8 Φεβρ. 2014 Η γερμανική κυβερνητική ελίτ
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 8/2/2014
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 8/2/2014
H γερμανική κυβερνητική ελίτ, στους λόγους της οποίας έρχονται κι επανέρχονται, συνεχώς, αξιολογικές κρίσεις για την Ελλάδα και, από τις αποφάσεις της οποίας εξαρτώνται, σε αυξημένο βαθμό, οι ευρωπαϊκές αποφάσεις (και για την Ελλάδα) έχει γίνει πλέον μέρος της ελληνικής καθημερινότητας. Οι ευρωκοινοτικές σχέσεις είναι κυρίως διακρατικές, και στις διακρατικές η Γερμανία έχει ηγεμονικό ρόλο.
Οι θέσεις, οι χειρισμοί και οι παραστάσεις αυτής της γερμανικής κυβερνητικής ελίτ σε σχέση με την Ελλάδα ακόμη και όταν αναφέρονται στο παρελθόν, κατ' ουσίαν αφορούν το παρόν και το μέλλον. Το πρόσφατο παρελθόν τους δείχνει να κατανοούν ότι οι κανόνες της διακυβέρνησης, κρατικής και εταιρικής, επιβάλλουν να υπάρχει «τιμωρία» (ή «θυσία») όπου υπάρχει «έγκλημα» ή έστω «αστοχία». Άλλως δεν εξασφαλίζεται η αξιοπιστία και η βιωσιμότητα των θεσμών, είτε σε κρατικό είτε σε εταιρικό επίπεδο.
Προ ολίγων ετών δύο πρόεδροι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Χόρστ Κέλερ 2004-2010, Κρίστιαν Βολφ 2010-2012) προερχόμενοι από τους κόλπους της Χριστιανοδημοκρατίας παραιτήθηκαν για αυτούς τους λόγους. Για τη βιωσιμότητα των θεσμών της χώρας τους. Ο πρώτος παραιτήθηκε λόγω δηλώσεών του που συνέδεαν την ανάγκη για διεθνή στρατιωτική δραστηριότητα και παρουσία της Γερμανίας με τους εμπορικούς δρόμους και τις εξαγωγές της. Ο δεύτερος παραιτήθηκε για ένα «προσωπικό δάνειο» 500.000 ευρώ που είχε λάβει το 2008 από εκατομμυριούχο επιχειρηματία.
Η Γερμανίδα καγκελάριος ανήλθε το 2000 στην ηγεσία του κόμματός της όταν η υπόθεση των «κρυφών χρηματοδοτήσεων» του 1991 στο κόμμα (αφορούσαν την εποχή ηγεσίας Χέλμουτ Κολ) της επέτρεψε να αξιοποιήσει την παραίτηση του τότε αρχηγού Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αφορμή ήταν μία «χορηγία» 100.000 γερμανικών μάρκων.
Στο εταιρικό επίπεδο σειρά «μεγαθηρίων» της γερμανικής (και διεθνούς) οικονομίας προχώρησαν τα τελευταία χρόνια σε μείζονες αλλαγές διαδικασιών στην εταιρική διακυβέρνηση αλλά και προσώπων, υπό το βάρος των όσων τους καταλογίσθηκαν από τη Δικαιοσύνη (γερμανική, αμερικανική, κ.λπ.). Σκοπός η ανάκτηση αξιοπιστίας, η παραμονή - επιστροφή στις αγορές, κ.ο.κ.
Η Γερμανίδα καγκελάριος κατά την επίσκεψή της στην Αθήνα το φθινόπωρο του 2012 είχε υπόψη της τα ευρήματα από την πλούσια δραστηριότητα της γερμανικής δικαιοσύνης (κι όχι μόνο) που άπτονται και ελληνογερμανικών κλεπτοκρατικών υποθέσεων. Η Ελλάδα άρχισε να πληροφορείται τις κλεπτοκρατικές δραστηριότητες παραγόντων του εν Ελλάδι δημοσίου βίου (που συνδέονται με την πορεία προς την ελληνική χρεοκοπία) μέσω σχετικών ευρημάτων της αμερικανικής και της γερμανικής δικαιοσύνης (κάποια στιγμή άρχισε να κινείται και η ελληνική...).
Δίπλα στη Γερμανίδα καγκελάριο η οποία χειρίσθηκε την ευρωπαϊκή κρίση και το ελληνικό ζήτημα το 2010-2013, προσετέθη πρόσφατα ο νέος Γερμανός αντικαγκελάριος, ο οποίος διαπραγματεύθηκε τους όρους της κυβερνητικής συνεργασίας χριστιανοδημοκρατών-σοσιαλδημοκρατών για τη Γερμανία, και την Ευρώπη. Ο νέος Γερμανός αντικαγκελάριος με δηλώσεις του εισήγαγε νέα στοιχεία στις επιλογές της γερμανικής κυβερνητικής ελίτ για την Ελλάδα.
