30 Μαρτ. 2013 Η αντιπαραγωγική φορολόγηση των μισθών
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 30/3/2013
Η δημοσίευση των βασικών αποτελεσμάτων της ετήσιας ανάλυσης Taxing Wages 2013 του ΟΟΣΑ, τα οποία αφορούν την κάθε μορφής φορολόγηση της μισθωτής εργασίας για το έτος 2012, ήρθε να επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις για την αυξανόμενη και σε ορισμένες περιπτώσεις υπέρμετρη φορολόγηση της μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα.
Το Taxing Wages υπολογίζει και παρακολουθεί συστηματικά τη «φορολογική σφήνα» (αποδίδουμε έτσι το tax wedge), δηλαδή τη διαφορά μεταξύ αφενός του συνολικού κόστους της εργασίας που καταβάλλει η επιχείρηση για την εργασία κάθε μισθωτού και αφετέρου του καθαρού (διαθέσιμου) μισθού που μένει στον μισθωτό εργαζόμενο - παραγωγό.
Το ανησυχητικό για την Ελλάδα δεν είναι μόνο το ύψος της «φορολογικής σφήνας», ότι π.χ. στην περίπτωση της οικογένειας με έναν μισθό στον εθνικό μέσο όρο και με δύο παιδιά χαρακτηρίζεται, με 43%, από τη δεύτερη υψηλότερη διεθνώς «φορολογική σφήνα», υπολειπόμενη μόνο της Γαλλίας που έχει 43,1%.
Δεδομένου ότι τα στοιχεία του Taxing Wages 2013 αφορούν το 2012, με τα νέα φορολογικά μέτρα που ήδη εφαρμόζονται στην Ελλάδα το 2013, και κυρίως με την κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τα (προστατευόμενα) παιδιά, είναι σχεδόν εξασφαλισμένη η διεθνής πρωτιά της Ελλάδας στο Taxing Wages 2013. Θα της συμβεί ότι συνέβη το 2012 στην Ιαπωνία, και το σημειώνει η έκθεση του ΟΟΣΑ: η μεγαλύτερη αύξηση διεθνώς της «φορολογικής σφήνας» κατά 2,4%, ακριβώς λόγω κατάργησης των ανάλογων φοροαπαλλαγών.
Το ανησυχητικότερο είναι ότι αυτή είναι μία ακόμη μεγάλη αύξηση της «φορολογικής σφήνας» στους ελληνικούς μισθούς. Η Ελλάδα έχει τις μεγαλύτερες αυξήσεις διεθνώς την περίοδο 2010-2012, και αυτό θα συνεχισθεί το 2013. Γιατί σημασία έχει και το σε τι ύψος είναι η «φορολογική σφήνα» και, κυρίως, προς τα πού κινείται, πώς μεταβάλλεται η «φορολογική σφήνα» στους μισθούς.
Ετσι, στην Ελλάδα, σε μία περίοδο κατά την οποία θα έπρεπε να επεδίωκε την ταχύτερη δυνατή παραγωγική ανάταξή της με την κατά το δυνατόν ραγδαία μεταφορά πόρων από τον τομέα των «διεθνώς μη εμπορευσίμων» στον εγχώριο τομέα των «διεθνώς εμπορευσίμων» αγαθών και υπηρεσιών, η εγχώρια παραγωγή υπονομεύεται από συνεχείς επιλογές «δημοσιονομικής ανατίμησης», μέρος της οποίας είναι και η συνεχής αύξηση της «φορολογικής σφήνας» στους μισθούς.
Ομως, αυτό που χρειάζεται η ελληνική οικονομία, εάν θέλει η «εσωτερική υποτίμησή» της να μην αποδειχθεί ατελέσφορη, κι εάν θέλει να κρατηθεί στη ζώνη του ευρώ, είναι και μια «δημοσιονομική υποτίμηση». Αυτό σημαίνει ότι η «φορολογική σφήνα» στους μισθούς, αντί να συνεχίσει να αυξάνεται πρέπει να αρχίσει να μειώνεται.
