27 Ιουν 2009 «Πραγματοποιήστε κάτι εγκαίρως»
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 27/6/2009
Προ ημερών έγινε στην Αθήνα η καθιερωμένη ετήσια συνάντηση εκπροσώπων της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο του «Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων» στο πλαίσιο της διάσημης, αλλά δυσνόητης / αδιάφορης για τους πολίτες, «Στρατηγικής της Λισαβόνας», που στις αρχές της δεκαετίας ήθελε να κάνει την ευρωπαϊκή οικονομία, το 2010, την πιο ανταγωνιστική οικονομία στον κόσμο, βασισμένη στη γνώση, με πλήρη απασχόληση και κοινωνική συνοχή, με σεβασμό στο περιβάλλον.
Ως γνωστόν, οι φιλόδοξοι στόχοι της Λισαβόνας εγκαταλείφθηκαν στα μέσα της διαδρομής, το 2005, και έκτοτε μετεξελίχθηκαν σε παρακολούθηση τριετών «Εθνικών Προγραμμάτων Μεταρρυθμίσεων», που αφορούν, πλέον, τις «εθνικές» οικονομίες αντί την ευρωπαϊκή οικονομία συνολικά. Αν και η ευρωπαϊκή οικονομία καθαυτή επανήλθε στο προσκήνιο λόγω της κρίσης με την αναδυόμενη ανάγκη για ευρωπαϊκή, όχι «εθνική», εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ένωση, η «Στρατηγικής της Λισαβόνας» αφήνει αδιάφορες έως και κυβερνήσεις, όπως η ελληνική.
Οι «κοινοτικοί» ήρθαν, ενόψει της κρίσιμης αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας τον Οκτώβριο στο πλαίσιο της «διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος», με πλήθος ερωτήματα για κρίσιμα θέματα της συγκυρίας: εκτίμηση οικονομικής μεγέθυνσης - πιθανότητα ύφεσης, κατάσταση τραπεζικού τομέα, δημοσιονομικές επιδόσεις-εκτέλεση προϋπολογισμού- έκτακτα φορολογικά μέτρα, απογείωση δημόσιου χρέους, τάσεις απασχόλησης και ανεργίας, απορρόφηση πόρων ΕΣΠΑ 2007-2013 βάσει χρονικών περιορισμών και κανονισμών, κ.λπ.
Αν τα κυβερνητικά λόγια αντικατοπτρίζουν τις κρατούσες προσεγγίσεις, τότε η εγχώρια οικονομική πολιτική μοιάζει εγκλωβισμένη σε συνεχώς «έκτακτα μέτρα» που αν και μπορεί να έχουν μόνον «εφάπαξ» αποτελέσματα, σκοπούν, υποτίθεται, να αντιμετωπίσουν χρόνια-διαρθρωτικά προβλήματα. Αυτό ισχύει για το «πάγωμα των μισθών» στο δημόσιο, την «έκτακτη φορολογική εισφορά», τη «φορολογία των ημιυπαίθριων χώρων», και εν μέρει για την αλληλουχία συνεχών εκτάκτων αυξήσεων στους έμμεσους φόρους αγαθών και υπηρεσιών χαμηλής ελαστικότητας (κινητή τηλεφωνία, καύσιμα, τσιγάρα, κ.λπ.).
Αν εξαιρεθούν τα «έκτακτα» φορολογικά μέτρα, αυτό που φέτος μένει από τη συζήτηση για το «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» είναι η απορία, «κοινοτικών» και «ιθαγενών», πότε, επιτέλους, θα λειτουργήσουν στοιχειώδεις «μεταρρυθμίσεις» που, τουλάχιστον από το 2005, παρουσιάζονται συνεχώς σε ενεστώτα διαρκείας («δρομολογείται», «υλοποιείται», «ολοκληρώνεται» κ.λπ.). Παραδείγματα: α) η «Υπηρεσία μιας Στάσης» για τη σύσταση / λειτουργία επιχειρήσεων με βάση το Γενικό Εμπορικό Μητρώο, β) η στοιχειωδώς έγκυρη και έγκαιρη παρακολούθηση / ανάλυση των εξελίξεων στην αγορά εργασίας με το πληροφοριακό σύστημα του ΟΑΕΔ.
Μένει επίσης η παρότρυνση του διευθυντή της «κοινοτικής» αντιπροσωπείας να πραγματοποιηθούν εγκαίρως, και βάσει ποιοτικών προδιαγραφών, οι δαπάνες του ΕΣΠΑ για την περίοδο 2007-2010 ώστε αφενός να «πιάσουν τόπο» εν μέσω της κρίσης, ιδιαίτερα στον τομέα για τη στήριξη - ανάκαμψη της απασχόλησης, αφετέρου «να μην απωλεσθούν» από τη χώρα οι δεσμευμένοι κοινοτικοί πόροι.
