπραγματεύσεις, αντιπαραθέσεις, σχεδιασμοί, προβλέψεις κ.ο.κ. γίνονται για όλα τα άλλα, εκτός από το θεμελιώδες ζήτημα της παραγωγής και της ανταγωνιστικότητας. Η χρεοκοπημένη Ελλάδα «σέρνεται», αρνούμενη να αντιληφθεί γιατί χρεοκόπησε, και γιατί η χρεοκοπία της διαρκεί τόσα χρόνια. Ακόμη και μετά το ενδεχόμενο να συμφωνηθούν οι όροι και οι τρόποι της μεσοπρόθεσμης αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους (μετά από δύο αναδιαρθρώσεις, και την εισαγωγή στην τρίτη με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα) κινδυνεύει να παραμείνει ένα «επιπλέον ναυάγιο».

Αναλύσεις: Τα κρατικομματικά Οικονομικά καλά κρατούν

15 Απριλίου  2017  Τα κρατικομματικά Οικονομικά καλά κρατούν

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία, 15/4/2017

Η ενημέρωση του 3ου Μνημονίου με ρυθμίσεις για την υποτιθέμενη μεταμνημονιακή περίοδο και η (προσωρινή) «υπεραπόδοση» των φορολογικών μέτρων το 2016 μας υπενθυμίζουν την αδήριτη συνέχεια αυτού που την 15.12.2012 η στήλη ανέλυε ως «Κρατικομματικά Οικονομικά». Τα επαναλαμβάνω.

Αναλύσεις: Το μοιρολόι για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας

9  Απριλίου 2017   Το μοιρολόι για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 9/4/2017

Η, για όγδοο χρόνο, χρεοκοπημένη Ελλάδα σέρνεται από μνημόνιο σε μνημόνιο (από δάνειο σε δάνειο), από αξιολόγηση σε αξιολόγηση (από δόση σε δόση), με μοιρολόγια: για την κατάρρευση και μετά την στασιμότητα του ΑΕΠ, για το δημόσιο χρέος, για το ασφαλιστικό, για την φτωχοποίηση, για την ανεργία, για τα εργασιακά κοκ τα οποία κυριαρχούν στον δημόσιο λόγο. Από τον περασμένο χρόνο το μοιρολόι για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας (ΣΣΕ) έχει ενισχυθεί και διεθνοποιηθεί.

Αναλύσεις: Κρίσιμες λεπτομέρειες στους οικονομικούς δείκτες

1 Απριλιου 2017  Κρίσιμες λεπτομέρειες στους οικονομικούς δείκτες

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 1/4/2017

Εάν το 2016 ήταν έτος στασιμότητας, μικρής αύξησης, ή νέας μείωσης του ΑΕΠ θα το μάθουμε το επόμενο Οκτώβριο όταν υπάρξει και δημοσιοποιηθεί η δεύτερη εκτίμηση της ΕΛΣΤΑΤ. Τα στοιχεία της 1ης εκτίμησης δείχνουν ότι το ΑΕΠ αυξήθηκε 0,1% σε ονομαστικούς όρους (σε 175,9 δισ. € έναντι 175,7 δισ. € το 2015) και παρουσίασε μηδενική μεταβολή (0,0%) σε πραγματικούς όρους - σε όρους όγκου (σε 184,5 δισ. € έναντι 184,5 δισ. € το 2015). Η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ στην οκταετία 2008-2016 σε ονομαστικούς όρους υπερβαίνει το 27% (27,3%). Θα σταματήσει εκεί;

Άρθρα: Το διεθνοποιημένο μοιρολόι περί κλαδικών συμβάσεων

27 Μαρτίου 2017  Το διεθνοποιημένο μοιρολόι περί κλαδικών συμβάσεων

Ναυτεμπορική, ΄Αρθρο,  27 Μαρτίου 2017, σελ. 22 - naftemporiki.gr,  Απόψεις,  27/3/2017

Από την έντυπη έκδοση
Του Χρήστου Α. Ιωάννου
Oικονομολόγος

Συζητήσεις και «διαπραγματεύσεις» άνευ πραγματικού αντικρίσματος και ουσιαστικού αντικειμένου έχουν υπάρξει πολλές στην Ελλάδα από τη χρεοκοπία του 2010 - σύμπτωμα και αυτές της χρεοκοπίας. Η «διαπραγμάτευση» περί τα εργασιακά, και ειδικότερα τα περί «επιστροφής των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας» είναι ακόμη μία. Γίνεται για να επιστρέψει η Ελλάδα σε κάτι που δεν υπήρξε.

