Η Λήξη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η τύχη των όρων της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ,
στο
Γιώργος Γάτος,
Ημερησία του Σαββάτου, 2/2/2013
Η ΕΓΣΣΕ στον μεταπολιτευτικό κύκλο της από το 1975 έως το 2010 μέσα από την
αλληλουχία 28 ρυθμίσεων δεν όριζε μόνον τους κατώτατους μισθούς και τα ημερομίσθια αλλά ρύθμιζε και ρυθμίζει πλήθος άλλων πλευρών των όρων αμοιβής και εργασίας :
-
επιδόματα τριετίας και γάμου, και με την ΕΓΣΣΕ του
2010 τα Χριστουγέννων, Πάσχα, Αδείας (ως "αμυνα" έναντι τότε εικαζόμενης / πιθανής παρέμβασης στις προϋφιστάμενες νομοθετικές ρυθμίσεις)
-
άδειες πλέον
των οριζομένων στην εργατική νομοθεσία (15 ειδικές άδειες)
-
χρονικά όρια
και λοιπούς όρους εργασίας
-
είχε
χρησιμοποιηθεί για κύρωση ευρωπαϊκών
συμφωνιών (στρες στην εργασία, τηλεργασία, κοκ)
-
ζητήματα
καταγγελίας και αποζημίωσης εργατοτεχνιτών πλέον των όσων όριζε η εργατική
νομοθεσία,
κα.
Μικρός αριθμός από τις ως
άνω ρυθμίσεις έχουν συνοδευθεί από νομοθετική κύρωση. Π.χ. η άδεια μητρότητας της ΕΓΣΣΕ 2000 (αλλά
όχι τα όσα προβλέπονται για γονικές άδειες φροντίδας παιδιού, ανατροφής
κλπ), η βελτίωση στην ετήσια κανονική άδεια και η κατάτμηση αδείας, η
φορολογία της αποζημίωσης καταγγελίας
ατομικής συμβάσεως εργασίας, ή
ρυθμίσεις που αφορούσαν εισφορές εργοδοτών εργαζομένων (ΛΑΕΚ) και για
να λειτουργήσουν διοικητικά έχρηζαν προσθέτων ρυθμίσεων.
Συνεπώς πλήθος ρυθμίσεων επηρεάζονται από
τις συνέπειες της λήξης και της μετενέργειας, και κινδυνεύουν να
συνδεθούν με τα ερμηνευτικά ζητήματα
που προκύπτουν από την εφαρμογή
της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 6 του 2012 (τι λήγει και τι εξακολουθεί να ισχύει).
Άρα η μετάβαση και υποκατάσταση της ΕΓΣΣΕ
με κρατικά και νομοθετικά καθοριζόμενο κατώτατο μισθό επηρεάζει την τύχη και την ισχύ πλήθους άλλων εργασιακών ρυθμίσεων,
για τις οποίες δημιουργείται
ερώτημα ως προς το εάν
παραμένουν γενικής ισχύος. Ορισμένες από αυτές συνδέονται με το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο», καθώς
είχε επιλεγεί ο μηχανισμός της ΕΓΣΣΕ ως
τρόπος ένταξης τους στο ελληνικό
σύστημα ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων.
