28 Μαίου 2011 Υπόδειγμα συναίνεσης σε αναπτυξιακές επιλογές...
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 28/5/2011
Ως γνωστόν οι ναυαρχίδες της εγχώριας κρατικής οικονομικής και αναπτυξιακής διαχείρισης, τα υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών (κι όχι μόνον αυτά) παρείχαν, αν και «ενοχικά κρυμμένα» στη διαχείριση των Ειδικών Λογαριασμών (ΔΙΒΕΕΤ, ΔΕΤΕ, κ.λπ), με ευρείες συναινέσεις, δημοσία δαπάνη ιδιωτικά «Προγράμματα Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής & Περίθαλψης των Εργαζομένων». Είχε δηλαδή επιλεγεί, αντί της δημόσιας ασφάλισης υγείας, η ιδιωτική, αξιολογούμενη προφανώς ως καλύτερη.
Ευνόητο, καθώς το γραφειοκρατικό και σπάταλο δημόσιο σύστημα υγείας «ήταν που ήταν» στα χάλια του για τους ιθαγενείς, «φορτωνόταν» συνεχώς και τους αλλογενείς μετανάστες (ενίοτε λαθρό), κι έναντι αυτού εναλλακτική λύση ήταν η ιδιωτική ασφάλιση. Που «να μπλέκουν» τώρα οι εν λόγω δημόσιοι υπάλληλοι με την δημόσια υγεία… Η «καλή πρακτική» διαχύθηκε, με ευρείες συναινέσεις, σε εποπτευόμενους, από τις ναυαρχίδες της δημόσιας οικονομικής και αναπτυξιακής διοίκησης, οργανισμούς.
Η σημασία της επιλογής του Δημοσίου για το ιδιωτικό ούτε κοινοποιήθηκε ευρέως, ούτε κατανοήθηκε επαρκώς. Ομως με την τρέχουσα χρεοκοπία ανακύπτουν ζητήματα επιλογών και αποφάσεων. Είναι νόμιμη, σκόπιμη, ηθική η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό ιδιωτικών «Προγραμμάτων Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής & Περίθαλψης των Εργαζομένων» στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό.
«Σέρνεται» π.χ. από μηνών στην διοίκηση της ναυαρχίδας στην οργάνωση της διαχείρισης των κοινοτικών πόρων στην Ελλάδα, στην ΜΟΔ Α.Ε. (κι όχι μόνον εκεί) δημιουργώντας προσδοκίες, παρεξηγήσεις, τριβές. Στην ΜΟΔ το κόστος της παροχής, που «κουρεύτηκε» στο 1 εκατομμύριο ευρώ, δεν ήταν «κρυμμένο» σε κανένα υπουργικό ΔΙΒΕΕΤ, είναι στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Εκκρεμεί μία πολιτική απάντηση - απόφαση γιατί ούτε οι συναρμόδιοι υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, ούτε τα μέλη του Δ.Σ. της ΜΟΔ Α.Ε., θα βγάλουν το 1 εκατ. ευρώ από την τσέπη τους.
Είναι αποδεκτή από τα εποπτεύοντα υπουργεία, και βιώσιμη «στο φως» της δημοσιότητας, η εικαζόμενη ευρύτατη (δια)κομματική συναίνεση, και αυτή των στην ΜΟΔ Α.Ε. «κοινωνικών εταίρων», για πληρωμή 1 εκατ. ευρώ του ιδιωτικού «Προγράμματος Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής & Περίθαλψης των Εργαζομένων» στη ΜΟΔ Α.Ε. με πόρους του ΠΔΕ; Είναι αυτό παράδειγμα (της αναζητούμενης) συναίνεσης και «αναπτυξιακή επιλογή» ή είναι παράδειγμα προς αποφυγήν; Αρμόδιοι υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς καλούνται να απαντήσουν με σαφήνεια.
Σε κάθε αστοχία του προϋπολογισμού -υπέρβαση δαπανών, υστέρηση εσόδων- «περικόπτεται» το ΠΔΕ ως πόρος εθνικής συμμετοχής στο ΕΣΠΑ. «Πάγωσαν» τα από εθνικούς πόρους χρηματοδοτούμενα Ειδικά Αναπτυξιακά Προγράμματα σε τόπους που έμειναν εκτός «σχεδιασμού» των ΚΠΣ-ΕΣΠΑ, στερούμενοι Δημοσίων Επενδύσεων λόγω ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων που κρύβονται από τους περιφερειακούς μέσους όρους. «Λεφτά υπάρχουν» υπό αυτές τις συνθήκες για ιδιωτικά ασφαλιστήρια; Χιλιάδες τέτοια ζητήματα συνθέτουν την τρέχουσα κρίση. Κι έχουν νομικές, πολιτικές, αναπτυξιακές και ηθικές πλευρές που, σε καιρούς χρεοκοπίας, χρήζουν σαφούς τοποθέτησης.
