15 Ιουν. 2012 Γράμμα από την Κεντρική Ευρώπη
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 15/6/2012
Το έλαβα και το δημοσιεύω: «Σε μία διαφήμιση στην ελληνική τηλεόραση, ο τζογαδόρος συμπεραίνει ότι ο αγώνας θα έρθει Χ, γιατί είδε στον όνειρό του τον (ακατάβλητο) Βαμβακούλα ντυμένο νύφη να κρατάει ανθοδέσμη. Με ίδια λογική πορεύεται και η χώρα στις κρισιμότερες στιγμές της μεταπολεμικής Ιστορίας της, πιστεύοντας ότι μπορεί «να καταγγείλει το Μνημόνιο» και να αθετήσει τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη δανειακή σύμβαση χωρίς αυτή η επιλογή να επηρεάσει την χρηματοδότησή της από την Ε.Ε.
Βασικό επιχείρημα αυτής της ιδέας είναι ότι «οι Ευρωπαίοι δεν θα τολμήσουν να αποβάλουν την
Ελλάδα από την Ευρωζώνη γιατί αυτό θα σημαίνει καταστροφή και για τους ίδιους, αφού κάτι τέτοιο θα τους στοιχίσει τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο ευρώ και η νομισματική ένωση θα καταρρεύσει». Όμως είναι πιο λογικό πως «ο αγώνας θα έρθει Χ εξαιτίας της ανθοδέσμης του Βαμβακούλα», παρά πως η Ελλάδα μπορεί να μείνει στο ευρώ αποφεύγοντας τη χρεοκοπία και την καταστροφή, εάν δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Εάν υπάρχει κάτι που δεν θα το άντεχε η Ευρωζώνη, καθώς θα την οδηγούσε στην κατάρρευση, αυτό δεν θα ήταν να αποπέμψει την Ελλάδα, αλλά να την διατηρήσει στις γραμμές της συνεχίζοντας να την χρηματοδοτεί έστω και αν αυτή πάψει να εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα.
Τότε οι αγορές, και όχι μόνο αυτές, θα καταλήξουν τάχιστα στο συμπέρασμα ότι τα σταθεροποιητικά προγράμματα σε Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία είναι επίσης έπεα πτερόεντα και σύντομα θα εγκαταλειφθούν με τον ίδιο τρόπο που η Ελλάδα εγκατέλειψε, άνευ επιπτώσεων, το δικό της. Τα EFSF και ESM, αλλά και η Ιταλία και η Ισπανία, δεν θα μπορέσουν να δανεισθούν ξανά ούτε ένα ευρώ, οι τράπεζες των προβληματικών χωρών θα καταρρεύσουν λόγω ταχύτατης απόσυρσης των καταθέσεων, και η κρίση θα μεταφερθεί ακαριαία και στο «κέντρο», με καταστροφικές συνέπειες.
Αντίθετα η διακοπή χρηματοδότησης της Ελλάδας μάλλον θα καθησυχάσει τις αγορές οι οποίες θα πεισθούν ότι η Ευρωζώνη εννοεί τα όσα λέει. Και οι καταθέτες δεν θα σπεύσουν στις ισπανικές ή ιταλικές τράπεζες να αποσύρουν τις αποταμιεύσεις τους γιατί θα γνωρίζουν ότι οι κυβερνήσεις τους δεν θα οδηγήσουν, όπως η ελληνική, τις οικονομίες τους στην αυτοκτονία. Η παραδειγματική αποβολή της Ελλάδας από την ευρωζώνη, λοιπόν, θα δράσει συσπειρωτικά για τα υπόλοιπα μέλη της, αφού θα είναι μία ενέργεια που δεν θα ενισχύσει αλλά θα απομειώσει το «πλεόνασμα δυσπιστίας» το οποίο αποτελεί μία αφανή αιτία της κρίση της...
Βεβαίως η Ευρώπη δεν θα πάψει ούτε και στην περίπτωση αυτή να βοηθάει την πατρίδα μας. Με τρένα, αεροπλάνα και πλοία θα την εφοδιάζει με τρόφιμα, φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης για να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση που θα την πλήξει, ως συνέπεια των επιλογών της».
