26 Νοεμ. 2011 Εκτός από γιαούρτια, ρίξτε και καμιά ιδέα
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 26/11/2011
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 26/11/2011
Η παντελής απαξία του εγχώριου πολιτ(ευτ)ικού προσωπικού, αυτού που έφερε την Ελλάδα στα όρια της ανοικτής και άτακτης χρεοκοπίας, κάνει τους γνωστούς στίχους «χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις», που τραγουδήθηκαν λίγα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, να ηχούν σήμερα, έναντι όσων πιστεύουν και καθημερινά διατυπώνουν οι πολίτες για το πολιτ(ευτ)ικό σύστημα και προσωπικό, ως ένας αθώος προσκοπικός ύμνος.
Το «τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται, είναι πολύ χειρότερα» ισχύει κι εδώ, ως προς
το εγχείρημα των βουλευτικών εκλογών που μένει να γίνουν κάποια στιγμή στη διάρκεια των επομένων 22 μηνών. Όμως για τις βουλευτικές εκλογές, είτε γίνουν σε 2 είτε σε 22 μήνες - επ' αυτού άλλωστε οι απόψεις διίστανται τόσο μεταξύ των εκλεγέντων στις προηγούμενες όσο και μεταξύ των εκλογέων- το ερώτημα είναι εάν θα παραμείνουν μέρος της χρεοκοπίας ή μπορούν να γίνουν μέρος της αναγκαίας, επίπονης και πολύχρονης ανόρθωσης.
Αργά ή γρήγορα, τακτικά ή άτακτα, το πολιτ(ευτ)ικό σύστημα, οι εκλογικές διαδικασίες του και οι καθιερωμένες διαδικασίες εισπήδησης της νομοθετικής εξουσίας στην εκτελεστική (και στις λοιπές εξουσίες) θα πρέπει να προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις των πολιτών και σε σημεία των καιρών. Ρυθμίζοντας αποτελεσματικότερα θέματα που «σέρνονται» επί σειρά ετών και συνέβαλαν στα φαινόμενα της αναποτελεσματικής, άχρηστης, αυτοεξυπηρετούμενης, ενίοτε δε και επικίνδυνης «διακυβέρνησης».
Τέτοιο θέμα είναι η κατάτμηση σε περιφέρειες 3-4 βουλευτών των πολυπληθών (αντιδημοκρατικών) εκλογικών περιφερειών στις οποίες μορφοποιείται το κοινωνικό - οικονομικό - περιβαλλοντικό αποτέλεσμα της μεταπολιτευτικής άνισης υπανάπτυξης, δηλαδή αυτών κυρίως της Αττικής αλλά και της Θεσσαλονίκης. Ώστε να υπάρχουν σχέσεις αντιπροσώπευσης σ' αυτές, αντί του νυν συστήματος βουλευτών σχεδόν ημιεπικρατείας. Οι μερικές δεκάδες αντιδρούντες παραβλέπουν ότι ο κίνδυνος εξαφάνισης γνωστών ονομάτων υφίσταται ακόμη κι αν οι εκλογικές περιφέρειες διατηρηθούν ως έχουν, λόγω και ραγδαίας συρρίκνωσης κομμάτων.
Τέτοιο θέμα είναι το ασυμβίβαστο κατοχής θέσεων σε εκτελεστική και νομοθετική εξουσία. Τα μικρά και ευέλικτα κυβερνητικά σχήματα που τόσες φορές εξαγγέλθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες αλλά ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν, υποκύπτοντας συστηματικά στις πολιτ(ευτ)ικές ανάγκες για πολυπληθή υπουργικά σχήματα (με τους μισούς βουλευτές εν δυνάμει υπουργούς) και με πολυπληθέστατους παρατρεχάμενους που υποκαθιστούσαν τη Δημόσια Διοίκηση, συνέβαλαν στην αναποτελεσματική διακυβέρνηση.
