6 Μαρ. 2010 Αντιπαραγωγική Συμμαχία
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 6/3/2010
Με χρέος της κεντρικής κυβέρνησης το 2009 στα 300 δισ. ευρώ (πλέον του 120% του ΑΕΠ) και δημοσιονομικό έλλειμμα στα 30 δισ. ευρώ (12,7% του ΑΕΠ) η οικονομική πολιτική θα μπορούσε να διαμορφώσει μείγμα μείωσης των δημόσιων δαπανών / ελλείμματος και ρύθμισης της ύφεσης εάν αντί της κρατι(κομμα)τικής «φούσκας», στην παρακμιακή εκδοχή των τελευταίων ετών, υπήρχε οικονομική διακυβέρνηση με εργαλείο έναν λειτουργικό και αποτελεσματικό δημόσιο τομέα.
Αλλού (π.χ. Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, κ.λπ.) είναι κρατικές πολιτικές και πόροι που «σώζουν» τις οικονομίες από βαθύτερες υφέσεις, διασώζουν χρεοκοπημένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, στηρίζουν παραγωγικούς κλάδους. Άλλωστε ως υποψήφιοι «εγγυητές» για να αποκτήσει πρακτικό αντίκρυσμα η «κοινοτική» πολιτική στήριξη για το επιτυχή δανεισμό του ελληνικού δημοσίου είναι κρατικές τράπεζες, η γερμανική KfW και η γαλλική Caise des Depots.
Εδώ τα «επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης» που αποσκοπούν στην αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους και την ελεγχόμενη αύξησή του ώστε να χρηματοδοτηθεί η λειτουργία της κρατικής «φούσκας», έχουν δείγματα του αδιεξόδου μιας «οικονομικής διακυβέρνησης» «μονταρισμένης» κάθε άλλο από το «να κάνει πράγματα» για τους πολίτες και την πραγματική οικονομία. Πρόκειται για «οριζόντια μέτρα» περικοπών στον (ακόμη ανεξερεύνητο) λαβύρινθο των υποτιθέμενων «ανελαστικών δαπανών» δημόσιας μισθοδοσίας, όπου μαζί με «τα ξερά» πλήττονται και «τα χλωρά».
Το Δημόσιο, ιδιαίτερα «ελαστικό» στη συνεχή αύξηση του αριθμού των μισθοδοτουμένων του, μέσω αχρήστευσης της ορθής επιλογής περί ΑΣΕΠ του 1994, θα μάθει «πόσους» («πόσο» και «πόσες φορές») αμείβει όταν, και εάν, αποκτήσει Ενιαία Αρχή Πληρωμών. Ίσως τότε μάθουμε πόσοι, πότε και πώς «τρούπωσαν». Για μία ακόμη φορά για τη χρηματοδότησή του «επιβάλλεται η αύξηση των έμμεσων δημόσιων φόρων» γιατί η διάρθρωση του φορολογικού συστήματος δεν επιτρέπει «να στηριχθούμε» στην αύξηση των άμεσων φόρων υψηλού εισοδήματος και μεγάλης περιουσίας.
Ωστόσο δύο δεκαετίες τώρα χορηγεί στους «λειτουργούς» του φορολογικού «συστήματος» (και) αφορολόγητα επιδόματα «βεβαίωσης εσόδων». Στον χώρο της ταχείας και αποτελεσματικής απονομής δικαιοσύνης περικόπτεται το «επίδομα για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη διεκπεραίωση των υποθέσεων» στη Δικαιοσύνη. Στα δημόσια εκπαιδευτήρια που ξεχειλίζουν από παιδεία και διαθέσιμους εκπαιδευτικούς «απαγορεύεται η απόσπαση προσωπικού σε θέσεις χωρίς πλήρη εκπαιδευτικά καθήκοντα» και μειώνονται κατά 70% οι αποσπάσεις των εκπαιδευτικών.
Υστερα από 15ετή οικονομική μεγέθυνση στη διάρκεια της οποίας συρρικνώθηκε η παραγωγική βάση της εθνικής οικονομίας και εκποιήθηκε δημόσια περιουσία, ύστερα από δεκαετία στην ΟΝΕ, στη διάρκεια της οποίας καταβαραθρώθηκε η ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας, κινδυνεύουμε και από συνεχή δημοσιονομική κρίση και από βαθιά οικονομική ύφεση, εάν δεν αντιμετωπισθεί η αιτία: η έργω αντιπαραγωγική συμμαχία.
