Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 9/7/2011
Από «κατάλογο έργων» ξεκινήσαμε μία φορά κι έναν καιρό, το 1983, για τα ΜΟΠ, σε ανάλογο «κατάλογο έργων» επανερχόμαστε, σε συνθήκες χρεοκοπίας, το 2011 για «επιτάχυνση» του ΕΣΠΑ 2007-2013. Το Μάρτιο του 1983 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το ελληνικό αίτημα για παροχή ειδικών οικονομικών ενισχύσεων «για την άρση των δυσμενών επιπτώσεων στην ελληνική οικονομία λόγω τη ένταξής της στην ΕΟΚ» κι η Ελλάδα συνέτασσε «κατάλογο έργων» προς ένταξη στα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (1986-1989).
Τώρα εγκρίνει αναζήτηση «σανίδας σωτηρίας», για να ξεκολλήσει η οικονομία από το τέλμα της χρεοκοπίας, στους λιμνάζοντες κοινοτικούς πόρους του ΕΣΠΑ 2007-2013. Κοινός τόπος το, επί δεκαετίες, ελληνικό «παράδοξο»: αν και «κύλησαν» στην χώρα κοινοτικές επιδοτήσεις ύψους πλέον μισού ΑΕΠ ώστε να μην υπάρχει έλλειψη χορηγούμενων επενδυτικών πόρων, υπάρχει έλλειψη ικανότητας να αξιοποιηθούν επενδυτικά για την ανταγωνιστικότητα και την περιφερειακή συνοχή της Ελλάδας.
Από τους «καταλόγους έργων» των ΜΟΠ μέχρι τους σημερινούς μεσολάβησε η υπερδιόγκωση μιας διαχειριστικής «φούσκας» -μορφοποιημένης και σε πολυσέλιδες «αναλύσεις» περιγράφουσες περιεχόμενα στατιστικών πινάκων, που υποτίθεται, «υποστήριζαν» τον «κατάλογο των έργων», με «διαχειριστική επάρκεια», και άλλα ηχηρά παρόμοια. Συμβάλλοντας (στην καταστροφή χαρτιού και) στην απρόσκοπτη «απορρόφηση των πόρων» για να δικαιολογούνται υψηλού κόστους «σύμβουλοι» και «εμπειρογνωμοσύνες».
Εξ αρχής η δημόσια διοίκηση δεν ήταν πρόθυμη στα νέα αναπτυξιακά καθήκοντά της για απορρόφηση επιχορηγούμενων πόρων, παρά το ότι έλαβε πρόσθετες αμοιβές, επιμίσθια, ποσοστά κ.λπ. Στο Α' ΚΠΣ (1989-1993) αναπτύχθηκε παράλληλη διοικητική δομή, που στο Β' ΚΠΣ (1994-1999) μορφοποιήθηκε στο υβριδικό δημόσιο - ιδιωτικοδημόσιο σχήμα ΥΠΕΘΟ - Μονάδα Οργάνωσης και Διαχείρισης των Αναπτυξιακών Προγραμμάτων Α.Ε. (ιδρύθηκε το 1996) για να γίνει η διαχείριση «πιο ευέλικτη».
Τα ΜΟΠ, το Α' το Β' το Γ' και το Δ' ΚΠΣ (ΕΣΠΑ) «έταζαν» ανάπτυξη στη χώρα και, ιδίως, στις ελληνικές περιφέρειες. Τα αποτελέσματά τους (πέρα από την προφανή έλλειψη, ακόμη, αυτοκινητοδρόμων, σιδηροδρόμων και πλείστων όσων) περιγράφονται στην «5η Εκθεση για τη Συνοχή» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τα στοιχεία πριν την τρέχουσα κρίση-χρεοκοπία (έκτοτε επιδεινώθηκαν) δείχνουν τις ελληνικές περιφέρειες σε κατάσταση περιφερειών κρατών μελών της «διεύρυνσης» της Ε.Ε., της πρώην ανατολικής Ευρώπης, που δεν είχαν ούτε ΜΟΠ και ούτε ΚΠΣ. Τυχαίο;
Πλην της πελατειακής κατανομής των έργων (πολλά μικρά, ασύνδετα, που δεν λειτουργούν, άχρηστα, ανύπαρκτα, κ.ο.κ) και η κατανομή της διαχείρισης, δείχνει τις γνήσιες προτεραιότητες της διαχειριστικής «φούσκας» των ΚΠΣ. Το 2010 στις «δικαιούχους» Περιφέρειες -μακράν της «σύγχρονης Κλαυθμώνος»- κατανέμεται μόνον το 20% των πόρων της ΜΟΔ, το 25% του ανθρώπινου δυναμικού διαχείρισης, το 20% των μισθωμένων χώρων και εξοπλισμών. Τώρα, με την υπερτροφική (ούτε καν «αθηνοκεντρική» μα «συνταγματοκεντρική») διαχειριστική «φούσκα» σε πλήρη ανάπτυξη, άντε πάλι από την αρχή με «κατάλογο έργων», όπως το 1983.