Φιλοξενούμενα: Τυφλοί μες στα πυκνά σκοτάδια (μέρος 2ον)

16 Μαρτίου 2017  Τυφλοί μες στα πυκνά σκοτάδια (μέρος 2ον)

Δημήτρης Α. Ιωάννου

Ναυτεμπορική - Άρθρα,  Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017, σελ. 9.
&
naftemporiki.gr - Απόψεις,  Πέμπτη, 16 Μαρτίου 2017.


Το δεύτερο χαρακτηριστικό της ελληνικής στάσης απέναντι στην κρίση είναι η πλήρης, σχεδόν αυτιστική, αδυναμία για μία ενδογενή, εθνική, αντίδραση. Προκύπτει φυσιολογικά από το πρώτο χαρακτηριστικό, δηλαδή από την κυριαρχία της παρασιτικής συνιστώσας της κοινωνίας μας, αλλά και την ταυτόχρονη συλλογική άρνηση να θεωρηθεί ο παρασιτισμός ως νοσηρό φαινόμενο.

Φιλοξενούμενα: Τυφλοί μες στα πυκνά σκοτάδια

13 Μαρτίου 2017  Τυφλοί μες στα πυκνά σκοτάδια - Μέρος 1ον

Δημήτρης  Α. Ιωάννου 

Ναυτεμπορική - Άρθρα,  Δευτέρα, 13 Μαρτίου 2017, σελ. 24 
&
naftemporiki.gr - Απόψεις,  Δευτέρα, 13 Μαρτίου 2017

Τα αποτελέσματα προσφάτων ερευνών της κοινής γνώμης -με θέματα που εκτείνονται μέχρι το, εύλογο, ερώτημα αν μας ψεκάζουν και με τι- όχι μόνο έρχονται να επιβεβαιώσουν συμπεράσματα που είχαν εξαχθεί από ανάλογες έρευνες παλαιότερα, αλλά δίνουν και τη δυνατότητα -μέσω μίας «ανάγνωσης σε δεύτερο επίπεδο»- να απαντηθεί πληρέστερα το ερώτημα γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να ταλαιπωρείται με μνημόνια, ενώ οι άλλες χώρες που εισήλθαν σε ανάλογες δεσμεύσεις, σε μεταγενέστερο χρόνο απ’ αυτήν, έχουν ήδη εξέλθει. Η απάντηση που προκύπτει έχει, λοιπόν, δύο σκέλη: Πρώτον, διότι η ελληνική κοινωνία δεν έχει αντιληφθεί τον λόγο για τον οποίο εισήλθε στη βαθιά κρίση στην οποία βρίσκεται και, δεύτερον, διότι (ως συνέπεια και του πρώτου) ούτε καν φαντάζεται ότι ο μόνος τρόπος για να βγει απ’ αυτήν είναι μέσα από δικές της προσπάθειες, με τις δικές της δυνάμεις, έστω κι αν παράλληλα χρησιμοποιεί τη βοήθεια των εταίρων.

Αναλύσεις: Το μοιρολόι για τη φτωχοποίηση

11 Μαρτίου 2017   Το μοιρολόϊ για τη φτωχοποίηση

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία, 11/3/2017

Δίπλα στο μακρύ μοιρολόϊ για το ασφαλιστικό, στο οποίο αναφερθήκαμε την περασμένη εβδομάδα, από καιρού εις καιρόν εμφανίζεται και το μοιρολόι για τη φτωχοποίηση των Ελλήνων. Η φτωχοποίηση των Ελλήνων είναι ένα θέμα που έρχεται και επανέρχεται στις δημόσιες αναφορές σχεδόν κάθε φορά που δημοσιεύεται κάποια σχετική ανακοίνωση της Eurostat ή κάποια διεθνής συγκριτική μελέτη. Τέτοια αφορμή έδωσε προ δεκαημέρου μία συνέντευξη ερευνητή του Institut der deutschen Wirtschaft Koln στο Reuters στη Γερμανία.

