Άρθρα: O ελλαδικός λαϊκισμός

O ελλαδικός λαϊκισμός, Ναυτεμπορική, Άρθρα, σελ. 9  &  naftemporiki.gr, Απόψεις, Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018.

Τα τελευταία χρόνια η εγχώρια πολιτική φιλολογία παράγει με αυξανόμενους ρυθμούς κρίσεις και τοποθετήσεις για κάθε τι που χαρακτηρίζεται, χωρίς επαρκή σαφήνεια, «λαϊκισμός». Για τους Γερμανούς, τους Ιταλούς, τους Σουηδούς, τους Αυστριακούς, τους Ούγγρους, τους Αμερικανούς, κ.ο.κ. 

Τα παραγόμενα σχόλια και οι τοποθετήσεις για κάθε έναν από τους «λαϊκισμούς» του εξωτερικού δείχνουν μια «κοσμοπολίτικη» έως και «διεθνιστική» διάθεση. Η οποία είναι κατ’ ουσίαν επαρχιώτικη, μέρος του δικού μας λαϊκισμού, ο οποίος συγκαλύπτεται ή αγνοείται. Όλοι αυτοί έχουν τα ζητήματά τους ως κοινωνίες και ως οικονομίες, αλλά η δική μας παραμένει σε κατάσταση «τεχνικής χρεοκοπίας» (δηλ. εκτός αγορών).

Φιλοξενούμενα: Μεγάλα ψέματα για τα Μνημόνια (5): «Το Μνημόνιο ήταν ανθελληνικό»

Μεγάλα ψέματα για τα Μνημόνια (5): «Το Μνημόνιο ήταν ανθελληνικό»,  Δημήτρης Ιωάννου, Athens Voice, Απόψεις, 21 Οκτωβρίου 2018.

Τα οκτώ τελευταία χρόνια ζήσαμε μέσα στην ιδεολογική τρομοκρατία και στον υστερικό παραλογισμό σε τέτοιο βαθμό ώστε πολλά από τα ψέματα και τις ανακρίβειες με τις οποίες βομβαρδιζόμασταν κατέληξαν να θεωρούνται, από τους περισσότερους, αυταπόδεικτες αλήθειες. Είναι τραγικό ότι βγαίνοντας από αυτή την περίοδο δεν έχουμε αντιληφθεί σε συλλογικό επίπεδο τι συνέβη και δεν έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε την απλή λογική για να ξεχωρίζουμε το ψεύδος από την αλήθεια - ιδιαίτερα για θέματα που αφορούν καθοριστικά την ίδια τη ζωή μας και το μέλλον μας.

Ψέμα πέμπτο:  «Το Μνημόνιο ήταν ανθελληνικο»

Ο Λέων Τολστόι γράφοντας στο τέλος του προπερασμένου αιώνα την «Ανάσταση», ανάμεσα σε πολλά άλλα που περιγράφει με αριστουργηματικό τρόπο, δίνει και μία εικόνα που είναι προφητική για το μέλλον της Ρωσίας στον 20ό αιώνα, δηλαδή για την κόλαση που επρόκειτο να ζήσει ο ρωσικός λαός στις επόμενες δεκαετίες. Ο μετανοημένος ήρωάς του, ο πρίγκιπας Νεχλιούντοφ, ο οποίος επιζητά τη σωτηρία και την εξιλέωση για τα ηθικά σφάλματά του, επιθυμεί να χαρίσει όλη του την περιουσία σε αυτούς που τη δουλεύουν, δηλαδή στους γεωργούς, πρώην δουλοπάροικους. Αυτοί όμως τον αντιμετωπίζουν με δυσπιστία. Δεν δέχονται την προσφορά του και την απορρίπτουν. Ο λόγος είναι απλός, δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, δεν έχουν εμπιστοσύνη στην δυνατότητά τους να διαχειριστούν τη ζωή τους και την περιουσία που τους προσφέρει ο Νεχλιούντοφ. Θεωρούν ότι πίσω από την ασυνήθιστη προσφορά κρύβεται μία παγίδα που δεν μπορούν να αντιληφθούν. Έχοντας ζήσει μέσα στις μόνες συνθήκες που θεωρούν φυσιολογικές για τους ίδιους, στην εξαθλίωση και στην αμορφωσιά, δυσπιστούν και φοβούνται την πρόκληση που θα αποτελούσε το να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη για την τύχη της δικής τους ζωής. Είναι αυτός ακριβώς ο λαός που, ακριβώς λόγω της παθητικότητας του και της αδυναμίας του να εξουσιάσει τον εαυτό του, θα γίνει, στις επόμενες δεκαετίες, θύμα των μεγαλύτερων, ίσως, εγκλημάτων, της μεγαλύτερης καταπίεσης και της μεγαλύτερης παράνοιας που γνώρισε η Ιστορία.