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 15/6/2012
Το έλαβα και το δημοσιεύω: «Σε μία διαφήμιση στην ελληνική τηλεόραση, ο τζογαδόρος συμπεραίνει ότι ο αγώνας θα έρθει Χ, γιατί είδε στον όνειρό του τον (ακατάβλητο) Βαμβακούλα ντυμένο νύφη να κρατάει ανθοδέσμη. Με ίδια λογική πορεύεται και η χώρα στις κρισιμότερες στιγμές της μεταπολεμικής Ιστορίας της, πιστεύοντας ότι μπορεί «να καταγγείλει το Μνημόνιο» και να αθετήσει τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη δανειακή σύμβαση χωρίς αυτή η επιλογή να επηρεάσει την χρηματοδότησή της από την Ε.Ε.
Βασικό επιχείρημα αυτής της ιδέας είναι ότι «οι Ευρωπαίοι δεν θα τολμήσουν να αποβάλουν την
Ελλάδα από την Ευρωζώνη γιατί αυτό θα σημαίνει καταστροφή και για τους ίδιους, αφού κάτι τέτοιο θα τους στοιχίσει τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο ευρώ και η νομισματική ένωση θα καταρρεύσει». Όμως είναι πιο λογικό πως «ο αγώνας θα έρθει Χ εξαιτίας της ανθοδέσμης του Βαμβακούλα», παρά πως η Ελλάδα μπορεί να μείνει στο ευρώ αποφεύγοντας τη χρεοκοπία και την καταστροφή, εάν δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Εάν υπάρχει κάτι που δεν θα το άντεχε η Ευρωζώνη, καθώς θα την οδηγούσε στην κατάρρευση, αυτό δεν θα ήταν να αποπέμψει την Ελλάδα, αλλά να την διατηρήσει στις γραμμές της συνεχίζοντας να την χρηματοδοτεί έστω και αν αυτή πάψει να εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα.
Τότε οι αγορές, και όχι μόνο αυτές, θα καταλήξουν τάχιστα στο συμπέρασμα ότι τα σταθεροποιητικά προγράμματα σε Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία είναι επίσης έπεα πτερόεντα και σύντομα θα εγκαταλειφθούν με τον ίδιο τρόπο που η Ελλάδα εγκατέλειψε, άνευ επιπτώσεων, το δικό της. Τα EFSF και ESM, αλλά και η Ιταλία και η Ισπανία, δεν θα μπορέσουν να δανεισθούν ξανά ούτε ένα ευρώ, οι τράπεζες των προβληματικών χωρών θα καταρρεύσουν λόγω ταχύτατης απόσυρσης των καταθέσεων, και η κρίση θα μεταφερθεί ακαριαία και στο «κέντρο», με καταστροφικές συνέπειες.
Αντίθετα η διακοπή χρηματοδότησης της Ελλάδας μάλλον θα καθησυχάσει τις αγορές οι οποίες θα πεισθούν ότι η Ευρωζώνη εννοεί τα όσα λέει. Και οι καταθέτες δεν θα σπεύσουν στις ισπανικές ή ιταλικές τράπεζες να αποσύρουν τις αποταμιεύσεις τους γιατί θα γνωρίζουν ότι οι κυβερνήσεις τους δεν θα οδηγήσουν, όπως η ελληνική, τις οικονομίες τους στην αυτοκτονία. Η παραδειγματική αποβολή της Ελλάδας από την ευρωζώνη, λοιπόν, θα δράσει συσπειρωτικά για τα υπόλοιπα μέλη της, αφού θα είναι μία ενέργεια που δεν θα ενισχύσει αλλά θα απομειώσει το «πλεόνασμα δυσπιστίας» το οποίο αποτελεί μία αφανή αιτία της κρίση της...
Βεβαίως η Ευρώπη δεν θα πάψει ούτε και στην περίπτωση αυτή να βοηθάει την πατρίδα μας. Με τρένα, αεροπλάνα και πλοία θα την εφοδιάζει με τρόφιμα, φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης για να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση που θα την πλήξει, ως συνέπεια των επιλογών της».