Άρθρα: Συγκρούσεις εκτός θέματος και απουσία λογοδοσίας

6 Μαρτίου 2017 Συγκρούσεις εκτός θέματος και απουσία λογοδοσίας

 

Ναυτεμπορική - Άρθρα, σελ.24, 6/3/2017,  naftemporiki.gr - Απόψεις, Δευτέρα, 06 Μαρτίου 2017

 

 

Ο υποτιθέμενος δημόσιος διάλογος, και η διαχείριση εκ μέρους των αρμοδίων (διοικητικά και πολιτικά) για ένα γεγονός του οποίου έλαβαν γνώση και, κυρίως, υπέστησαν τις συνέπειες, εκατομμύρια πολιτών, όπως οι τρεις (23/2, 1/3, 3/3) 24ωρες απεργίες των μισθωτών στις σταθερές συγκοινωνίες των Αθηνών (μετρό, ηλεκτρικός, τραμ) είναι ένα καλό παράδειγμα των συμπτωμάτων και των ενδογενών αιτίων της τρέχουσας χρεοκοπίας και παρακμής.

Αναλύσεις: Το μακρύ μοιρολόϊ για το ασφαλιστικό

4 Μαρτίου 2017 Το μακρύ μοιρολόϊ για το ασφαλιστικό

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 4/3/2017

Με την χρεοκοπία του 2010 οι μέχρι τότε αποδοθείσες και καταβαλλόμενες συντάξεις άρχισαν να μειώνονται. Τώρα στην λεγόμενη «αξιολόγηση» - «διαπραγμάτευση», συζητείται το πότε και το πώς να ξαναμειωθούν. Ταυτόχρονα, πλήθος επαγγελματικών ομάδων διαμαρτύρονται για το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών που προβλέπει το νέο σύστημα του ΕΦΚΑ. Έτσι το μακρύ, πολυετές, μοιρολόι για το ασφαλιστικό, που είχε αρχίσει πριν την χρεοκοπία, συνεχίζεται. Η ελληνική κοινωνία έρχεται αντιμέτωπη με τις εδραίες μεταπολιτευτικές αυταπάτες της, τις οποίες το πολιτ(ευτ)ικό σύστημα που τις δημιούργησε και καλλιέργησε, υπερασπίζεται δεόντως.

Αναλύσεις: Μεταπολιτευτική υποκρισία για τις επόμενες γενιές

25  Φεβρουαρίου 2017 Μεταπολιτευτική υποκρισία για τις επόμενες γενιές

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία, 25/2/2017

Στην χορωδιακή παρουσίαση τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη από δέκα δημοτικές χορωδίες την 6η (και την 7η) Φεβρουαρίου 2017, στην οποία αναφέρθηκα την περασμένη εβδομάδα, από τα 33 τραγούδια μόνο δύο ήταν της περιόδου μετά την μεταπολίτευση του 1974. Ένα εκ των δύο ήταν το «Κάποτε θά ’ρθουν», γραμμένο και τραγουδισμένο το 1979, για την ταινία «Ασυμβίβαστος». Είναι αυτό που ο στίχος του καταλήγει « ... υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα».

Αναλύσεις: Η υποκριτική και στείρα μεταπολίτευση

18 Φεβρουαρίου 2017  Η υποκριτική και στείρα μεταπολίτευση

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία, 18/2/2017


Την 6η Φεβρουαρίου είχα την τύχη να παρακολουθήσω την εξαιρετική χορωδιακή παρουσίαση τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη από δέκα δημοτικές χορωδίες (της Κέρκυρας, της Λάρισας, της Κεφαλονιάς, της Κορίνθου, της Τρίπολης, της Χίου, της Φλώρινας, της Αγίας Παρασκευής, της Κηφισιάς, και της ενορίας Αγίου Παντελεήμονος οδού Αχαρνών) συνοδευόμενες από συμφωνική μαντολινάτα με κεφαλλονίτικες/επτανησιακές ρίζες. Εξ ου και ο τίτλος της εκδήλωσης «Όλη η Ελλάδα για τον Μίκη».

