17 Δεκ. 2011 «Ιστορίες για Χρεοκοπίες» προς ανάγνωση
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 17/12/2011
Για την τρέχουσα ελληνική χρεοκοπία «όλα έχουν ειπωθεί από όλους» θα έλεγε κανείς. Τόσα έχουν γραφεί, έντυπα και ηλεκτρονικά, πολύ περισσότερα έχουν ακουσθεί σε ραδιόφωνα και τηλεπαράθυρα, πρωινάδικα και ξενυκτάδικα. Αν και η πολιτ(ευτ)ική, δημοσιογραφική, ακαδημαϊκή, κ.ο.κ. κόπωση, έως και εξουθένωση, είναι πασιφανής, παρ' όλα αυτά, επειδή η δημόσια συζήτηση πρέπει να συνεχισθεί, και η λύση να βρεθεί, η στήλη συνιστά την ανάγνωση ενός ακόμη κειμένου το οποίο φέρει τον τίτλο «Ιστορίες για Χρεοκοπίες», και του οποίου η εισαγωγή έχει ως εξής:
«Η Ελλάδα προχωράει πλησίστια προς τη χρεοκοπία, την οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική
καταστροφή, χωρίς ο κυρίαρχος λαός να έχει συνειδητοποιήσει, έστω και κατ' ελάχιστο, τις πραγματικές αιτίες και τις διαστάσεις της εξελισσόμενης τραγωδίας. Τα ουσιαστικά ερωτήματα δεν τίθενται ποτέ στο δημόσιο διάλογο μεταξύ των πλειοψηφικών απόψεων, με αποτέλεσμα να μη δίνονται ποτέ και οι κατάλληλες απαντήσεις, αφήνοντας το έδαφος ελεύθερο στους παραλογισμούς και στις δεισιδαιμονίες.
Την ίδια στιγμή που στον υπόλοιπο κόσμο η κρίση, υποκινώντας ριζοσπαστικούς και καινοτόμους προβληματισμούς, τροφοδοτεί μία σοβαρή συζήτηση που αμφισβητεί και ανατρέπει στερεότυπα σκέψης τα οποία κυριάρχησαν επί δεκαετίες, στη χώρα μας τα διαχρονικά συλλογικά συμπλέγματα οδηγούν σε έναν αυτοκαταστροφικό αυτισμό που αποτρέπει -ακόμη και σήμερα- την καταύγαση και τη συνειδητοποίηση των ποικίλων όψεων της χρεοκοπίας».
Το κείμενο «Ιστορίες για Χρεοκοπίες», συνεχίζεται με επτά «ερωτήματα και απαντήσεις». Τα επτά ερωτήματα έχουν ως εξής:
- Υπάρχει κάτι που κάνει την Ελλάδα να είναι πιο ευάλωτη στην οικονομική κρίση, σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης και του δυτικού κόσμου;
- Πώς είναι δυνατόν να εξανεμίσθηκαν έτσι τα οφέλη της ανάπτυξης της περιόδου 1999-2009;
- Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μία βαθιά ύφεση ή κάτι άλλο;
- Η ξένη συνδρομή και το Μνημόνιο δεν θα ήταν δυνατόν να προβλέπουν μία πιο ομαλή προσγείωση για την ελληνική οικονομία;
- Μήπως το Μνημόνιο εφαρμόζεται με εσφαλμένο τρόπο και είναι ταυτοχρόνως κοινωνικά άδικο;
- Είναι πιθανόν να διαρκέσει η ελληνική κρίση για μακρύ χρονικό διάστημα;
- Η λύση στο ελληνικό πρόβλημα εξαρτάται από τις αποφάσεις και τη συμπεριφορά της Ευρώπης ή των ίδιων των Ελλήνων;
Μετά τις εκτενείς απαντήσεις στα ως άνω ερωτήματα, οι «Ιστορίες για Χρεοκοπίες» καταλήγουν με ένα ακόμη ερώτημα: «Το ερώτημα είναι εάν, αυτή την ύστατη στιγμή, με τη βοήθεια και του ενστίκτου αυτοσυντήρησης, τη θέση όλου αυτού του παραλογισμού δεκαετιών είναι δυνατόν να πάρει η κοινή λογική».
Προτείνω να αναζητήσετε το κείμενο, είτε στην έντυπη εκδοχή του στο «Δελτίο Ανάλυσης του Επιστημονικού Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού του Υπουργείου Εξωτερικών, Τεύχος 75, Αύγουστος 2011, σελ. 20-39», είτε σε ηλεκτρονικές εκδόσεις του στο διαδίκτυο αναζητώντας «Ιστορίες για Χρεοκοπίες. (Με Ερωτήματα και Απαντήσεις)». Καλή Ανάγνωση.
