30 Απρ. 2010 Bypass στην Χρεοκοπία
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 30/4/2010
Στις 22 Απριλίου 2010, παραμονή του ελληνικού αιτήματος για ενεργοποίηση του «ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης» για αναχρηματοδότηση του ελληνικού δημόσιου χρέους, η Eurostat ανακοίνωσε τα ελλείμματα γενικής κυβέρνησης του 2009 για τα κράτη-μέλη της ΕΕ και το «νεότερο» μέγεθος του ελληνικού ελλείμματος που ανήλθε σε 32,3 δισ. ευρώ (13,6 % του ΑΕΠ) υποσημειώνοντας την πιθανή εκ νέου αναθεώρηση / αύξησή του κατά 0,3% έως 0,5% του ΑΕΠ, ώστε να διεκδικούμε την πρωτιά από την Ιρλανδία.
Επίσης η Eurostat αναθεώρησε επί τα χείρω το ελληνικό έλλειμμα για το 2006 (3,6%), το 2007 (5,1%) και το 2008 (7,7%). Η αναθεώρηση του 2006 (από 2,8% σε 3,6%) σημαίνει ότι δεν ήταν ακριβές το έλλειμμα βάσει του οποίου «δρομολογήθηκε» το (προεκλογικό) 2007 η έξοδος της Ελλάδας από την διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος. Έτσι ούτε μία χρονιά κατά την δεκαετία από την ένταξη στην Ευρωζώνη η Ελλάδα δεν είχε έλλειμμα κατώτερο του 3% που προέβλεπε το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Επιπλέον η Eurostat έφερε την Ελλάδα κοντά στην Ευρωπαϊκή πρωτιά του δημόσιου χρέους για το 2009, με την Ιταλία στο 115,8% του ΑΕΠ και την Ελλάδα στο 115,1% του ΑΕΠ αλλά και μία επιφύλαξη - υποσημείωση για επικείμενη νέα αναθεώρηση / αύξηση του ελληνικού χρέους της γενικής κυβέρνησης κατά 5 έως 7%. Οι δύο ελληνικές πρωτιές και η ανάγκη αναχρηματοδότησης πλέον του 50% του ελληνικού χρέους (150 δισ. ευρώ) την περίοδο 2010-2014 σε συνθήκες αυξανόμενου δημόσιου χρέους διεθνώς και στην Ένωση κράτησαν την Ελλάδα στο επίκεντρο διεθνών αγορών και πολιτικών.
Το 2009 αυξήθηκε το έλλειμμα στην Ευρωζώνη από 2,0% το 2008 σε 6,3% το 2009 και στην ΕΕ των 27 από 2,3% σε 6,8% του ΑΕΠ, το δε χρέος της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε από 69,4% στο τέλος του 2008 σε 78,7% στο τέλος του 2009 και στην ΕΕ των 27 από 61,6% σε 73,6%. Ελλείμματα και χρέος (σε συνδυασμό με τα αντισυμβατικά μέτρα «ποσοτικής διευκόλυνσης» της ρευστότητας) συνέβαλαν στην αποφυγή βαθειάς ύφεσης τύπου 1929 στην Ευρώπη αλλά δεν είναι μεσοπρόθεσμα διατηρήσιμα.
Η δυσανάλογη για τα μέτρα της ελληνικής οικονομίας δημοσιονομική στήριξη της Ελλάδας, η οποία προ μηνών ούτε προβλεπόταν ούτε υπήρχε ως θεσμική δυνατότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η οποία ως προς το ποσόν της ξεπερνά κάθε προηγούμενο χρηματοδότησης εκ μέρους του ΔΝΤ (ακόμη και στο δικό του μερίδιο), είναι αναγκαία ώστε καμμία χώρα της Ευρωζώνης να μην χρεοκοπήσει ή να αποχωρήσει από αυτήν.
Όμως συνδέεται και με την παύση της εγχώριας συστηματικής και διευρυμένης αναπαραγωγής ελλειμμάτων και χρέους.