Φιλοξενούμενα: Η επιστροφή στη δραχμή δεν είναι εφικτή

15 Φεβρουαρίου 2017  Η επιστροφή στη δραχμή δεν είναι εφικτή


Δημήτρης Ιωάννου -  Απόψεις - AthensVoice.gr


Η Ελλάδα δεν μπορεί σήμερα να ανορθώσει την οικονομία της εισάγοντας εθνικό νόμισμα

Εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια η ελληνική κοινωνία, βυθισμένη στον απόλυτο παραλογισμό, προσπαθεί να επιτύχει κάτι το οποίο δεν το έχει πετύχει ποτέ στο παρελθόν κάποια άλλη κοινωνία, και ούτε πρόκειται να το πετύχει και κάποια στο μέλλον: προσπαθεί να ζήσει απολαμβάνοντας υψηλότερα εισοδήματα από όσα η ίδια μπορεί να δημιουργήσει με την εργασία της, πιστεύοντας μάλιστα ότι κάτι τέτοιο αποτελεί απαράγραπτο δικαίωμά της. Παρότι δε, από το 2009 και στη συνέχεια, έχει καταστεί πασιφανές το αδύνατο του εγχειρήματος, η ελληνική κοινωνία δείχνει να μην καταλαβαίνει τίποτα και συνεχίζει την προσπάθειά της − ίσως και γιατί δεν ξέρει ή δεν μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό. Θεώρησε, λοιπόν, απολύτως φυσιολογικό να επιδιώκει αυτά που δεν δικαιολογούν οι δυνατότητές της, πυκνώνοντας τις γραμμές του αντι-μνημονιακού αγώνα. Η κεντρική ιδέα, στην πρώτη φάση της κρίσης, με κορυφαίες στιγμές το 2012 και το 2015, ήταν να εκλεγούν κυβερνήσεις λεβέντηδων που θα έκαναν «σκληρή διαπραγμάτευση», δηλαδή θα πήγαιναν μέσα στο Βερολίνο και θα ανάγκαζαν τον ανθρωπόμορφο Σόιμπλε, που αρνείται ανάλγητα να μας δίνει λεφτά για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, να καταπιεί τη γλώσσα του και να μας τα σκάσει κανονικά, διαγράφοντας παράλληλα και το χρέος. Το καλοκαίρι του 2015 η ιδέα της «σκληρής διαπραγμάτευσης» έφθασε στο απόγειό της όταν στο δημοψήφισμα ο ελληνικός λαός εκλήθη να απαντήσει στο, με κωδικοποιημένο τρόπο διατυπωθέν, ερώτημα «Θέλεις να ζεις με όσα βγάζεις, όπως όλοι οι λαοί του κόσμου, ή όχι;». Όπως είναι γνωστό, ο ελληνικός λαός απάντησε με ποσοστό 63% ένα βροντώδες μυριόστομο όχι, απαιτώντας να ζει με περισσότερα από όσα βγάζει και τη διαφορά να την πληρώνουν οι τοκογλύφοι. Πλην όμως, για κάποιους λόγους, αυτό δεν έγινε δεκτό από τους Ευρωπαίους εταίρους και οι εξελίξεις ήταν λίγο διαφορετικές από τις αναμενόμενες. Έκτοτε, η θεωρία της «σκληρής διαπραγμάτευσης», παρά το ότι παραμένει σε κυκλοφορία και ασκεί ακόμη μία περιορισμένη επιρροή, έχει χάσει τη λάμψη και τη γοητεία της. Το κενό που έχει δημιουργηθεί προσπαθούν να καλύψουν άλλες εξίσου ριζοσπαστικές θεωρίες, μεταξύ των οποίων και μία που ακολουθούσε από την αρχή της κρίσης εκ του σύνεγγυς τη «σκληρή διαπραγμάτευση» σε επικουρικό ρόλο, αλλά τώρα αυτονομείται. Πρόκειται για τη θεωρία της επίτευξης του βασικού στόχου μας (να είμαστε πιο πλούσιοι από αυτό που επιτρέπουν τα εισοδήματα από την εργασία μας), όχι πλέον μέσω του να τα πάρουμε παλικαρίσια από τους ξένους, αλλά μέσω της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, την πολυτραγουδισμένη μας δραχμή.

Φιλοξενούμενα: Αυτό που θέλουν οι «δανειστές»

27  Ιανουαρίου 2017 Αυτό που θέλουν οι «δανειστές» (κι εμείς αντιστεκόμαστε),  Athens Voice

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

 

