9 Νοεμ. 2013 Το Δημόσιο και η ρευστότητα
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 9/11/2013
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 9/11/2013
Δύο τρία χρόνια τώρα ακούμε συνεχώς δεήσεις για την «ρευστότητα στην αγορά», εξαγγελίες για νέους θεσμούς, «προγράμματα» κ.ο.κ. Παρά τις δεήσεις και τις υποσχέσεις η ρευστότητα δεν βελτιώνεται. Σε συνθήκες «τεχνικής» και «ελεγχόμενης» χρεοκοπίας όπως αυτή που υπέστη η ελληνική οικονομία, η αναπόληση επιστροφής στην ρευστότητα της εποχής πριν από το 2009-2010 στερείται σαφώς επαφής με την πραγματικότητα.
Όμως! Η κατάσταση των τελευταίων μηνών ή και ετών ως προς τη ρευστότητα στην οικονομία, θα μπορούσε να ήταν αρκετά καλύτερη. Ο πολλαπλασιασμός και η επιμήκυνση των καθυστερήσεων στην εξόφληση των υποχρεώσεων στην αλυσίδα των οικονομικών συναλλαγών και οι πολυετείς καθυστερήσεις έγιναν κανόνας. Η ανασφάλεια επιχειρήσεων και πολιτών πολλαπλασιάζεται, λόγω της διοικητικής / διαχειριστικής ανεπάρκειας των δημόσιων φορέων στις συναλλαγές τους και στην αποπληρωμή των οφειλών τους.
Όμως! Αν το Δημόσιο, δηλαδή ο διαχειριστής του μεγαλυτέρου μεριδίου οικονομικών πόρων της ελληνικής οικονομίας, φρόντιζε να καθυστερεί λιγότερο την αποπληρωμή των οφειλών του προς τις επιχειρήσεις, τότε η ρευστότητα στην οικονομία θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση. Δεν μιλάμε για λεφτά που δεν υπάρχουν. Μιλάμε γι' αυτά που υπάρχουν, όσα υπάρχουν. Αν τα όσα υπήρχαν και τα όσα υπάρχουν κυκλοφορούσαν γρηγορότερα στην ελληνική οικονομία, θα βελτίωναν την ρευστότητά της. Αν «γύριζαν» περισσότερο γρήγορα και περισσότερες φορές στην εγχώρια οικονομία θα βελτίωναν την κατάστασή της.
Η κατάσταση της εγχώριας οικονομίας θα βελτιωνόταν γρηγορότερα και περισσότερο αν υπήρχε και αντίληψη προτεραιοτήτων. Το δένδρο της εγχώριας οικονομίας έχει συρρικνωθεί τα τελευταία χρόνια. Για να αρχίσει να μεγαλώνει χρειάζεται πότισμα με την όποια διαθέσιμη ρευστότητα. Δεν θα μεγαλώσει εάν αυτή γίνεται ράντισμα στα ξερά κλαδιά και φύλλα - αυτά δεν θα ζωντανέψουν. Ούτε με ράντισμα στα φύλλα εν γένει, καίτοι κάτι θα πέσει στο διψασμένο έδαφος. Χρειάζεται πότισμα στη βάση και στις ρίζες του δένδρου.
Με άλλα λόγια, το Δημόσιο πρέπει μεν να εξοφλεί τις υποχρεώσεις του, πρέπει δε να έχει και προτεραιότητες. Τέτοια προτεραιότητα για την ρευστότητα της οικονομίας είναι οι επιστροφές του ΦΠΑ στις εξωστρεφείς - εξαγωγικές επιχειρήσεις. Με ελέγχους, με απηνή δίωξη της διαφθοράς, αλλά για την κατά προτεραιότητα επιστροφή του. Ώστε ο περιορισμένος αλλά υπαρκτός παραγωγικός και εξωστρεφής τομέας να στηριχθεί αντί να αποψιλωθεί.
Μιλάμε για έγκαιρη αποπληρωμή υποχρεώσεων σε ένα χρεοκοπημένο δημοσιονομικά και λειτουργικά Δημόσιο; Και οι απαιτήσεις του, που επίσης εισπράττονται μετά βασάνων; Ακόμη και αυτό το Δημόσιο θα μπορούσε να συμβάλει σε καλύτερο βιοτικό επίπεδο των πολιτών και το αίσθημα ασφαλείας τους, χωρίς να χρειάζεται αύξηση των δαπανών του. Συμβάλλοντας και στην ρευστότητα της οικονομίας. Πώς; Υιοθετώντας πολιτική συμψηφισμών απαιτήσεων και υποχρεώσεών του. Ώστε Δημόσιο, επιχειρήσεις και πολίτες να βγουν από τον φαύλο κύκλο της συσσώρευσης καθυστερούμενων απαιτήσεων εκατέρωθεν.
