23 Δεκεμβρίου 2016 Αρκούν οι συστάσεις και οι αποφάσεις;
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 23-25 Δεκεμβρίου 2016
Για την αναθεώρηση των θεσμών της ελληνικής αγοράς εργασίας, είτε οι Συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, είτε οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (όπως αυτή της 21ης Δεκεμβρίου 2016 σχετικά με την Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 98/59/ΕΚ - Προσέγγιση των σχετικών με τις ομαδικές απολύσεις νομοθεσιών των κρατών μελών), είναι στα αναγκαία (και αναπόφευκτα) αλλά όχι στα ικανά, όταν οι ενδογενείς προσεγγίσεις και λύσεις απουσιάζουν...
Επίλυση διαφορών και αδιεξόδων που παράγονται εγχωρίως και ενδογενώς, μόνον εγχωρίως και ενδογενώς μπορούν να αντιμετωπισθούν. Εγχώριοι θεσμοί πρέπει να αξιοποιήσουν, είτε τις Συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, είτε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στην πρώτη περίπτωση τα αρμόδια υπουργεία και οι εκπρόσωποι εργοδοτών και εργαζομένων, στην δεύτερη περίπτωση το ΣτΕ που υπέβαλε την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως.
Οι Συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων περιελάμβαναν την χρήση της εκ περιτροπής εργασίας ως εναλλακτικής στις ομαδικές απολύσεις αλα Γερμανικά, ερήμην της ευρείας εφαρμογής του σχήματος αλα Ελληνικά, κατά τα πολλά έτη της ελληνικής κατάρρευσης και κρίσης. Την περασμένη εβδομάδα κατέληγα ότι «όπου οι σχέσεις ήταν και παρέμειναν συγκρουσιακές και αδιέξοδες, χαθήκαν και οι θέσεις εργασίας και οι επιχειρήσεις ολόκληρες, μικρές, μεσαίες, μεγάλες». Πολλά τα παραδείγματα, ας σταθούμε σε ένα.
Η παραγωγική επιχείρηση, μέρος πολυεθνικού ομίλου, είχε δραστηριότητα άνω των 40 ετών στην κεντρική Ελλάδα, απασχολώντας πάνω από 200 εργαζόμενους πριν την κρίση, μειώνοντας τους με εθελούσιες αποχωρήσεις στις αρχές του 2015 σε 140. Οι όροι αμοιβής και εργασίας οριζόταν με επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση, και οι αμοιβές, παρά την κρίση, διαμορφώνονταν για την πλειοψηφία σε επίπεδα άνω των 30 χιλιάδων ευρώ ετησίως, ήτοι αρκετά ανώτερα του μέσου όρου της οικονομίας και της βιομηχανίας.
Το 2014 λόγω μειωμένων πωλήσεων και παραγγελιών η διοίκηση της επιχείρησης αποφάσισε, θεωρώντας ότι ασκεί νόμιμο δικαίωμα της, να προχωρήσει σε προσωρινή εφαρμογή εκ περιτροπής εργασίας, που όμως δεν έτυχε της σύμφωνης γνώμης ή της ανοχής του επιχειρησιακού σωματείου, το οποίο προχώρησε σε διαμαρτυρίες και απεργίες. Η απεργία προσεβλήθη ενώπιον των Δικαστηρίων και εκδόθηκε απόφαση από το Εφετείο Λάρισας, που έκρινε ότι η μεν απεργία ήταν νόμιμη, η δε επιβολή εκ περιτροπής εργασίας καταχρηστική.
Το 2015 συνεχίσθηκαν για δεύτερη χρονιά τα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα της επιχείρησης, και στα μέσα του 2016 η διοίκηση ζήτησε κατά την διεξαγωγή των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την νέα επιχειρησιακή σύμβαση την συμφωνία του σωματείου για το δικαίωμα της να εφαρμόζει, εάν κριθεί αναγκαίο, εκ περιτροπής εργασία για 2-3 ημέρες τον μήνα (24-36 ετησίως). Είχαν συμφωνήσει σε όλα τα μισθολογικά θέματα, αλλά η εκ περιτροπής ήταν το κλειδί.
Η διοίκηση θεωρούσε ότι πρέπει να έχει το δικαίωμα εφαρμογής της εκ περιτροπής, όπως το προβλέπει η νομοθεσία, άλλως το εργοστάσιο κινδύνευε να κλείσει. Η εργατική πλευρά το θεωρούσε συμβολικό «θέμα αρχής», και ότι η διοίκηση «μπλοφάρει». Δεν συμφώνησαν για το δικαίωμα εφαρμογής της εκ περιτροπής. Και το εργοστάσιο έκλεισε...