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 27/6/2009
Προ ημερών έγινε στην Αθήνα η καθιερωμένη ετήσια συνάντηση εκπροσώπων της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο του «Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων» στο πλαίσιο της διάσημης, αλλά δυσνόητης / αδιάφορης για τους πολίτες, «Στρατηγικής της Λισαβόνας», που στις αρχές της δεκαετίας ήθελε να κάνει την ευρωπαϊκή οικονομία, το 2010, την πιο ανταγωνιστική οικονομία στον κόσμο, βασισμένη στη γνώση, με πλήρη απασχόληση και κοινωνική συνοχή, με σεβασμό στο περιβάλλον.
Ως γνωστόν, οι φιλόδοξοι στόχοι της Λισαβόνας εγκαταλείφθηκαν στα μέσα της διαδρομής, το 2005, και έκτοτε μετεξελίχθηκαν σε παρακολούθηση τριετών «Εθνικών Προγραμμάτων Μεταρρυθμίσεων», που αφορούν, πλέον, τις «εθνικές» οικονομίες αντί την ευρωπαϊκή οικονομία συνολικά. Αν και η ευρωπαϊκή οικονομία καθαυτή επανήλθε στο προσκήνιο λόγω της κρίσης με την αναδυόμενη ανάγκη για ευρωπαϊκή, όχι «εθνική», εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ένωση, η «Στρατηγικής της Λισαβόνας» αφήνει αδιάφορες έως και κυβερνήσεις, όπως η ελληνική.
Οι «κοινοτικοί» ήρθαν, ενόψει της κρίσιμης αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας τον Οκτώβριο στο πλαίσιο της «διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος», με πλήθος ερωτήματα για κρίσιμα θέματα της συγκυρίας: εκτίμηση οικονομικής μεγέθυνσης - πιθανότητα ύφεσης, κατάσταση τραπεζικού τομέα, δημοσιονομικές επιδόσεις-εκτέλεση προϋπολογισμού- έκτακτα φορολογικά μέτρα, απογείωση δημόσιου χρέους, τάσεις απασχόλησης και ανεργίας, απορρόφηση πόρων ΕΣΠΑ 2007-2013 βάσει χρονικών περιορισμών και κανονισμών, κ.λπ.
Αν τα κυβερνητικά λόγια αντικατοπτρίζουν τις κρατούσες προσεγγίσεις, τότε η εγχώρια οικονομική πολιτική μοιάζει εγκλωβισμένη σε συνεχώς «έκτακτα μέτρα» που αν και μπορεί να έχουν μόνον «εφάπαξ» αποτελέσματα, σκοπούν, υποτίθεται, να αντιμετωπίσουν χρόνια-διαρθρωτικά προβλήματα. Αυτό ισχύει για το «πάγωμα των μισθών» στο δημόσιο, την «έκτακτη φορολογική εισφορά», τη «φορολογία των ημιυπαίθριων χώρων», και εν μέρει για την αλληλουχία συνεχών εκτάκτων αυξήσεων στους έμμεσους φόρους αγαθών και υπηρεσιών χαμηλής ελαστικότητας (κινητή τηλεφωνία, καύσιμα, τσιγάρα, κ.λπ.).
Αν εξαιρεθούν τα «έκτακτα» φορολογικά μέτρα, αυτό που φέτος μένει από τη συζήτηση για το «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» είναι η απορία, «κοινοτικών» και «ιθαγενών», πότε, επιτέλους, θα λειτουργήσουν στοιχειώδεις «μεταρρυθμίσεις» που, τουλάχιστον από το 2005, παρουσιάζονται συνεχώς σε ενεστώτα διαρκείας («δρομολογείται», «υλοποιείται», «ολοκληρώνεται» κ.λπ.). Παραδείγματα: α) η «Υπηρεσία μιας Στάσης» για τη σύσταση / λειτουργία επιχειρήσεων με βάση το Γενικό Εμπορικό Μητρώο, β) η στοιχειωδώς έγκυρη και έγκαιρη παρακολούθηση / ανάλυση των εξελίξεων στην αγορά εργασίας με το πληροφοριακό σύστημα του ΟΑΕΔ.
Μένει επίσης η παρότρυνση του διευθυντή της «κοινοτικής» αντιπροσωπείας να πραγματοποιηθούν εγκαίρως, και βάσει ποιοτικών προδιαγραφών, οι δαπάνες του ΕΣΠΑ για την περίοδο 2007-2010 ώστε αφενός να «πιάσουν τόπο» εν μέσω της κρίσης, ιδιαίτερα στον τομέα για τη στήριξη - ανάκαμψη της απασχόλησης, αφετέρου «να μην απωλεσθούν» από τη χώρα οι δεσμευμένοι κοινοτικοί πόροι.
