26 Οκτ. 2012 Βουλή αχρήστων ή αρίστων;
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 26-27/10/2012
Η «κοινή γνώμη» εδώ καιρό θεωρεί ότι πρόκειται για «Βουλή αχρήστων», στην καλή περίπτωση, διότι υπάρχουν και υποδεέστεροι χαρακτηρισμοί. Δεν αφορούν μόνον ή κυρίως τα πρόσωπα, αλλά τους σε έκπτωση θεσμούς, τα πολιτικά κόμματα, τη «συνολική εικόνα». Κι αυτό αποτυπώνεται ανάγλυφα, με τον πλέον επίσημο τρόπο, στις περιοδικές έρευνες γνώμης-μετρήσεις του Ευρωβαρομέτρου. Το τελευταίο διαθέσιμο (Standard Eurobarometer 77) αναδεικνύει την Ελλάδα ως «ειδική» και «μοναδική» περίπτωση.
Οι Έλληνες εμφανίζουν τα μοναδικά 100% στην πολύ άσχημη εκτίμησή τους για την οικονομία τους
(μέσος όρος ΕΕ-27:71%) και την προοπτική της απασχόλησης στη χώρα (ΕΕ-27:77%). Εμφανίζουν τις υψηλότερες αρνητικές εκτιμήσεις για χειρότερες προοπτικές της χώρας (94% έναντι ΕΕ-27:49%) και των νέων (98% έναντι ΕΕ-27:59%) έναντι των άλλων χωρών της Ε.Ε. Εμφανίζουν μοναδικά αρνητικά ποσοστά για την έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση (91% έναντι ΕΕ-27:67%), στο Κοινοβούλιο (86%, ΕΕ-27:66%), στα πολιτικά κόμματα (91% έναντι ΕΕ-27:78%).
Η τραγική κατάσταση της χώρας, η χρεοκοπία, τα πριν και τα νυν, συνδέονται, δικαίως, με το υποτιθέμενο «πολιτικό σύστημα» (το οποίο προσπαθεί να ταυτίσει τον εαυτό του με τη Δημοκρατία) και την παρακμή του. Η υπέρβαση της παρακμής προϋποθέτει συμβολικές και ουσιαστικές τομές στο «πολιτικό σύστημα». Είχαμε από ετών, προ κρίσης, υποστηρίξει την ανάγκη μείωσης των βουλευτών σε 200. Όταν η Αυστρία συζητά να μειωθούν οι βουλευτές της από 183 σε 165, όταν η Ολλανδία συζητά να μειωθούν περαιτέρω οι ήδη 150, τότε και οι 200 για την Ελλάδα μάλλον είναι πολλοί.
Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνον το πόσοι θα είναι στη Βουλή, αλλά και το πώς θα εκλέγονται. Εκλεγόμενοι με απλή αναλογική και σε περιφέρειες των 2-3 βουλευτών ώστε να υπάρχει σχέση αντιπροσώπευσης και λογοδοσία. Η γεωγραφία και η ιστορία, ο νέος διοικητικός χάρτης της χώρας, και η απογραφή του 2011, επιτρέπουν τον ανασχεδιασμό των εκλογικών περιφερειών. Εκλεγόμενοι με ανώτατο όριο δύο κοινοβουλευτικών θητειών, διότι όπως ακούμε συχνά «είχαν και έχουν να κάνουν και άλλα στη ζωή τους». Χωρίς ασυλίες και ειδικά προνόμια (συντάξεις, κ.λπ.).
Τομές στο «πολιτικό σύστημα» επείγει να θεσμοθετηθούν εγκαίρως, μέρος τους πρέπει να συνδεθεί με τη Συνταγματική Αναθεώρηση του 2013. Επείγουν διότι η πολιτική παρακμή «βουλιάζει» έτι περαιτέρω την οικονομία και την κοινωνία. Ωθεί τη χώρα σε διαδρομές χρεοκοπίας πέραν της δημοσιονομικής / οικονομικής. Ακυρώνει τα όποια επιτεύγματα δημοσιονομικής και ανταγωνιστικής προσαρμογής, υποσκάπτει τη βιωσιμότητά τους. Διατηρεί την εικόνα της Ελλάδας ως «ειδικής» και «μοναδικής» περίπτωσης.
Η εικόνα Βουλής που δεν γνωρίζει τι ψηφίζει, η εικόνα Βουλής που βρίσκεται κατ' επανάληψιν, αλλά με δική της ευθύνη, ενώπιον ανεπιθύμητων γι' αυτήν διλημμάτων, η εικόνα Βουλής όπου η διαγραφή «ανυπάκουων» μελών από κοινοβουλευτικές ομάδες γίνεται αντικείμενο συζήτησης-διαπραγμάτευσης-όρων με πολιτικούς ηγέτες εταίρων και (διακρατικών) δανειστών, είναι εικόνα Βουλής που προσαυξάνει το «ρίσκο χώρας», για όλους.