Από τους «καταλόγους έργων» των ΜΟΠ μέχρι τους σημερινούς μεσολάβησε η υπερδιόγκωση μιας διαχειριστικής «φούσκας» -μορφοποιημένης και σε πολυσέλιδες «αναλύσεις» περιγράφουσες περιεχόμενα στατιστικών πινάκων, που υποτίθεται, «υποστήριζαν» τον «κατάλογο των έργων», με «διαχειριστική επάρκεια», και άλλα ηχηρά παρόμοια. Συμβάλλοντας (στην καταστροφή χαρτιού και) στην απρόσκοπτη «απορρόφηση των πόρων» για να δικαιολογούνται υψηλού κόστους «σύμβουλοι» και «εμπειρογνωμοσύνες».
Εξ αρχής η δημόσια διοίκηση δεν ήταν πρόθυμη στα νέα αναπτυξιακά καθήκοντά της για απορρόφηση επιχορηγούμενων πόρων, παρά το ότι έλαβε πρόσθετες αμοιβές, επιμίσθια, ποσοστά κ.λπ. Στο Α' ΚΠΣ (1989-1993) αναπτύχθηκε παράλληλη διοικητική δομή, που στο Β' ΚΠΣ (1994-1999) μορφοποιήθηκε στο υβριδικό δημόσιο - ιδιωτικοδημόσιο σχήμα ΥΠΕΘΟ - Μονάδα Οργάνωσης και Διαχείρισης των Αναπτυξιακών Προγραμμάτων Α.Ε. (ιδρύθηκε το 1996) για να γίνει η διαχείριση «πιο ευέλικτη».
Τα ΜΟΠ, το Α' το Β' το Γ' και το Δ' ΚΠΣ (ΕΣΠΑ) «έταζαν» ανάπτυξη στη χώρα και, ιδίως, στις ελληνικές περιφέρειες. Τα αποτελέσματά τους (πέρα από την προφανή έλλειψη, ακόμη, αυτοκινητοδρόμων, σιδηροδρόμων και πλείστων όσων) περιγράφονται στην «5η Εκθεση για τη Συνοχή» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τα στοιχεία πριν την τρέχουσα κρίση-χρεοκοπία (έκτοτε επιδεινώθηκαν) δείχνουν τις ελληνικές περιφέρειες σε κατάσταση περιφερειών κρατών μελών της «διεύρυνσης» της Ε.Ε., της πρώην ανατολικής Ευρώπης, που δεν είχαν ούτε ΜΟΠ και ούτε ΚΠΣ. Τυχαίο;
Πλην της πελατειακής κατανομής των έργων (πολλά μικρά, ασύνδετα, που δεν λειτουργούν, άχρηστα, ανύπαρκτα, κ.ο.κ) και η κατανομή της διαχείρισης, δείχνει τις γνήσιες προτεραιότητες της διαχειριστικής «φούσκας» των ΚΠΣ. Το 2010 στις «δικαιούχους» Περιφέρειες -μακράν της «σύγχρονης Κλαυθμώνος»- κατανέμεται μόνον το 20% των πόρων της ΜΟΔ, το 25% του ανθρώπινου δυναμικού διαχείρισης, το 20% των μισθωμένων χώρων και εξοπλισμών. Τώρα, με την υπερτροφική (ούτε καν «αθηνοκεντρική» μα «συνταγματοκεντρική») διαχειριστική «φούσκα» σε πλήρη ανάπτυξη, άντε πάλι από την αρχή με «κατάλογο έργων», όπως το 1983.
| |