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 17/12/2011
Για την τρέχουσα ελληνική χρεοκοπία «όλα έχουν ειπωθεί από όλους» θα έλεγε κανείς. Τόσα έχουν γραφεί, έντυπα και ηλεκτρονικά, πολύ περισσότερα έχουν ακουσθεί σε ραδιόφωνα και τηλεπαράθυρα, πρωινάδικα και ξενυκτάδικα. Αν και η πολιτ(ευτ)ική, δημοσιογραφική, ακαδημαϊκή, κ.ο.κ. κόπωση, έως και εξουθένωση, είναι πασιφανής, παρ' όλα αυτά, επειδή η δημόσια συζήτηση πρέπει να συνεχισθεί, και η λύση να βρεθεί, η στήλη συνιστά την ανάγνωση ενός ακόμη κειμένου το οποίο φέρει τον τίτλο «Ιστορίες για Χρεοκοπίες», και του οποίου η εισαγωγή έχει ως εξής:
«Η Ελλάδα προχωράει πλησίστια προς τη χρεοκοπία, την οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική
καταστροφή, χωρίς ο κυρίαρχος λαός να έχει συνειδητοποιήσει, έστω και κατ' ελάχιστο, τις πραγματικές αιτίες και τις διαστάσεις της εξελισσόμενης τραγωδίας. Τα ουσιαστικά ερωτήματα δεν τίθενται ποτέ στο δημόσιο διάλογο μεταξύ των πλειοψηφικών απόψεων, με αποτέλεσμα να μη δίνονται ποτέ και οι κατάλληλες απαντήσεις, αφήνοντας το έδαφος ελεύθερο στους παραλογισμούς και στις δεισιδαιμονίες.
Την ίδια στιγμή που στον υπόλοιπο κόσμο η κρίση, υποκινώντας ριζοσπαστικούς και καινοτόμους προβληματισμούς, τροφοδοτεί μία σοβαρή συζήτηση που αμφισβητεί και ανατρέπει στερεότυπα σκέψης τα οποία κυριάρχησαν επί δεκαετίες, στη χώρα μας τα διαχρονικά συλλογικά συμπλέγματα οδηγούν σε έναν αυτοκαταστροφικό αυτισμό που αποτρέπει -ακόμη και σήμερα- την καταύγαση και τη συνειδητοποίηση των ποικίλων όψεων της χρεοκοπίας».
Το κείμενο «Ιστορίες για Χρεοκοπίες», συνεχίζεται με επτά «ερωτήματα και απαντήσεις». Τα επτά ερωτήματα έχουν ως εξής:
- Υπάρχει κάτι που κάνει την Ελλάδα να είναι πιο ευάλωτη στην οικονομική κρίση, σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης και του δυτικού κόσμου;
- Πώς είναι δυνατόν να εξανεμίσθηκαν έτσι τα οφέλη της ανάπτυξης της περιόδου 1999-2009;
- Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μία βαθιά ύφεση ή κάτι άλλο;
- Η ξένη συνδρομή και το Μνημόνιο δεν θα ήταν δυνατόν να προβλέπουν μία πιο ομαλή προσγείωση για την ελληνική οικονομία;
- Μήπως το Μνημόνιο εφαρμόζεται με εσφαλμένο τρόπο και είναι ταυτοχρόνως κοινωνικά άδικο;
- Είναι πιθανόν να διαρκέσει η ελληνική κρίση για μακρύ χρονικό διάστημα;
- Η λύση στο ελληνικό πρόβλημα εξαρτάται από τις αποφάσεις και τη συμπεριφορά της Ευρώπης ή των ίδιων των Ελλήνων;
Μετά τις εκτενείς απαντήσεις στα ως άνω ερωτήματα, οι «Ιστορίες για Χρεοκοπίες» καταλήγουν με ένα ακόμη ερώτημα: «Το ερώτημα είναι εάν, αυτή την ύστατη στιγμή, με τη βοήθεια και του ενστίκτου αυτοσυντήρησης, τη θέση όλου αυτού του παραλογισμού δεκαετιών είναι δυνατόν να πάρει η κοινή λογική».
Προτείνω να αναζητήσετε το κείμενο, είτε στην έντυπη εκδοχή του στο «Δελτίο Ανάλυσης του Επιστημονικού Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού του Υπουργείου Εξωτερικών, Τεύχος 75, Αύγουστος 2011, σελ. 20-39», είτε σε ηλεκτρονικές εκδόσεις του στο διαδίκτυο αναζητώντας «Ιστορίες για Χρεοκοπίες. (Με Ερωτήματα και Απαντήσεις)». Καλή Ανάγνωση.
