Άρθρα: Οι φίλοι του φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος

31/12/2012  Οι φίλοι του φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος

Capital.gr

Ένα ακόμη σχέδιο νόμου με τίτλο δυσανάλογο του περιεχομένου του, και μάλλον βαρύγδουπο, περί την «Διαμόρφωση Φιλικού Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις & Άλλες Διατάξεις» είναι καθ’ οδόν προς την Βουλή των Ελλήνων.

Νομοθετικές πρωτοβουλίες για την διαμόρφωση «φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος» υπήρξαν πολλές την περασμένη δεκαετία (2000-2009), χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Αλλά και την τρέχουσα δεκαετία, από «φιλικό αναπτυξιακό περιβάλλον» ξεκινήσαμε (ν. 3894/2010), σε «φιλικότερο» πήγαμε (ν. 4072/2010), και τώρα μάλλον έρχεται το «φιλικότατο». Μακάρι να ήταν έτσι, αλλά εν προκειμένω πρόκειται απλά για μία νέα τροποποίηση (την δεύτερη) υφιστάμενων ρυθμίσεων των προηγούμενων ν. 3894/2010 και ν. 4072/2010.

Παρεμβάσεις: Ανεργία και Παραγωγικό Μοντέλο - "Ρετιρέ" ή "Άλλη Γειτονιά";

30.12.2012  Ανεργία και Παραγωγικό Μοντέλο - "Ρετιρέ" ή "Άλλη Γειτονιά;" 

Ισπανία - Ελλάδα: η ανεργία για τους «εντός» και «εκτός» συστήματος,  Του Γιάννη Παλαιολόγου

 

... «Στην ελληνική περίπτωση, οι βαθιά εντός του συστήματος, όπως οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, δεν είναι ρετιρέ στην ίδια γειτονιά με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Ανήκουν σε άλλη γειτονιά», σημειώνει στην «Κ» ο Χρήστος Ιωάννου, οικονομολόγος με πολυετή ενασχόληση με τα οικονομικά της εργασίας και στέλεχος του ΟΜΕΔ. Λόγω των θεσμικών τειχών που υπήρχαν μεταξύ δημόσιων (ή πρώην δημόσιων) και ιδιωτικών επιχειρήσεων, όπως εξηγεί, όσο και να αυξανόταν η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα, δεν θα επηρεαζόταν η ασφάλεια και οι όροι απασχόλησης στις πρώτες.
 

Στα πρώτα χρόνια της Ευρωζώνης, τόσο η Ισπανία όσο και η Ελλάδα αναπτύχθηκαν με εντυπωσιακούς ρυθμούς, εκμεταλλευόμενες τη μείωση του κόστους δανεισμού σε όλα τα επίπεδα. Στην Ισπανία, η ατμομηχανή της ανάπτυξης ήταν ο κλάδος των ακινήτων που, χάρη στην ανεξέλεγκτη παροχή ρευστότητας από τις τράπεζες, προσέφερε θέσεις εργασίας σε τεράστιο αριθμό Ισπανών, οδηγώντας τον δείκτη της ανεργίας στις αρχές του 2008 στο 8%, το χαμηλότερό του επίπεδο από τις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Στη χώρα μας, ο ιός του υπερδανεισμού έπληξε κυρίως την κυβέρνηση, αν και μετά την απελευθέρωση της λιανικής τραπεζικής, οι ιδιώτες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Με οδηγό τη δημόσια και ιδιωτική κατανάλωση, η ανεργία στην Ελλάδα μειώθηκε στα μέσα του 2008 στο 7,3%, επίσης -όπως και στην Ισπανία- στο ναδίρ σχεδόν 30 ετών.

