21 Μαΐου 2016 Από την αφασία στον αυτόματο...
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 21/5/2016
Το Eurogroup της 24ης Μαΐου 2016 πριν συζητήσει για την 1η αξιολόγηση του 3ου ελληνικού προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής, θα ενημερωθεί για την 5η αξιολόγηση εποπτείας του ισπανικού προγράμματος μετά την ολοκλήρωσή του και θα συζητήσει την οικονομική κατάσταση στην ευρωζώνη βάσει των εαρινών οικονομικών προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αναφερθήκαμε στο ελληνικό σκέλος τους πριν από δύο εβδομάδες (Η εαρινή επαφή με τις πραγματικότητες, ΗτΣ, 6/5/2016).
Όπως τότε σημειώναμε, δεν τους δόθηκε ιδιαίτερη σημασία -ως συνήθως. Αν και οι εκάστοτε εαρινές (όπως και οι φθινοπωρινές) οικονομικές εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκές Επιτροπής είναι για να τροποποιούνται / αμφισβητούνται, ωστόσο συνοδεύονται από εκτενή παραρτήματα και στατιστικές. Όπου περιέχονται και οι πραγματοποιήσεις των κρατών-μελών ως προς τις μακροοικονομικές επιδόσεις τους. Εκεί λοιπόν μπορεί να δει κανείς τις ελληνικές επιδόσεις και την πορεία προς την ελληνική χρεοκοπία του 2009-2010.
Έξι χρόνια μετά την ελληνική χρεοκοπία οι αριθμοί περί το ύψος των δημοσίων δαπανών και των δημοσίων εσόδων, και εντέλει του δημοσιονομικού ελλείμματος, που κάποτε αποτελούσαν αντικείμενο «δημιουργικής λογιστικής» και πολιτ(ευτ)ικών αντιπαραθέσεων, κάθε άνοιξη και κάθε φθινόπωρο αναπαράγονται εκεί, είναι δε διαρκώς διαθέσιμοι στις ιστοσελίδες της Eurostat. Οι αριθμοί στο παράρτημα General Government Data - Part I: Tables by country, δείχνουν πως εξελίχθηκε το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα την πρώτη ελληνική δεκαετία στην ευρωζώνη.
Δείχνουν ότι την περίοδο 2001-2009 παρήχθησαν δημοσιονομικά ελλείμματα ύψους 142,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων τα 89,2 δισεκατομμύρια την περίοδο 2006-2009, και τα 36 δισεκατομμύρια μόνον το έτος 2009. Δείχνουν επίσης την προέλευσή τους: αν δημιουργήθηκαν από υπερβάσεις στην πλευρά των δαπανών ή από υστερήσεις στην πλευρά των εσόδων. Και αποκαλύπτουν ότι τα 4/5 των ελλειμμάτων προήλθαν από τον εκτροχιασμό των δημοσίων δαπανών, κυρίως στο σκέλος των συντάξεων και των μισθών. Τα ίδια στοιχεία δείχνουν επίσης πως παρήχθη και αναπαρήχθη το (απεχθές, επαχθές, κοκ) ελληνικό δημόσιο χρέος.
Αν έτσι έχουν οι αριθμοί, και εάν πλέον αυτοί είναι αποδεκτοί από όσους παρακάθησαν και παρακάθονται ως εκπρόσωποι της Ελληνικής Δημοκρατίας στις συνεδριάσεις του Eurogroup, καθίσταται εμφανές και αδήριτο το δίλημμα «αύξηση φόρων ή μείωση δαπανών;». Για ποιόν λόγο -επί τρία μνημόνια τώρα- η δημοσιονομική προσαρμογή δεν επιχειρήθηκε και δεν επιχειρείται με προτεραιότητα στις εμφανείς πηγές προέλευσής της - εν προκειμένω τις δημόσιες δαπάνες; Μα για τους ίδιους λόγους που δημιουργήθηκε και συνεχίσθηκε ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός: η συντήρηση και η επέκταση του μετεμφυλιακού και του μεταπολιτευτικού πελατειακού κράτους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το ίδιο το Ecofin στις 27 Απριλίου 2009, όταν άρχισε να αισθάνεται την πιθανότητα της ελληνικής χρεοκοπίας να πλησιάζει, σε συνέχεια των ευρωπολιτ(ευτ)ικών εισοδοεξόδων της Ελλάδας στην διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος την περίοδο 2004-2008, καλούσε τις ελληνικές αρχές να λάβουν διαρκή μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής κυρίως στην πλευρά των δαπανών. Ήταν τότε που ο δημοσιονομικός στόχος του 2009 ήταν για έλλειμμα 3,7% και έκλεισε με 15,3% (και πρωτογενές 10,1%) του ΑΕΠ.
