13 Οκτ. 2012 Πρωταθλητές Ευρώπης (στην ανεργία)
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 13/10/2012
Οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ (ότι το 2013 η ανεργία στην Ελλάδα θα ανέλθει στο 25,4% έναντι 25,1% στην Ισπανία) θα πέσουν, ακόμη μία φορά, έξω. Η Ελλάδα δεν θα περιμένει το 2013 για να καταλάβει την πρώτη θέση σε ποσοστό ανεργίας στην Ε.Ε. Ηδη, αυτές τις εβδομάδες, στη διάρκεια του γ' τριμήνου 2012, μάλλον περνάει μπροστά από την Ισπανία. Προϊδεάζει γι' αυτό και η τάση στα μόλις δημοσιοποιηθέντα στοιχεία για την ελληνική ανεργία τον Ιούλιο 2012 (25,1%).
Η ελληνική αγορά εργασίας «αλλάζει κατηγορία». Η πρωτιά στην Ευρώπη και στον κόσμο δύσκολα «παλεύεται», αν και προ διετίας τα προγράμματα προσαρμογής και οι εκτιμήσεις μιλούσαν για ανεργία στην Ελλάδα της τάξης του 15%. Στην Ευρώπη «αντίπαλοί» μας πλέον είναι η Σερβία (25,6%), και άλλες χώρες της περιοχής με εγγενή προβλήματα (Βοσνία 27,6%, Φυρομία 31,6%, Κοσσυφοπέδιο 40%). Στον κόσμο υπάρχουν ποσοστά όπως του Αφγανιστάν (36%) και της Λωρίδας στη Γάζα (38%).
Η κατάσταση στις ελληνικές αγορές εργασίας θα έπρεπε να είχε σημάνει «συναγερμό» στην πολιτική και στην οικονομική πολιτική, εθνική και ευρωπαϊκή. Η καταστροφή του ανθρωπίνου κεφαλαίου που συντελείται είναι ευρεία, υποσκάπτοντας τις εναπομείνασες προϋποθέσεις βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής. Με πληθυσμό 9,4 εκατ., εκτός του εργατικού δυναμικού βρίσκονται τα 4,4 εκατ. και από τους ευρισκόμενους στο εργατικό δυναμικό τα 3,8 εκατ. απασχολούνται και το 1,2 εκατ. είναι άνεργοι, οι μισοί πλέον του έτους.
Τα συνολικά μεγέθη, στα οποία συνήθως εξαντλείται ο εφήμερος σχολιασμός, περιλαμβάνουν σύνθεση η οποία είναι δραματικότερη. Από τους 1,2 εκατ. άνεργους οι 900 χιλιάδες είχαν εργασθεί στο παρελθόν. Οι 440 χιλιάδες είναι ηλικίας 30-44 ετών. Ενώ πριν τη μεγάλη κατάρρευση της απασχόλησης πλήττονταν οι σχετικά μεγαλύτερες ηλικίες (45+), τώρα πλήττονται και οι μεσαίες. Από τους 900 χιλιάδες ανέργους που είχαν εργασθεί στο παρελθόν οι 131 χιλιάδες είναι ηλικίας 25-29 ετών. Νεότεροι (κάτω των 25) είναι μόνον οι 55 χιλιάδες. Ομως, ούτε αυτό το χαμηλό ποσοστό είναι καλό νέο.
Είχαμε, και τώρα έχουμε ακόμη περισσότερο μία αγορά εργασίας «κλειστή» για τους νέους. Από τα 3,8 εκατ. των (ακόμη) απασχολουμένων, ηλικίας 25-29 ετών είναι οι 374 χιλιάδες και κάτω των 25 ετών είναι οι 150 χιλιάδες. Υπάρχουν ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας (κατά κανόνα οι «προστατευμένοι» και οι με σταθερή-τυπική απασχόληση) όπου δεν υφίσταται καν απασχόληση νεότερου εργατικού δυναμικού. Εχουμε ένα εντεινόμενο φαινόμενο κατακερματισμένης και «μπλοκαρισμένης» αγοράς εργασίας.
Αλλη όψη της εντεινόμενης καταστροφής του ανθρωπίνου κεφαλαίου είναι ότι εκτός εργατικού δυναμικού βρίσκονται 11 χιλιάδες συμπολίτες με μεταπτυχιακές σπουδές, 292 χιλιάδες με πανεπιστημιακές σπουδές και 230 χιλιάδες με ανώτερες τεχνικές επαγγελματικές σπουδές. Επιπλέον, στην ανεργία είναι 22 χιλιάδες συμπολίτες με μεταπτυχιακές σπουδές, 141 χιλιάδες με πανεπιστημιακές σπουδές και 240 χιλιάδες με ανώτερες τεχνικές και επαγγελματικές σπουδές. Οι μεν και οι δε είναι σχεδόν 1 εκατομμύριο κόσμος.