 

και

 

Μεταρρυθμίσεις και αύξηση των ανέργων,   Του Γιάννη Παλαιολόγου

 

... Κι εδώ ερχόμαστε στην ουσία του ελληνικού προβλήματος που, σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στην Ισπανία, δεν είναι η αγορά εργασίας, αλλά το παραγωγικό μοντέλο. Οι επιχειρήσεις που έχουν υπογράψει επιχειρησιακές συμβάσεις στη χώρα μας είναι αυτές που είναι εκτεθειμένες στον διεθνή ανταγωνισμό και που είναι υποχρεωμένες να πειθαρχούν στους όρους της αγοράς. Αλλά οι επιχειρήσεις αυτές εξακολουθούν να αποτελούν την εξαίρεση στην Ελλάδα. Οπως εξηγεί ο κ. Ιωάννου, η ανάπτυξη στη χώρα μας είχε βασιστεί προ κρίσης στον τομέα των μη εμπορεύσιμων, κλάδων προστατευμένων από τον διεθνή ανταγωνισμό, που εξαρτιόνταν από την εσωτερική ζήτηση. Η κατάρρευση της ζήτησης αυτής είναι που έχει οδηγήσει το ΑΕΠ και την απασχόληση σε ελεύθερη πτώση.

Το θλιβερό είναι ότι παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις περί «νέου μοντέλου ανάπτυξης» και «στήριξης των εξαγωγών», στην πράξη γίνονται ελάχιστα για να στραφούν οι πόροι και το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας στον τομέα των εμπορεύσιμων, που αποτελεί τη μόνη πιθανή δεξαμενή καλών νέων θέσεων εργασίας. «Η υποτιθέμενη πολιτική απασχόλησης, τα χρήματα από τα ΚΠΣ, όλα εξακολουθούν να συντηρούν τις ίδιες, μη παραγωγικές επιχειρήσεις», παρατηρεί ο κ. Ιωάννου. «Πρόκειται για πολιτική αυτοκτονίας».

 

Αναλύσεις : Μαθήματα (και) από την Αργεντινή

29 Δεκ. 2012  Μαθήματα (και) από την Αργεντινή

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 29/12/2012

Οι συνιστώσες του εγχώριου πολιτ(ευτ)ικού «συστήματος», εάν είναι να γίνουν μέρος της λύσης, ας πάρουν μαθήματα από όπου επιθυμούν, και από την Αργεντινή, έστω με καθυστέρηση δεκαετίας, σχεδόν δεκαπέντε χρόνια από την υπαγωγή της σε πρόγραμμα του ΔΝΤ (Φεβρουάριος 1998), ένδεκα χρόνια από την άτακτη χρεοκοπία της (Δεκέμβριος 2001), εννέα χρόνια από την έναρξη (εκλογές Μαΐου 2003) νέας προσπάθειας ανασυγκρότησης.

Άρθρα: Δημήτρης Ιωάννου, Ο σωστός τρόπος να κάνεις αποκρατικοποιήσεις.

Δημήτρης  Ιωάννου,

 

Ο σωστός τρόπος να κάνεις αποκρατικοποιήσεις,

 

Athens Voice,

 

24 Δεκεμβρίου 2012.

Φιλοξενούμενες Μελέτες: Δημήτρης Α. Ιωάννου, Η Εύτρωτη Ευρωπαϊκή Οικονομία

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ,

Η ΕΥΤΡΩΤΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ,

ΔΕΛΤΙΟ  ΑΝΑΛΥΣΗΣ, ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ,

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ  ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ,

ΤΕΥΧΟΣ 48,

ΜΑΪΟΣ 2009,

ΣΕΛ. 23-38.

Αναλύσεις: Μαθήματα από τη Βραζιλία

21 Δεκ.  2012 Μαθήματα από τη Βραζιλία

Ημερησία του Σαββάτου -  Οικονομία, 21/12/2012

Η «καλή τύχη» που ευχήθηκε προ ημερών στον ελληνικό λαό, στην συνάντησή του στο Σάο Πάολο με τον Ελληνα αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο επί οκταετία (2003 - 2010) πρόεδρος της Βραζιλίας είναι καλοδεχούμενη. Όπως και η σύστασή του «να μη γίνονται πολλά σχόλια για την κρίση, αλλά να συζητούν ποιες είναι οι λύσεις», σύσταση που θα ήταν χρήσιμη για τη εγχώρια πολιτ(ευτ)ική «τάξη», η οποία αντί να το πράττει στοιχειωδώς εξαντλείται σε ρηχές «κοκορομαχίες».