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 26-27/10/2012
Η «κοινή γνώμη» εδώ καιρό θεωρεί ότι πρόκειται για «Βουλή αχρήστων», στην καλή περίπτωση, διότι υπάρχουν και υποδεέστεροι χαρακτηρισμοί. Δεν αφορούν μόνον ή κυρίως τα πρόσωπα, αλλά τους σε έκπτωση θεσμούς, τα πολιτικά κόμματα, τη «συνολική εικόνα». Κι αυτό αποτυπώνεται ανάγλυφα, με τον πλέον επίσημο τρόπο, στις περιοδικές έρευνες γνώμης-μετρήσεις του Ευρωβαρομέτρου. Το τελευταίο διαθέσιμο (Standard Eurobarometer 77) αναδεικνύει την Ελλάδα ως «ειδική» και «μοναδική» περίπτωση.
Οι Έλληνες εμφανίζουν τα μοναδικά 100% στην πολύ άσχημη εκτίμησή τους για την οικονομία τους
(μέσος όρος ΕΕ-27:71%) και την προοπτική της απασχόλησης στη χώρα (ΕΕ-27:77%). Εμφανίζουν τις υψηλότερες αρνητικές εκτιμήσεις για χειρότερες προοπτικές της χώρας (94% έναντι ΕΕ-27:49%) και των νέων (98% έναντι ΕΕ-27:59%) έναντι των άλλων χωρών της Ε.Ε. Εμφανίζουν μοναδικά αρνητικά ποσοστά για την έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση (91% έναντι ΕΕ-27:67%), στο Κοινοβούλιο (86%, ΕΕ-27:66%), στα πολιτικά κόμματα (91% έναντι ΕΕ-27:78%).
Η τραγική κατάσταση της χώρας, η χρεοκοπία, τα πριν και τα νυν, συνδέονται, δικαίως, με το υποτιθέμενο «πολιτικό σύστημα» (το οποίο προσπαθεί να ταυτίσει τον εαυτό του με τη Δημοκρατία) και την παρακμή του. Η υπέρβαση της παρακμής προϋποθέτει συμβολικές και ουσιαστικές τομές στο «πολιτικό σύστημα». Είχαμε από ετών, προ κρίσης, υποστηρίξει την ανάγκη μείωσης των βουλευτών σε 200. Όταν η Αυστρία συζητά να μειωθούν οι βουλευτές της από 183 σε 165, όταν η Ολλανδία συζητά να μειωθούν περαιτέρω οι ήδη 150, τότε και οι 200 για την Ελλάδα μάλλον είναι πολλοί.
Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνον το πόσοι θα είναι στη Βουλή, αλλά και το πώς θα εκλέγονται. Εκλεγόμενοι με απλή αναλογική και σε περιφέρειες των 2-3 βουλευτών ώστε να υπάρχει σχέση αντιπροσώπευσης και λογοδοσία. Η γεωγραφία και η ιστορία, ο νέος διοικητικός χάρτης της χώρας, και η απογραφή του 2011, επιτρέπουν τον ανασχεδιασμό των εκλογικών περιφερειών. Εκλεγόμενοι με ανώτατο όριο δύο κοινοβουλευτικών θητειών, διότι όπως ακούμε συχνά «είχαν και έχουν να κάνουν και άλλα στη ζωή τους». Χωρίς ασυλίες και ειδικά προνόμια (συντάξεις, κ.λπ.).
Τομές στο «πολιτικό σύστημα» επείγει να θεσμοθετηθούν εγκαίρως, μέρος τους πρέπει να συνδεθεί με τη Συνταγματική Αναθεώρηση του 2013. Επείγουν διότι η πολιτική παρακμή «βουλιάζει» έτι περαιτέρω την οικονομία και την κοινωνία. Ωθεί τη χώρα σε διαδρομές χρεοκοπίας πέραν της δημοσιονομικής / οικονομικής. Ακυρώνει τα όποια επιτεύγματα δημοσιονομικής και ανταγωνιστικής προσαρμογής, υποσκάπτει τη βιωσιμότητά τους. Διατηρεί την εικόνα της Ελλάδας ως «ειδικής» και «μοναδικής» περίπτωσης.
Η εικόνα Βουλής που δεν γνωρίζει τι ψηφίζει, η εικόνα Βουλής που βρίσκεται κατ' επανάληψιν, αλλά με δική της ευθύνη, ενώπιον ανεπιθύμητων γι' αυτήν διλημμάτων, η εικόνα Βουλής όπου η διαγραφή «ανυπάκουων» μελών από κοινοβουλευτικές ομάδες γίνεται αντικείμενο συζήτησης-διαπραγμάτευσης-όρων με πολιτικούς ηγέτες εταίρων και (διακρατικών) δανειστών, είναι εικόνα Βουλής που προσαυξάνει το «ρίσκο χώρας», για όλους.