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 23-25 Δεκεμβρίου 2016
Για την αναθεώρηση των θεσμών της ελληνικής αγοράς εργασίας, είτε οι Συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, είτε οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (όπως αυτή της 21ης Δεκεμβρίου 2016 σχετικά με την Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 98/59/ΕΚ - Προσέγγιση των σχετικών με τις ομαδικές απολύσεις νομοθεσιών των κρατών μελών), είναι στα αναγκαία (και αναπόφευκτα) αλλά όχι στα ικανά, όταν οι ενδογενείς προσεγγίσεις και λύσεις απουσιάζουν...
Επίλυση διαφορών και αδιεξόδων που παράγονται εγχωρίως και ενδογενώς, μόνον εγχωρίως και ενδογενώς μπορούν να αντιμετωπισθούν. Εγχώριοι θεσμοί πρέπει να αξιοποιήσουν, είτε τις Συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, είτε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στην πρώτη περίπτωση τα αρμόδια υπουργεία και οι εκπρόσωποι εργοδοτών και εργαζομένων, στην δεύτερη περίπτωση το ΣτΕ που υπέβαλε την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως.
Οι Συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων περιελάμβαναν την χρήση της εκ περιτροπής εργασίας ως εναλλακτικής στις ομαδικές απολύσεις αλα Γερμανικά, ερήμην της ευρείας εφαρμογής του σχήματος αλα Ελληνικά, κατά τα πολλά έτη της ελληνικής κατάρρευσης και κρίσης. Την περασμένη εβδομάδα κατέληγα ότι «όπου οι σχέσεις ήταν και παρέμειναν συγκρουσιακές και αδιέξοδες, χαθήκαν και οι θέσεις εργασίας και οι επιχειρήσεις ολόκληρες, μικρές, μεσαίες, μεγάλες». Πολλά τα παραδείγματα, ας σταθούμε σε ένα.
Η παραγωγική επιχείρηση, μέρος πολυεθνικού ομίλου, είχε δραστηριότητα άνω των 40 ετών στην κεντρική Ελλάδα, απασχολώντας πάνω από 200 εργαζόμενους πριν την κρίση, μειώνοντας τους με εθελούσιες αποχωρήσεις στις αρχές του 2015 σε 140. Οι όροι αμοιβής και εργασίας οριζόταν με επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση, και οι αμοιβές, παρά την κρίση, διαμορφώνονταν για την πλειοψηφία σε επίπεδα άνω των 30 χιλιάδων ευρώ ετησίως, ήτοι αρκετά ανώτερα του μέσου όρου της οικονομίας και της βιομηχανίας.
Το 2014 λόγω μειωμένων πωλήσεων και παραγγελιών η διοίκηση της επιχείρησης αποφάσισε, θεωρώντας ότι ασκεί νόμιμο δικαίωμα της, να προχωρήσει σε προσωρινή εφαρμογή εκ περιτροπής εργασίας, που όμως δεν έτυχε της σύμφωνης γνώμης ή της ανοχής του επιχειρησιακού σωματείου, το οποίο προχώρησε σε διαμαρτυρίες και απεργίες. Η απεργία προσεβλήθη ενώπιον των Δικαστηρίων και εκδόθηκε απόφαση από το Εφετείο Λάρισας, που έκρινε ότι η μεν απεργία ήταν νόμιμη, η δε επιβολή εκ περιτροπής εργασίας καταχρηστική.
Το 2015 συνεχίσθηκαν για δεύτερη χρονιά τα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα της επιχείρησης, και στα μέσα του 2016 η διοίκηση ζήτησε κατά την διεξαγωγή των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την νέα επιχειρησιακή σύμβαση την συμφωνία του σωματείου για το δικαίωμα της να εφαρμόζει, εάν κριθεί αναγκαίο, εκ περιτροπής εργασία για 2-3 ημέρες τον μήνα (24-36 ετησίως). Είχαν συμφωνήσει σε όλα τα μισθολογικά θέματα, αλλά η εκ περιτροπής ήταν το κλειδί.
Η διοίκηση θεωρούσε ότι πρέπει να έχει το δικαίωμα εφαρμογής της εκ περιτροπής, όπως το προβλέπει η νομοθεσία, άλλως το εργοστάσιο κινδύνευε να κλείσει. Η εργατική πλευρά το θεωρούσε συμβολικό «θέμα αρχής», και ότι η διοίκηση «μπλοφάρει». Δεν συμφώνησαν για το δικαίωμα εφαρμογής της εκ περιτροπής. Και το εργοστάσιο έκλεισε...