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 21/5/2016
Το Eurogroup της 24ης Μαΐου 2016 πριν συζητήσει για την 1η αξιολόγηση του 3ου ελληνικού προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής, θα ενημερωθεί για την 5η αξιολόγηση εποπτείας του ισπανικού προγράμματος μετά την ολοκλήρωσή του και θα συζητήσει την οικονομική κατάσταση στην ευρωζώνη βάσει των εαρινών οικονομικών προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αναφερθήκαμε στο ελληνικό σκέλος τους πριν από δύο εβδομάδες (Η εαρινή επαφή με τις πραγματικότητες, ΗτΣ, 6/5/2016).
Όπως τότε σημειώναμε, δεν τους δόθηκε ιδιαίτερη σημασία -ως συνήθως. Αν και οι εκάστοτε εαρινές (όπως και οι φθινοπωρινές) οικονομικές εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκές Επιτροπής είναι για να τροποποιούνται / αμφισβητούνται, ωστόσο συνοδεύονται από εκτενή παραρτήματα και στατιστικές. Όπου περιέχονται και οι πραγματοποιήσεις των κρατών-μελών ως προς τις μακροοικονομικές επιδόσεις τους. Εκεί λοιπόν μπορεί να δει κανείς τις ελληνικές επιδόσεις και την πορεία προς την ελληνική χρεοκοπία του 2009-2010.
Έξι χρόνια μετά την ελληνική χρεοκοπία οι αριθμοί περί το ύψος των δημοσίων δαπανών και των δημοσίων εσόδων, και εντέλει του δημοσιονομικού ελλείμματος, που κάποτε αποτελούσαν αντικείμενο «δημιουργικής λογιστικής» και πολιτ(ευτ)ικών αντιπαραθέσεων, κάθε άνοιξη και κάθε φθινόπωρο αναπαράγονται εκεί, είναι δε διαρκώς διαθέσιμοι στις ιστοσελίδες της Eurostat. Οι αριθμοί στο παράρτημα General Government Data - Part I: Tables by country, δείχνουν πως εξελίχθηκε το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα την πρώτη ελληνική δεκαετία στην ευρωζώνη.
Δείχνουν ότι την περίοδο 2001-2009 παρήχθησαν δημοσιονομικά ελλείμματα ύψους 142,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων τα 89,2 δισεκατομμύρια την περίοδο 2006-2009, και τα 36 δισεκατομμύρια μόνον το έτος 2009. Δείχνουν επίσης την προέλευσή τους: αν δημιουργήθηκαν από υπερβάσεις στην πλευρά των δαπανών ή από υστερήσεις στην πλευρά των εσόδων. Και αποκαλύπτουν ότι τα 4/5 των ελλειμμάτων προήλθαν από τον εκτροχιασμό των δημοσίων δαπανών, κυρίως στο σκέλος των συντάξεων και των μισθών. Τα ίδια στοιχεία δείχνουν επίσης πως παρήχθη και αναπαρήχθη το (απεχθές, επαχθές, κοκ) ελληνικό δημόσιο χρέος.
Αν έτσι έχουν οι αριθμοί, και εάν πλέον αυτοί είναι αποδεκτοί από όσους παρακάθησαν και παρακάθονται ως εκπρόσωποι της Ελληνικής Δημοκρατίας στις συνεδριάσεις του Eurogroup, καθίσταται εμφανές και αδήριτο το δίλημμα «αύξηση φόρων ή μείωση δαπανών;». Για ποιόν λόγο -επί τρία μνημόνια τώρα- η δημοσιονομική προσαρμογή δεν επιχειρήθηκε και δεν επιχειρείται με προτεραιότητα στις εμφανείς πηγές προέλευσής της - εν προκειμένω τις δημόσιες δαπάνες; Μα για τους ίδιους λόγους που δημιουργήθηκε και συνεχίσθηκε ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός: η συντήρηση και η επέκταση του μετεμφυλιακού και του μεταπολιτευτικού πελατειακού κράτους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το ίδιο το Ecofin στις 27 Απριλίου 2009, όταν άρχισε να αισθάνεται την πιθανότητα της ελληνικής χρεοκοπίας να πλησιάζει, σε συνέχεια των ευρωπολιτ(ευτ)ικών εισοδοεξόδων της Ελλάδας στην διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος την περίοδο 2004-2008, καλούσε τις ελληνικές αρχές να λάβουν διαρκή μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής κυρίως στην πλευρά των δαπανών. Ήταν τότε που ο δημοσιονομικός στόχος του 2009 ήταν για έλλειμμα 3,7% και έκλεισε με 15,3% (και πρωτογενές 10,1%) του ΑΕΠ.