Αναλύσεις: Κρατικομματικά Οικονομικά

15 Δεκ. 2012  Κρατικομματικά Οικονομικά

Ημερησία  του Σαββάτου  - Οικονομία, 15/12/2012

Η υπερδεκαετής ελληνική πορεία προς τη χρεοκοπία, και η (πιθανότατα αναλόγου διαρκείας) προσπάθεια εξόδου από αυτήν, συνεισφέρουν νέες, λαμπρές, σελίδες στην παγκόσμια οικονομική θεωρία και στην εφαρμοσμένη οικονομική, σελίδες που μπορούν να φέρουν τον τίτλο «κρατικομματικά οικονομικά». Αυτή η νεοελληνική/μεταπολιτευτική συμβολή πρέπει να κατοχυρωθεί, και όχι να καλυφθεί από τις εγχώριες επικλήσεις στην πρωτοκαθεδρία της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης ή στις ατέλειες της ΟΝΕ.

Αναλύσεις: Φοροασφαλιστική ανισορροπία

8 Δεκ. 2012   Φοροασφαλιστική ανισορροπία

Ημερησία του Σαββάτου  - Οικονομία, 8/12/2012


Παρά τις καλές προθέσεις, όσο και όπου αυτές υπάρχουν, η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική βαρύνεται με επιλογές που δυσχεραίνουν τη σταθεροποίηση της εγχώριας πραγματικής οικονομίας, της παραγωγής και της απασχόλησης, και την αναγκαία διαρθρωτική μεταβολή τους. Η θεμιτή επιδίωξη δημοσιονομικής προσαρμογής και ανάκτησης ανταγωνιστικότητας δεν συντίθεται σε ανάλογες επιλογές και συνέργειες μέτρων. Πρόσφατο παράδειγμα οι σχεδιασμοί για νέα αύξηση φορολογίας στην αμοιβή της εργασίας.

Φιλοξενούμενες Μελέτες: Από την «Ευρωζώνη Ι» στην «Ευρωζώνη ΙΙ», Νοέμβριος 2012

Δημήτρης Α. Ιωάννου,  

Από την «Ευρωζώνη Ι» στην «Ευρωζώνη ΙΙ»,

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ,

Μηνιαία Επιλογή Θεμάτων και Απόψεων Διεθνούς Πολιτικής και Ασφάλειας, 

Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού Πολιτικής Υπουργείου Εξωτερικών,

Τεύχος 90, σελ. 31-40, Νοέμβριος 2012.

 

 

Άρθρα : Τα Εργασιακά των Μνημονίων.

Τα Εργασιακά των Μνημονίων

 

— «Εργασιακός μεσαίωνας» με όλες τις δεισιδαιμονίες του!  

 

The Athens Review of Books,

 

Τεύχος 35, σελ. 46-49, Δεκέμβριος 2012.

Αναλύσεις: Η πολιτική μισθών και η ανταγωνιστικότητα

1  Δεκ. 2012    Η πολιτική μισθών και η ανταγωνιστικότητα

Ημερησία  του Σαββάτου-Οικονομία,  1/12/2012

Τρία χρόνια τώρα η διαχείριση των οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων της χρεοκοπίας δεν συνοδεύεται από ψύχραιμη κατανόηση των συνεπαγωγών που έχει η ορθή (κυρίως διαισθητική) επιλογή/προσπάθεια παραμονής της χώρας στο ευρώ. Επιδόσεις που συμπυκνώνονται στην επώδυνη εξέλιξη απασχόλησης και ανεργίας, εισοδήματος και μισθών, αντιμετωπίζονται ως ανεξάρτητες του πώς πορεύθηκε η χώρα την πρώτη δεκαετία στο ευρώ, και ως επεισόδια ασύνδετα με τις νέες δεσμεύσεις στην Ευρωζώνη.