Άρθρα: Το επενδυτικό κενό και οι επενδύσεις... στο κενό

Το επενδυτικό κενό και οι επενδύσεις... στο κενό,  Ναυτεμπορική, Άρθρα, σελ. 9  & naftemporiki.gr, Απόψεις, Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου 2018. 

Τις προηγούμενες δεκαετίες η ελληνική κοινωνία (των πολιτικών εκπροσώπων της συμπεριλαμβανομένων) είχε εθισθεί στην, και είχε ενστερνιστεί την, ιδέα ότι μπορεί να ανανεώνει την πρόσκαιρη ευημερία της καταναλώνοντας δανεικά. Με αυτήν την αυταπάτη οδηγήθηκε στην τρέχουσα χρεοκοπία του 2008-2018.

Τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την πρόκληση και την ανάγκη να ενστερνιστεί την ιδέα ότι η ευημερία της ελληνικής κοινωνίας εξαρτάται πλέον από πιο πεζές αλλά και πιο δύσκολα υλοποιήσιμες επιλογές: την εγχώρια παραγωγή, την αποταμίευση, τις επενδύσεις.

Άρθρα: Μύθοι και αυταπάτες για τον κατώτατο μισθό

Μύθοι και αυταπάτες για τον κατώτατο μισθό,  Ναυτεμπορική, Άρθρα, σελ. 9 και naftemporiki.gr, Απόψεις, Τρίτη, 2 Οκτωβρίου 2018. 

Το τι μισθούς μπορεί και πρέπει να πληρώνει μια οικονομία και μια κοινωνία στα εργαζόμενα μέλη της δεν είναι κάτι που εξαρτάται από τις επιθυμίες, τις προθέσεις ή τις προεκλογικές υποσχέσεις ενός υπουργού ή μιας κυβέρνησης. Αυτό ισχύει και για τον κατώτατο μισθό.  

Το ύψος των μισθών που μπορεί να έχει γενικά μια οικονομία, αλλά και το ύψος των κατώτατων μισθών συνδέονται με την παραγωγή, την παραγωγικότητά της, την ανταγωνιστικότητά της και, κυρίως, με τον τομέα της οικονομίας της των «διεθνώς εμπορεύσιμων» αγαθών και υπηρεσιών. 

Άρθρα: Μεταρρυθμίσεις και Προτεραιότητα στην Επιχειρησιακή Απόδοση

Μεταρρυθμίσεις και Προτεραιότητα στην Επιχειρησιακή Απόδοση,  To BHMA, Ανάπτυξη, Γνώμη, σελ. Β8 - 32, Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018.

Η χώρα μπήκε στα Μνημόνια γιατί συρρίκνωνε επί σειρά ετών την παραγωγική βάση της, περιόριζε την εξωστρέφειά της, συρρίκνωνε την ανταγωνιστικότητά της. Τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις διατηρήσιμης ανάπτυξης στην οικονομία της και ισότιμης συμμετοχής της στην ζώνη του Ευρώ. Κατανάλωνε δανεικά. 

Η χώρα βγήκε από τα Μνημόνια διορθώνοντας θεμελιώδεις μακροοικονομικές ανισορροπίες (ελλείματα δημοσίου και τρεχουσών συναλλαγών, διόρθωση ανταγωνιστικότητας) χωρίς όμως να υποστηρίζει και να δίνει προτεραιότητα στην παραγωγική βάση και την εξωστρέφεια που απαιτείται για να αναπτύσσεται η οικονομία της με ρυθμούς μέσου όρου, ή ανωτέρους, της ευρωζώνης και της ΕΕ.