Ι

Σε κάθε φάση της κρίσης ο δημόσιος διάλογος, πληθωρικός σε ποσότητα αλλά μηδενικός σε ενημερωτική αξία, κινούμενος ανάμεσα στις δημαγωγικές διακηρύξεις και στους διαξιφισμούς των κομμάτων και στις πομφόλυγες των σχολιαστών, αποτυφλώνει και παραπληροφορεί ακόμη περισσότερο ένα κοινό το οποίο, όμως, και το ίδιο δεν κόπτεται ιδιαίτερα να ενημερωθεί για τις άβολες αλήθειες, αλλά προτιμά ό,τι και όποιον το καθησυχάζει πως όλα θα γίνουν ικανοποιητικά στο μέγιστο βαθμό, με τον πιο ανώδυνο τρόπο. Αποτέλεσμα, βεβαίως, είναι ότι κάθε φορά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προ ολίγου επαγγελόταν η κυβερνώσα ομάδα με αποτέλεσμα να κατρακυλάει η χώρα ακόμη μερικά σκαλιά χαμηλότερα, στη σκάλα της καταστροφής.

Αναλύσεις: Κυβερνήτες επιπλέοντος ναυαγίου

28 Ιανουαρίου 2017   Κυβερνήτες επιπλέοντος ναυαγίου

Ημερησία του Σαββάτου  - Οικονομία, 28/1/2017

Οι εκτιμήσεις διεθνών οργανισμών ή μεμονωμένων αναλυτών, σχετικά με το ύψος του εθνικού μας χρέους το 2030 ή το 2060 είναι ασκήσεις επί χάρτου, χωρίς αξία. Όλες οι παράμετροι στις εν λόγω εκτιμήσεις είναι απολύτως αβέβαιες και υποθετικές. Το πρόβλημα, εν τούτοις, της χαράξεως μίας μεσομακροπρόθεσμης πολιτικής που θα επιτρέψει στη χώρα να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία, την αναγκαστική έξοδο από την Ευρωζώνη και τις εθνικές, (όχι μόνο οικονομικές), καταστροφές οι οποίες σε μία τέτοια περίπτωση (μετά πλήρους βεβαιότητος) θα ακολουθούσαν, είναι άμεσο και επιτακτικό.

Φιλοξενούμενα: H Ελλάδα μπροστά στο 2017

H Ελλάδα μπροστά στο 2017  

Κωνσταντίνος  Γάτσιος & Δημήτρης Α. Ιωάννου

Το ΒΗΜΑ της Κυριακής,  Νέες  Εποχές,  7/1/2017

Όσοι προβληματίζονται και ανησυχούν για τις πιθανότητες που υπάρχουν το 2017 να καταλάβει και τη χώρα μας το κίνημα της post truth πολιτικής, που εξαπλώνεται στον δυτικό κόσμο σαν τη φωτιά του κατακαλόκαιρου στον κάμπο με τα στάχυα, μπορούν να ησυχάσουν. Δεν υπάρχει κίνδυνος να συμβεί κάτι τέτοιο για έναν πολύ απλό λόγο: διότι η post truth πολιτική, δηλαδή η παραίσθηση και ο παραλογισμός, η εξαλλοσύνη και η στρεψοδικία, η τύφλωση και η αυτοκαταστροφικότητα αποτελούν εδώ και χρόνια ενδημικά στοιχεία του κυρίαρχου εθνικού μας τρόπου λογίζεσθαι και πράττειν, που η κοινωνία μας εξωτερικεύει από κάθε πόρο και σε κάθε ανάσα της, κάθε στιγμή και σε κάθε ευκαιρία.

Αναλύσεις: Κολλημένοι στην παρηγορητική διαχείριση

14 Ιανουαρίου 2017  Κολλημένοι στην παρηγορητική διαχείριση

Ημερησία  του Σαββάτου - Οικονομία, 14/1/2017

Τα ίδια και απαράλλακτα, χρόνια τώρα: Θα «επανέλθουν» οι «Θεσμοί», θα «κλείσει» η αξιολόγηση; Δεν υπάρχει χώρα, όπως η Ελλάδα, που όντας σε κατάσταση τεχνικής χρεοκοπίας, σέρνεται επί χρόνια συμμορφούμενη με τις «μνημονιακές» υποχρεώσεις της μόνον κατ’ ανάγκην («Ανάγκη εστί το μη δύνασθαι πράττειν άλλως», κατά τον Αριστοτέλη). Όπως σύρεται (και) η τρέχουσα διαχείριση στο κλείσιμο της εκκρεμούσας αξιολόγησης. Ως μέρος ενός τελετουργικού αφασίας ως προς την κατανόηση των θεμελιωδών αιτίων που δημιουργούν αυτήν την (διαρκή, επί επταετία πλέον) ανάγκη.