Αναλύσεις: Η βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα του 2030

26 Σεπτεμβρίου 2015 Η βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα του 2030

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 26/9/2015

Η Σύνοδος του ΟΗΕ για την Βιώσιμη Ανάπτυξη (Νέα Υόρκη, 25-27 Σεπτεμβρίου) υιοθετεί δέσμη 17 στόχων, συμφωνημένων από τα 193 κράτη-μέλη, για την παγκόσμια Βιώσιμη Ανάπτυξη την περίοδο 2016-2030. Η λογική τους αναλύεται στο κείμενο «Μεταμορφώνοντας τον κόσμο μας: Η Ατζέντα 2030 για την Αειφόρο Ανάπτυξη». Οι 17 στόχοι (Sustainable Development Goals) έως το 2030 διαδέχονται τους 8 στόχους ανάπτυξης της Χιλιετίας (2000-2015). Οι νέοι 17 στόχοι δεν αφορούν μόνον τις αναπτυσσόμενες χώρες, του χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, όπως οι προηγούμενοι 8 που στρέφονταν κυρίως στον τερματισμό της ακραίας φτώχειας σε όλες τις μορφές της στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Άρθρα: Τόσοι πολλοί "αντιμνημονιακοί", τόσα πολλά μνημόνια!

21  Σεπτεμβρίου  2015 Τόσοι πολλοί "αντιμνημονιακοί", τόσα πολλά μνημόνια!

Capital.gr , 21/9/2015

Η Ελλάδα εδραιώνει τον χαρακτηρισμό "unique and exceptional" που της είχε αποδοθεί καθ’ οδόν προς το πρώτο μνημόνιο και την διάσωση του 2010. 

 

Έκτοτε ψηφίζει μνημόνια για να κρατηθεί στο ευρώ, και μετά κάνει εκλογές  για να δει πως δεν θα τα εφαρμόσει. 

 

Τόσοι πολλοί "αντιμνημονιακοί" της έφεραν  τόσα πολλά  μνημόνια: αποτέλεσμα  μια χώρα  που η οικονομία της έχει το ευρώ, αλλά δεν ανήκει πλέον λειτουργικά στην ευρωζώνη. 

Αναλύσεις: Ο καταγέλαστος τύπος της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας

18 Σεπτεμβρίου 2015 Ο καταγέλαστος τύπος της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας

Ημερησία του Σαββάτου- Οικονομία, 18/9/2015
 

Συχνά ακούμε ότι «στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Όμως παρά τα πολιτ(ευτ)ικά κλισέ η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία πορεύεται από δεκαετίας και πλέον και βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο. Μορφοποιούμενο στα αλλεπάλληλα τρία διαδοχικά μνημόνια, τα οποία φέρνουν και ψηφίζουν στην ελληνική βουλή, και εν συνεχεία εφαρμόζουν ως κυβερνητικοί πλειοψηφία, δεδηλωμένοι «αντιμνημονιακοί». Αυτό το οικονομικό αδιέξοδο έχει κρίσιμες πολιτικές όψεις.

Φιλοξενούμενα: Το «αντιπαράδειγμα» και ο Γκράμσι

Το «αντιπαράδειγμα» και ο Γκράμσι

 

Δημήτρης Α. Ιωάννου

 

Athens Voice.gr - Απόψεις 

 

Παρασκευή  18 Σεπτεμβρίου 2015

 

Παρεμβάσεις: Γιατί απέτυχαν τα μνημόνια

Γιατί απέτυχαν τα μνημόνια

 

Αντί να εξισορροπηθεί η εκτόξευση των δαπανών, επεκτάθηκαν οι φόροιΝαυτεμπορική, Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015.......

Η αυταπάτη των μέσων όρων

«Η ασυμμετρία αυτή χαίρει έργω υποστήριξης “μνημονιακών” και “αντιμνημονιακών”. Καίτοι είναι επιλογή μη βιώσιμη, αντιαναπτυξιακή και αντικοινωνική, καθώς υπερασπίζεται μόνον τους σημερινούς τροφίμους του μεταπολεμικού και μεταπολιτευτικού πελατειακού κράτους», σχολιάζει χαρακτηριστικά στη «Ν» ο οικονομολόγος Χρήστος Ιωάννου.

Χρήστος Ιωάννου: Εμείς γνωρίζουμε την ελληνική οικονομία και εμείς θα έπρεπε να έχουμε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και συμφέρον για τη γρηγορότερη και αποτελεσματικότερη λύση - έξοδο από την κρίση.

