11 Δεκ. 2010 Γερμανικά «μυαλά κρυσταλλωμένα»
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 11/12/2010
«Οταν κι εγώ εταξίδευα στη γη, πολλά είχα δει μυαλά κρυσταλλωμένα» λέει, ειρωνικά, ο Μεφιστοφελής σε αποστροφή του Φάουστ, για ανθρώπους με αποκρυσταλλωμένες και αμετάβλητες ιδέες. Η έκβαση της τρέχουσας ευρωπαϊκής κρίσης, το μετέωρο βήμα της ΟΝΕ και της εγχώριας χρεοκοπίας εξαρτάται, πλέον, (και) από «μυαλά κρυσταλλωμένα» τέτοιων ανθρώπων και ιδεών στη χώρα του Φάουστ.
Το στρατηγικό δίλημμα «Γερμανική Ευρώπη ή Ευρωπαϊκή Γερμανία» είχε, και έχει, πολιτικό ενδιαφέρον στην πορεία ευρωπαϊκής ενοποίησης, όμως στην περίπτωση της ΟΝΕ ήταν σαφές ότι επρόκειτο για μία Γερμανική ΟΝΕ, μονταρισμένη από τα «κρυσταλλωμένα μυαλά» της Bundesbank και του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών. Στην εικοσαετία από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ έως και την τρέχουσα κρίση μία τέτοια «ομάδα» έχει τον πρώτο λόγο.
Ως «σκέψη Tietmeyer» είχε συνοψίσει ο Pierre Bourdieu αυτό που οι περισσότεροι έβλεπαν ως κεντρική φιλοσοφία της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Νομισματική ένωση χωρίς δημοσιονομική ένωση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατ’ εικόνα και ομοίωση της Bundesbank. Στην οποία ο Hans Tietmeyer ήταν μέλος της διοίκησης από το 1990 και πρόεδρός της την περίοδο 1993-1999. Ενώ ήταν από το 1962 στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών και από το 1982 μόνιμος γραμματέας του για τις νομισματικές υποθέσεις.
Την διαπραγμάτευση του Μάαστριχτ είχε αναθέσει σε έτερο ανώτατο στέλεχος του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών, τον Horst Kohler, μετέπειτα γενικό διευθυντή του ΔΝΤ (2000-2004) και Πρόεδρο της Γερμανίας (2004-2010). Παραιτήθηκε με αφορμή την αποκαλυπτική συνέντευξή του όπου συνέδεε ευθέως τη διεθνή στρατιωτική παρουσία της Γερμανίας με τη στήριξη των οικονομικών συμφερόντων της λόγω της «εξάρτησής» της από τις εξαγωγές της, αλλά διατηρεί ως μέλος της «ομάδας» επιρροή στα τεκταινόμενα.
Την «ομάδα» συμπληρώνουν ο Otmar Issing, μέλος της διοίκησης της Bundesbank το 1990-1998, που μετακόμισε στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΚΤ το 1998-2006 και στην Goldman Sachs έκτοτε, και ο Jurgen Stark αντιπρόεδρος της Bundesbank to 1998-2006, ο οποίος το 2006 αντικατέστησε τον Otmar Issing στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΚΤ, και ο οποίος τον Ιανουάριο του 2010 δήλωνε πως «οι συνθήκες της Ευρωζώνης δεν επιτρέπουν «διάσωση» της Ελλάδας από άλλα κράτη-μέλη».
Κομβικό ρόλο στην «ομάδα» έχει πλέον και ο Klaus Regling, που ήταν ανώτατο στέλεχος του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών το 1991-1998, (λέγεται ότι το να τον απομακρύνει από την θέση του ήταν η πρώτη ενέργεια του Oscar Lafontain όταν ανέλαβε επί καγκελάριου Gerhard Schroder το υπουργείο). Το 2001, ανέλαβε γενικός διευθυντής στην Ec Fin της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρόσφατα ανέλαβε τη διοίκηση του European Financial Stability Facility (EFSF) που δημιουργήθηκε από τα 16 κράτη μέλη της Ευρωζώνης μετά την απόφαση της 9ης Μαΐου 2010 του Ecofin.