Συνέβαλαν επιπλέον στην αναπαραγωγή του πελατειακού συστήματος (στις μέγα - και μίκρο- διαστάσεις του) και στη διόγκωση της κρατι(κομματι)κής «φούσκας» που μας έφερε στη χρεοκοπία. Και η πρώτη ευκαιρία ελληνικής διάσωσης από τη χρεοκοπία χάθηκε όταν το Φθινόπωρο του 2010 στον πρώτο ανασχηματισμό της τότε κυβέρνησης αντί της ανάγκης για αποτελεσματικότερη διακυβέρνηση (βλ. στην παρούσα στήλη «Από την 3η Σεπτέμβρη στην 5η Σεπτεμβρίου», ΗτΣ 21/8/2010) οδηγηθήκαμε απλά, κατά τα μεταπολιτευτικά συνήθη, σε πολυπληθέστερη. Ούτε καν η παρούσα «μεταβατική» δεν κατορθώθηκε «να συμμαζευτεί» στα μέτρα μιας κανονικής κυβέρνησης, μιας κανονικής χώρας, πόσο μάλλον μιας οικονομίας και κοινωνίας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Το «τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται, είναι πολύ χειρότερα» ισχύει κι εδώ, ως προς
το εγχείρημα των βουλευτικών εκλογών που μένει να γίνουν κάποια στιγμή στη διάρκεια των επομένων 22 μηνών. Όμως για τις βουλευτικές εκλογές, είτε γίνουν σε 2 είτε σε 22 μήνες - επ' αυτού άλλωστε οι απόψεις διίστανται τόσο μεταξύ των εκλεγέντων στις προηγούμενες όσο και μεταξύ των εκλογέων- το ερώτημα είναι εάν θα παραμείνουν μέρος της χρεοκοπίας ή μπορούν να γίνουν μέρος της αναγκαίας, επίπονης και πολύχρονης ανόρθωσης.
Αργά ή γρήγορα, τακτικά ή άτακτα, το πολιτ(ευτ)ικό σύστημα, οι εκλογικές διαδικασίες του και οι καθιερωμένες διαδικασίες εισπήδησης της νομοθετικής εξουσίας στην εκτελεστική (και στις λοιπές εξουσίες) θα πρέπει να προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις των πολιτών και σε σημεία των καιρών. Ρυθμίζοντας αποτελεσματικότερα θέματα που «σέρνονται» επί σειρά ετών και συνέβαλαν στα φαινόμενα της αναποτελεσματικής, άχρηστης, αυτοεξυπηρετούμενης, ενίοτε δε και επικίνδυνης «διακυβέρνησης».
Τέτοιο θέμα είναι η κατάτμηση σε περιφέρειες 3-4 βουλευτών των πολυπληθών (αντιδημοκρατικών) εκλογικών περιφερειών στις οποίες μορφοποιείται το κοινωνικό - οικονομικό - περιβαλλοντικό αποτέλεσμα της μεταπολιτευτικής άνισης υπανάπτυξης, δηλαδή αυτών κυρίως της Αττικής αλλά και της Θεσσαλονίκης. Ώστε να υπάρχουν σχέσεις αντιπροσώπευσης σ' αυτές, αντί του νυν συστήματος βουλευτών σχεδόν ημιεπικρατείας. Οι μερικές δεκάδες αντιδρούντες παραβλέπουν ότι ο κίνδυνος εξαφάνισης γνωστών ονομάτων υφίσταται ακόμη κι αν οι εκλογικές περιφέρειες διατηρηθούν ως έχουν, λόγω και ραγδαίας συρρίκνωσης κομμάτων.
Τέτοιο θέμα είναι το ασυμβίβαστο κατοχής θέσεων σε εκτελεστική και νομοθετική εξουσία. Τα μικρά και ευέλικτα κυβερνητικά σχήματα που τόσες φορές εξαγγέλθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες αλλά ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν, υποκύπτοντας συστηματικά στις πολιτ(ευτ)ικές ανάγκες για πολυπληθή υπουργικά σχήματα (με τους μισούς βουλευτές εν δυνάμει υπουργούς) και με πολυπληθέστατους παρατρεχάμενους που υποκαθιστούσαν τη Δημόσια Διοίκηση, συνέβαλαν στην αναποτελεσματική διακυβέρνηση.
Συνέβαλαν επιπλέον στην αναπαραγωγή του πελατειακού συστήματος (στις μέγα - και μίκρο- διαστάσεις του) και στη διόγκωση της κρατι(κομματι)κής «φούσκας» που μας έφερε στη χρεοκοπία. Και η πρώτη ευκαιρία ελληνικής διάσωσης από τη χρεοκοπία χάθηκε όταν το Φθινόπωρο του 2010 στον πρώτο ανασχηματισμό της τότε κυβέρνησης αντί της ανάγκης για αποτελεσματικότερη διακυβέρνηση (βλ. στην παρούσα στήλη «Από την 3η Σεπτέμβρη στην 5η Σεπτεμβρίου», ΗτΣ 21/8/2010) οδηγηθήκαμε απλά, κατά τα μεταπολιτευτικά συνήθη, σε πολυπληθέστερη. Ούτε καν η παρούσα «μεταβατική» δεν κατορθώθηκε «να συμμαζευτεί» στα μέτρα μιας κανονικής κυβέρνησης, μιας κανονικής χώρας, πόσο μάλλον μιας οικονομίας και κοινωνίας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
