11 Φεβρ. 2012 Το «ισοδύναμο» που λείπει
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 11/02/2012
Από διετίας και πλέον η χώρα «φλερτάρει» στο ρυθμό του ληξιαρίου των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου με την ανοικτή και άτακτη χρεοκοπία. Κι ενώ όλες οι «φούσκες» που έφεραν τη χρεοκοπία φθίνουν, υπάρχει μία που αντιστέκεται συνεχίζοντας να επιβαρύνει τη χώρα: η κρατι(κομματι)κή με τις εκτενείς ιδιωτικοδημόσιες παραφυάδες της, η οποία συνεχώς και συστηματικά μεταθέτει αλλού το ισοδύναμο κόστος της επιβίωσης και της αναπαραγωγής της.
Αναζητώντας «ισοδύναμα» (με την έκτακτη φορολογία σε πρώτο ρόλο) πορεύθηκαν οι πέντε
αναθεωρήσεις του πρώτου Μνημονίου διάσωσης από την ανοικτή χρεοκοπία. Με αλλεπάλληλα «οριζόντια μέτρα» που δεν ξεχώριζαν το δημόσιο, το ιδιωτικό και το ιδιωτικοδημόσιο, τα «ξερά» από τα «χλωρά» εντός τους. Αναζητώντας «ισοδύναμα» κινήθηκε και η διαπραγμάτευση για το δεύτερο Μνημόνιο διάσωσης. Όλα τα «ισοδύναμα» βρέθηκαν εκτός από ένα.
Δεν βρέθηκε «ισοδύναμο» για τις κορυφές της κρατι(κομματι)κής «φούσκας» που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Όχι μόνον για λόγους ηθικούς, αλλά, κυρίως, για λόγους οικονομικούς: για περικοπή δαπανών και άντληση εσόδων συμβολής στην αποπληρωμή του χρέους. Με ανάκτηση κλεπτοκρατικών προσόδων, που έμεναν και μένουν επιμελώς, ή αμελώς, στο ράφι, όταν τα «οριζόντια μέτρα» πέφτουν «σαν το χαλάζι» επί δικαίων και αδίκων.
Τώρα που τα «οριζόντια μέτρα» της κρατι(κομματι)κής «φούσκας» είναι στα όριά τους, ας επιβληθεί και μία οριζόντια έκτατη εισφορά στην πολιτ(ευτ)ική τάξη που φέρει σημαντικότατο μέρος ευθύνης για την «φούσκα» και τη μεγάλη ελληνική χρεοκοπία. Για να απομειωθεί το δημόσιο χρέος και να καταστεί βιώσιμο, δίπλα στο PSI (Private Sector Involvement) που θα ψηφισθεί, δίπλα στο OSI (Official Sector Involvement) που συζητείται, ας θεσμοθετηθεί και το PNSI (Political Nomenclatura Sector Involvement).
Το PNSI (ας το πούμε «συμμετοχή τομέα πολιτικής νομενκλατούρας») να είναι μία έκτακτη εισφορά έναντι της τρέχουσας χρεοκοπίας. Εισφορά επιβαλλόμενη κλιμακωτά σε πρωθυπουργούς, υπουργούς, υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς, κ.ο.κ της 35ετίας 1974-2009 (ή της 37ετίας 1974-2011 για την πληρότητα του «κύκλου»). Με εισπρακτικό στόχο ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αρκεί το 1%-2% για αρχή; Ο αλγόριθμος υπολογισμού της ας λαμβάνει υπόψη παράγοντες όπως ο χρόνος παραμονής στους θώκους, το μέγεθος και οι αποκλίσεις μεταξύ προϋπολογισμών και απολογισμών των οποίων είχαν την πολιτική ευθύνη, κ.ο.κ.
Το PNSI είναι το «ισοδύναμο», καθώς η καταρρέουσα εκτενής κρατι(κομματι)κή «φούσκα», με τα συμπαρομαρτούντα της, εμφανίζεται αναλόγως κοντόθωρη με πρωταγωνιστές της «ελίτ» που είχε προηγηθεί της μεταπολίτευσης του 1974, όταν κι εκείνοι ήταν «σε αποδρομή». Όντας «σε αποδρομή» ήλπιζαν να διασωθούν κηρύσσοντας (βλ. Συντακτική Πράξη αρ. 5 «περί εκδικάσεων ποινικών αδικημάτων τετελεσθέντων υπό μελών της κυβερνήσεως και υφυπουργών» του 1973) τον «ηθικόν καθαρμόν», περιορίζοντάς τον σε έναν -όπουλο (πρωτοπαλίκαρο του τότε καθεστώτος, βλ. «υπόθεση κρεάτων»).
Αναλόγως σήμερα ο «καθαρμός» εξαντλείται σε έναν -όπουλο. Οπότε καλύτερα το PNSI ως πρακτικό «ισοδύναμο» με δημοσιονομικό αποτέλεσμα ώστε να κλείνουν τα μέτρα διάσωσης, αποφεύγοντας άλλα άστοχα -και άδικα- οριζόντια μέτρα.