Ευνόητο, καθώς το γραφειοκρατικό και σπάταλο δημόσιο σύστημα υγείας «ήταν που ήταν» στα χάλια του για τους ιθαγενείς, «φορτωνόταν» συνεχώς και τους αλλογενείς μετανάστες (ενίοτε λαθρό), κι έναντι αυτού εναλλακτική λύση ήταν η ιδιωτική ασφάλιση. Που «να μπλέκουν» τώρα οι εν λόγω δημόσιοι υπάλληλοι με την δημόσια υγεία… Η «καλή πρακτική» διαχύθηκε, με ευρείες συναινέσεις, σε εποπτευόμενους, από τις ναυαρχίδες της δημόσιας οικονομικής και αναπτυξιακής διοίκησης, οργανισμούς.
Η σημασία της επιλογής του Δημοσίου για το ιδιωτικό ούτε κοινοποιήθηκε ευρέως, ούτε κατανοήθηκε επαρκώς. Ομως με την τρέχουσα χρεοκοπία ανακύπτουν ζητήματα επιλογών και αποφάσεων. Είναι νόμιμη, σκόπιμη, ηθική η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό ιδιωτικών «Προγραμμάτων Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής & Περίθαλψης των Εργαζομένων» στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό.
«Σέρνεται» π.χ. από μηνών στην διοίκηση της ναυαρχίδας στην οργάνωση της διαχείρισης των κοινοτικών πόρων στην Ελλάδα, στην ΜΟΔ Α.Ε. (κι όχι μόνον εκεί) δημιουργώντας προσδοκίες, παρεξηγήσεις, τριβές. Στην ΜΟΔ το κόστος της παροχής, που «κουρεύτηκε» στο 1 εκατομμύριο ευρώ, δεν ήταν «κρυμμένο» σε κανένα υπουργικό ΔΙΒΕΕΤ, είναι στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Εκκρεμεί μία πολιτική απάντηση - απόφαση γιατί ούτε οι συναρμόδιοι υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, ούτε τα μέλη του Δ.Σ. της ΜΟΔ Α.Ε., θα βγάλουν το 1 εκατ. ευρώ από την τσέπη τους.
Είναι αποδεκτή από τα εποπτεύοντα υπουργεία, και βιώσιμη «στο φως» της δημοσιότητας, η εικαζόμενη ευρύτατη (δια)κομματική συναίνεση, και αυτή των στην ΜΟΔ Α.Ε. «κοινωνικών εταίρων», για πληρωμή 1 εκατ. ευρώ του ιδιωτικού «Προγράμματος Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής & Περίθαλψης των Εργαζομένων» στη ΜΟΔ Α.Ε. με πόρους του ΠΔΕ; Είναι αυτό παράδειγμα (της αναζητούμενης) συναίνεσης και «αναπτυξιακή επιλογή» ή είναι παράδειγμα προς αποφυγήν; Αρμόδιοι υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς καλούνται να απαντήσουν με σαφήνεια.
Σε κάθε αστοχία του προϋπολογισμού -υπέρβαση δαπανών, υστέρηση εσόδων- «περικόπτεται» το ΠΔΕ ως πόρος εθνικής συμμετοχής στο ΕΣΠΑ. «Πάγωσαν» τα από εθνικούς πόρους χρηματοδοτούμενα Ειδικά Αναπτυξιακά Προγράμματα σε τόπους που έμειναν εκτός «σχεδιασμού» των ΚΠΣ-ΕΣΠΑ, στερούμενοι Δημοσίων Επενδύσεων λόγω ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων που κρύβονται από τους περιφερειακούς μέσους όρους. «Λεφτά υπάρχουν» υπό αυτές τις συνθήκες για ιδιωτικά ασφαλιστήρια; Χιλιάδες τέτοια ζητήματα συνθέτουν την τρέχουσα κρίση. Κι έχουν νομικές, πολιτικές, αναπτυξιακές και ηθικές πλευρές που, σε καιρούς χρεοκοπίας, χρήζουν σαφούς τοποθέτησης.