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 13/10/2012
Οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ (ότι το 2013 η ανεργία στην Ελλάδα θα ανέλθει στο 25,4% έναντι 25,1% στην Ισπανία) θα πέσουν, ακόμη μία φορά, έξω. Η Ελλάδα δεν θα περιμένει το 2013 για να καταλάβει την πρώτη θέση σε ποσοστό ανεργίας στην Ε.Ε. Ηδη, αυτές τις εβδομάδες, στη διάρκεια του γ' τριμήνου 2012, μάλλον περνάει μπροστά από την Ισπανία. Προϊδεάζει γι' αυτό και η τάση στα μόλις δημοσιοποιηθέντα στοιχεία για την ελληνική ανεργία τον Ιούλιο 2012 (25,1%).
Η ελληνική αγορά εργασίας «αλλάζει κατηγορία». Η πρωτιά στην Ευρώπη και στον κόσμο δύσκολα «παλεύεται», αν και προ διετίας τα προγράμματα προσαρμογής και οι εκτιμήσεις μιλούσαν για ανεργία στην Ελλάδα της τάξης του 15%. Στην Ευρώπη «αντίπαλοί» μας πλέον είναι η Σερβία (25,6%), και άλλες χώρες της περιοχής με εγγενή προβλήματα (Βοσνία 27,6%, Φυρομία 31,6%, Κοσσυφοπέδιο 40%). Στον κόσμο υπάρχουν ποσοστά όπως του Αφγανιστάν (36%) και της Λωρίδας στη Γάζα (38%).
Η κατάσταση στις ελληνικές αγορές εργασίας θα έπρεπε να είχε σημάνει «συναγερμό» στην πολιτική και στην οικονομική πολιτική, εθνική και ευρωπαϊκή. Η καταστροφή του ανθρωπίνου κεφαλαίου που συντελείται είναι ευρεία, υποσκάπτοντας τις εναπομείνασες προϋποθέσεις βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής. Με πληθυσμό 9,4 εκατ., εκτός του εργατικού δυναμικού βρίσκονται τα 4,4 εκατ. και από τους ευρισκόμενους στο εργατικό δυναμικό τα 3,8 εκατ. απασχολούνται και το 1,2 εκατ. είναι άνεργοι, οι μισοί πλέον του έτους.
Τα συνολικά μεγέθη, στα οποία συνήθως εξαντλείται ο εφήμερος σχολιασμός, περιλαμβάνουν σύνθεση η οποία είναι δραματικότερη. Από τους 1,2 εκατ. άνεργους οι 900 χιλιάδες είχαν εργασθεί στο παρελθόν. Οι 440 χιλιάδες είναι ηλικίας 30-44 ετών. Ενώ πριν τη μεγάλη κατάρρευση της απασχόλησης πλήττονταν οι σχετικά μεγαλύτερες ηλικίες (45+), τώρα πλήττονται και οι μεσαίες. Από τους 900 χιλιάδες ανέργους που είχαν εργασθεί στο παρελθόν οι 131 χιλιάδες είναι ηλικίας 25-29 ετών. Νεότεροι (κάτω των 25) είναι μόνον οι 55 χιλιάδες. Ομως, ούτε αυτό το χαμηλό ποσοστό είναι καλό νέο.
Είχαμε, και τώρα έχουμε ακόμη περισσότερο μία αγορά εργασίας «κλειστή» για τους νέους. Από τα 3,8 εκατ. των (ακόμη) απασχολουμένων, ηλικίας 25-29 ετών είναι οι 374 χιλιάδες και κάτω των 25 ετών είναι οι 150 χιλιάδες. Υπάρχουν ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας (κατά κανόνα οι «προστατευμένοι» και οι με σταθερή-τυπική απασχόληση) όπου δεν υφίσταται καν απασχόληση νεότερου εργατικού δυναμικού. Εχουμε ένα εντεινόμενο φαινόμενο κατακερματισμένης και «μπλοκαρισμένης» αγοράς εργασίας.
Αλλη όψη της εντεινόμενης καταστροφής του ανθρωπίνου κεφαλαίου είναι ότι εκτός εργατικού δυναμικού βρίσκονται 11 χιλιάδες συμπολίτες με μεταπτυχιακές σπουδές, 292 χιλιάδες με πανεπιστημιακές σπουδές και 230 χιλιάδες με ανώτερες τεχνικές επαγγελματικές σπουδές. Επιπλέον, στην ανεργία είναι 22 χιλιάδες συμπολίτες με μεταπτυχιακές σπουδές, 141 χιλιάδες με πανεπιστημιακές σπουδές και 240 χιλιάδες με ανώτερες τεχνικές και επαγγελματικές σπουδές. Οι μεν και οι δε είναι σχεδόν 1 εκατομμύριο κόσμος.