Εύλογα προκύπτει το ερώτημα ποιος είχε την έμπνευση για το συγκεκριμένο μίγμα πολιτικής, το οποίο φαίνεται να αγνοεί τη γενεσιουργό αιτία του δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Οι ελληνικές κυβερνήσεις ή η τρόικα; «Νομίζω ότι η ευθύνη είναι κυρίως δική μας. Εμείς γνωρίζουμε την ελληνική οικονομία και εμείς θα έπρεπε να έχουμε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και συμφέρον για τη γρηγορότερη και αποτελεσματικότερη λύση - έξοδο από την κρίση. Οι εκπρόσωποι της τρόικας ήταν “αλεξιπτωτιστές”.

Είχαν, όπως και αρκετοί δικοί μας, την αυταπάτη των μέσων όρων. Λειτούργησαν, δηλαδή, με γνώμονα τη σχέση φορολογικών εσόδων και δαπανών ως προς το ΑΕΠ, σε σύγκριση με την Ε.Ε. Αφού λοιπόν οι μέσοι όροι στα φορολογικά έσοδα βρίσκονται κάτω από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό όρο, σκέφτηκαν “ας αυξήσουμε τους ονομαστικούς συντελεστές”. Με αυτή την -καταστροφική- αυταπάτη κινήθηκαν και κινούνται όλοι. ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και τώρα ΣΥΡΙΖΑ», τονίζει ο κ. Ιωάννου, ο οποίος μέσα από τον συλλογισμό του ανοίγει ακούσια ακόμη ένα ζήτημα.

Πράγματι, το ποσοστό του ΑΕΠ που διατίθεται για την αποπληρωμή φόρων στην Ελλάδα είναι σαφώς χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ομως, οι φορολογικοί συντελεστές βρίσκονται αντιθέτως σε υψηλά επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα είτε φοροαποφυγής (νόμιμες εξαιρέσεις κ.λπ.) είτε, κυρίως, φοροδιαφυγής. Επομένως, ανεξάρτητα από την τελική επιλογή στο δίλημμα «φόροι ή δαπάνες» κατά τη δημοσιονομική προσαρμογή, έχει ιδιαίτερη σημασία η παράμετρος της βελτίωσης στην αποτελεσματικότητα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

.........

Προτάσεις περικοπής ή εξορθολογισμού που μένουν στα συρτάρια

Με βάση τη γενική παραδοχή ότι η περικοπή δαπανών προκαλεί λιγότερη ύφεση στην πραγματική οικονομία σε σύγκριση με την αύξηση φόρων, και παρά το γεγονός ότι στην περίπτωση της Ελλάδας ήταν ξεκάθαρα οι δαπάνες, οι οποίες συντέλεσαν στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, τίθεται το ερώτημα: Υπάρχει σήμερα «λίπος» στο ελληνικό Δημόσιο; «Αν εφαρμόσουμε οριζόντιες περικοπές, τότε “κόβουμε κόκαλο”.

.......

«Σε συρτάρια του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους υπάρχουν και οι αριθμοί και οι προτάσεις. Οι ιθύνοντες είτε απλώς τα προσπερνούν είτε καθυστερούν την εφαρμογή νέων συστημάτων περιστολής δαπανών, όπως στις δημόσιες προμήθειες», παρατηρεί ο κ. Ιωάννου, ωθώντας τη «Ν» να αναζητήσει αντίστοιχες, συγκεκριμένες προτάσεις εξοικονόμησης.

Μελέτες: Emerging from the Crisis? Public Service employment relations in Europe

Emerging from the Crisis? Public Service employment relations in Europe,

 

ILERA 2015,

 

Cape Town, South Africa,

 

7-11 September 2015

Αναλύσεις: Η συνταγή του παλιού στο πολιτικό σύστημα

5  Σεπτεμβρίου 2015   Η συνταγή του παλιού στο πολιτικό σύστημα

Ημερησία του Σαββάτου -  Οικονομία, 5/9/2015

Καθώς ο πολιτ(ευτ)ικός ετεροπροσδιορισμός «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» θόλωσε, αυτός στρέφεται (εκλογική πολιτ(ευτ)ική κουβέντα να γίνεται) στο «παλαιό-νέο», εξίσου ρηχά και ανεπεξέργαστα. Αν κριτήριο-αφετηρία για το παλαιό και το νέο είναι τα πρόσωπα, οι ιδέες και η εφαρμογή τους από αυτά, τότε μνημόνιο και αντιμνημόνιο ανήκουν στο παλαιό. Σε αυτό που κάνει πέντε χρόνια τώρα τη χώρα να «σέρνεται» από μνημόνιο σε μνημόνιο, κινδυνεύοντας να οδηγηθεί σε δεκαετία μνημονίων.