19 Ιαν. 2013 Για περισσότερη διαφθορά και φαυλοκρατία
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 19/1/2013
Πριν από λίγους μήνες είχε προκαλέσει αίσθηση στον Τύπο και στο διαδίκτυο επιστολή του Συμβούλου της ελληνικής αντιπροσωπίας στον ΟΑΣΕ, στη Βιέννη, προς τον πρέσβη του. Ο Σύμβουλος, ύστερα από σειρά μάταιων προφορικών και γραπτών οχλήσεων, ζητούσε από τον προϊστάμενό του, αναλογιζόμενος την κρίση που η χώρα διανύει, να διακόψει τη σκανδαλώδη διαμονή του σε οίκημα που στοίχιζε στον Έλληνα φορολογούμενο 13.000 ευρώ μηνιαίως και να μετακομίσει σε πιο σεμνό διαμέρισμα, όπως πολλοί συνάδελφοί του χωρών πλουσιοτέρων από την Ελλάδα.
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 19/1/2013
Πριν από λίγους μήνες είχε προκαλέσει αίσθηση στον Τύπο και στο διαδίκτυο επιστολή του Συμβούλου της ελληνικής αντιπροσωπίας στον ΟΑΣΕ, στη Βιέννη, προς τον πρέσβη του. Ο Σύμβουλος, ύστερα από σειρά μάταιων προφορικών και γραπτών οχλήσεων, ζητούσε από τον προϊστάμενό του, αναλογιζόμενος την κρίση που η χώρα διανύει, να διακόψει τη σκανδαλώδη διαμονή του σε οίκημα που στοίχιζε στον Έλληνα φορολογούμενο 13.000 ευρώ μηνιαίως και να μετακομίσει σε πιο σεμνό διαμέρισμα, όπως πολλοί συνάδελφοί του χωρών πλουσιοτέρων από την Ελλάδα.
Λιγότερο γνωστή έγινε η συνέχεια. Ο «αριστοκράτης»
πρέσβης επιτέθηκε στον υφιστάμενό του για να τον εκδικηθεί, ζητώντας την
κατεπείγουσα επιστροφή του στην Αθήνα, κατηγορώντας τον για σειρά παραπτωμάτων,
σοβαρότερο των οποίων ήταν ότι -υποτίθεται- σε συνέλευση του ΟΑΣΕ είχε
αποκαλέσει την ΠΓΔΜ κατ' επανάληψιν «Μακεδονία». Η αλήθεια όμως δεν άργησε να
φανεί. Τα επίσημα πρακτικά του ΟΑΣΕ απέδειξαν ότι ακριβώς το αντίθετο είχε
συμβεί. Τώρα τον λόγο έχει η Δικαιοσύνη.
Ούτε αυτό όμως πτόησε την προσπάθειά του να
εκδικηθεί. Επανερχόμενος σε μία από τις άλλες κατηγορίες (ότι δηλαδή ο
υφιστάμενος είχε αποστείλει κείμενο προς την Ε.Ε. κατά παράβαση εντολών),
διαψευσμένη και αυτή από τα γεγονότα, και κάνοντας χρήση των προβλέψεων του
μνημονιακού νόμου 4093/2012, παρέπεμψε, με τη βοήθεια ομοίων του στα υπουργικά
Γραφεία του ΥΠΕΞ, τον υφιστάμενό του στο Πειθαρχικό Συμβούλιο με την κατηγορία
της «σοβαρής απείθειας». Πράγμα που, σύμφωνα με τις προβλέψεις του νέου νόμου,
είναι αδίκημα συνεπαγόμενο την «αυτοδίκαιη αργία». Χωρίς δικαίωμα αναστολής ή
προηγούμενης διερεύνησης πριν τη σύγκληση του Πειθαρχικού Συμβουλίου. Έτσι ο
εκδικητής πρέσβης επιδιώκει να επιτύχει εμμέσως τη μετάθεση του εν αργία πλέον
υφισταμένου του. Εάν ο υφιστάμενος κάποτε τελικά «δικαιωθεί» στο Πειθαρχικό και
η αργία ακυρωθεί, λίγη σημασία θα έχει. Θα έχει ήδη μετατεθεί, ενώ ενδιαμέσως θα
έχει υποστεί την ταλαιπωρία της διαβίωσης με το 1/3 του μισθού του.
Σημειώνουμε αυτήν τη μικρή ιστορία ηθικής και οικονομικής χρεοκοπίας (βλ. τη στήλη σε ΗτΣ 17/11/2012) για δύο λόγους. Πρώτον:
τα διπλωματικά κατεστημένα του ΥΠΕΞ. Γίνεται σαφές γιατί κρίσιμα ζητήματα (όπως
η ΑΟΖ) δεν αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας από τους επιτελείς του αλλά από
άλλα κέντρα εξουσίας (πιο σοβαρά ας ελπίσουμε). Οι επιτελείς του κ. υπουργού
Εξωτερικών μάλλον ασχολούνται με υψηλόφρονες ραδιουργίες. Δεύτερον: ο νέος νόμος
(εγχώριας έμπνευσης έναντι της απόλυσης επιόρκων) για τους δημόσιους υπάλληλους.
Καταργώντας κάθε «τεκμήριο αθωότητας» και κάθε υπερασπιστικό αντίβαρο στη
διάθεση του υπαλλήλου, δίνει τη δυνατότητα στις καλά οργανωμένες ομάδες
συμφερόντων να εξοβελίζουν, εξοστρακίζουν και εξοντώνουν κάθε ενοχλητική φωνή
τιμιότητας, όπως δείχνει και το παράδειγμα. Όταν κάποτε τα θύματα θα
«δικαιώνονται» η δουλειά των επιτηδείων θα έχει ήδη γίνει. Έτσι ο νόμος δεν
φέρνει στο Δημόσιο περισσότερη διαφάνεια και ευνομία αλλά γιγάντωση της
διαφθοράς και της φαυλοκρατίας.
