31 Οκτ 2009 Πέρα από τα Stage
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 31/10/2009
Η υπόθεση των Stage όπως εξελίσσεται κινδυνεύει να αποκρύψει και να αποσπάσει την προσοχή από το «παγόβουνο», γιατί τα Stage είναι απλά μόνο μέρος της ορατής κορυφής του. Παγόβουνο είναι τα ελλείμματα της πολιτικής ανθρώπινου δυναμικού στον δημόσιο τομέα -στενό και ευρύτερο- και, επιπλέον, τα ελλείμματα της πολιτικής απασχόλησης, τα οποία την τελευταία δεκαπενταετία έχουν οδηγήσει σε αλλεπάλληλες παραμορφώσεις μεθόδων, λύσεων και μέτρων πολιτικής.
Παραμόρφωση ήταν η σημερινή κατάσταση των Stage τα οποία περιοριζόμενα στον δημόσιο τομέα χρησιμοποιούνταν ως μέσο εισόδου στη δημόσια απασχόληση μέσω του πελατειακού πολιτ(ευτ)ικού συστήματος που, καθεύδον, δεν είχε τίποτα άλλο να προσφέρει στους νέους παρά Stage και ... μεταθέσεις κατά τη στρατιωτική θητεία. Άλλωστε η τεχνογνωσία των μεταθέσεων -αποσπάσεων- μετατάξεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αποτελεί ευρύτερο πεδίον δόξης
Η παραμόρφωση των Stage και η δυνατότητα αξιοποίησής της βασίστηκε στην προγενέστερη εγχώρια παραμόρφωση των προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και την αποφυγή της άνισης μεταχείρισης και κατάχρησης αυτού του τύπου των συμβάσεων. Η «αντικαταχρηστική» ρύθμισή της για την εξίσωσή τους με αορίστου χρόνου αξιοποιήθηκε εγχωρίως όχι για τη χρήση και λήξη τους με όρους ισότητας (με χορήγηση αποζημίωσης) αλλά ως παράθυρο «μονιμοποίησης» στο Δημόσιο.
Οι παραμορφώσεις (αυτές και άλλες) «χωρούν» καθώς επί σειρά ετών το ίδιο το πολιτ(ευτ)ικό σύστημα αναιρεί συστηματικά την τελευταία σημαντική μεταρρύθμιση των τελευταίων δεκαετιών: το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) του Ν. 2190/1994 που ως ανεξάρτητη αρχή ανέλαβε τον έλεγχο των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα. Ώστε το δικαίωμα εργασίας στο Δημόσιο να ασκείται με απόλυτη διαφάνεια, δημοσιότητα, αντικειμενικότητα, αξιοκρατία και ίσες ευκαιρίες για όλους.
Το ΑΣΕΠ, που λόγω του συγκεντρωτικού και του γραφειοκρατικού χαρακτήρα του, μπορεί να χαρακτηρισθεί έως και «σοβιετικής» εμπνεύσεως, ήταν και είναι «αναγκαίο κακό» για την αντιμετώπιση του κομματισμού, των πελατειακών σχέσεων και της φαυλοκρατίας. Όμως εκτός από αλλεπάλληλες εξαιρέσεις υπέστη καθ’ οδόν και παραμορφώσεις. Όπως στην περίπτωση των συνεντεύξεων επιλογής προσωπικού. Η συνέντευξη, καθόλα χρήσιμο παγκοσμίως εργαλείο επιλογής προσωπικού, κατέστη κομματικό/πολιτ(ευτ)ικό εργαλείο. Οι συνεντεύξεις έγιναν απορριπτέες όχι γιατί είναι ακατάλληλες ως εργαλείο αλλά γιατί ήταν ακατάλληλοι αυτοί που το χρησιμοποιούσαν.
Η επιστροφή στην «αρχή» του 1994 για το ΑΣΕΠ και η αντιμετώπιση παραμορφώσεων τύπου Stage και «μοριοδότηση μονιμοποίηση συμβασιούχων» αγγίζουν το πρόβλημα της πολιτικής (εισόδου) ανθρώπινου δυναμικού στον δημόσιο τομέα. Το οποίο όμως είναι παράγωγο προβλημάτων (και αδιεξόδων) στις πολιτικές απασχόλησης και της δυσλειτουργίας ενός δημόσιου τομέα για τον οποίο η κυβέρνηση (και κανείς άλλος) δεν γνωρίζει πόσους μισθοδοτεί/απασχολεί, πώς και πότε προσελήφθησαν, που (και αν) δουλεύουν...