Σημαίνει αυτό προσπάθεια να ενισχυθεί, κυρίως, η εγχώρια παραγωγή και η ανταγωνιστικότητά της με αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, ώστε η εγχώρια παραγωγή, που θα πρέπει να ανακτά μερίδια στην εσωτερική αγορά, και οι ελληνικές εξαγωγές, που θα πρέπει να αυξάνονται, να καταστούν ανταγωνιστικότερες έναντι των εισαγωγών, μέσω της μεταφοράς του φορολογικού βάρους από την εγχώρια παραγωγή και απασχόληση στην κατανάλωση, όπου το μεγαλύτερο μερίδιο κατέχουν τα εισαγόμενα προϊόντα.
Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 30/3/2013
Η δημοσίευση των βασικών αποτελεσμάτων της ετήσιας ανάλυσης Taxing Wages 2013 του ΟΟΣΑ, τα οποία αφορούν την κάθε μορφής φορολόγηση της μισθωτής εργασίας για το έτος 2012, ήρθε να επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις για την αυξανόμενη και σε ορισμένες περιπτώσεις υπέρμετρη φορολόγηση της μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα.
Το Taxing Wages υπολογίζει και παρακολουθεί συστηματικά τη «φορολογική σφήνα» (αποδίδουμε έτσι το tax wedge), δηλαδή τη διαφορά μεταξύ αφενός του συνολικού κόστους της εργασίας που καταβάλλει η επιχείρηση για την εργασία κάθε μισθωτού και αφετέρου του καθαρού (διαθέσιμου) μισθού που μένει στον μισθωτό εργαζόμενο - παραγωγό.
Το ανησυχητικό για την Ελλάδα δεν είναι μόνο το ύψος της «φορολογικής σφήνας», ότι π.χ. στην περίπτωση της οικογένειας με έναν μισθό στον εθνικό μέσο όρο και με δύο παιδιά χαρακτηρίζεται, με 43%, από τη δεύτερη υψηλότερη διεθνώς «φορολογική σφήνα», υπολειπόμενη μόνο της Γαλλίας που έχει 43,1%.
Δεδομένου ότι τα στοιχεία του Taxing Wages 2013 αφορούν το 2012, με τα νέα φορολογικά μέτρα που ήδη εφαρμόζονται στην Ελλάδα το 2013, και κυρίως με την κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τα (προστατευόμενα) παιδιά, είναι σχεδόν εξασφαλισμένη η διεθνής πρωτιά της Ελλάδας στο Taxing Wages 2013. Θα της συμβεί ότι συνέβη το 2012 στην Ιαπωνία, και το σημειώνει η έκθεση του ΟΟΣΑ: η μεγαλύτερη αύξηση διεθνώς της «φορολογικής σφήνας» κατά 2,4%, ακριβώς λόγω κατάργησης των ανάλογων φοροαπαλλαγών.
Το ανησυχητικότερο είναι ότι αυτή είναι μία ακόμη μεγάλη αύξηση της «φορολογικής σφήνας» στους ελληνικούς μισθούς. Η Ελλάδα έχει τις μεγαλύτερες αυξήσεις διεθνώς την περίοδο 2010-2012, και αυτό θα συνεχισθεί το 2013. Γιατί σημασία έχει και το σε τι ύψος είναι η «φορολογική σφήνα» και, κυρίως, προς τα πού κινείται, πώς μεταβάλλεται η «φορολογική σφήνα» στους μισθούς.
Ετσι, στην Ελλάδα, σε μία περίοδο κατά την οποία θα έπρεπε να επεδίωκε την ταχύτερη δυνατή παραγωγική ανάταξή της με την κατά το δυνατόν ραγδαία μεταφορά πόρων από τον τομέα των «διεθνώς μη εμπορευσίμων» στον εγχώριο τομέα των «διεθνώς εμπορευσίμων» αγαθών και υπηρεσιών, η εγχώρια παραγωγή υπονομεύεται από συνεχείς επιλογές «δημοσιονομικής ανατίμησης», μέρος της οποίας είναι και η συνεχής αύξηση της «φορολογικής σφήνας» στους μισθούς.
Ομως, αυτό που χρειάζεται η ελληνική οικονομία, εάν θέλει η «εσωτερική υποτίμησή» της να μην αποδειχθεί ατελέσφορη, κι εάν θέλει να κρατηθεί στη ζώνη του ευρώ, είναι και μια «δημοσιονομική υποτίμηση». Αυτό σημαίνει ότι η «φορολογική σφήνα» στους μισθούς, αντί να συνεχίσει να αυξάνεται πρέπει να αρχίσει να μειώνεται.
Σημαίνει αυτό προσπάθεια να ενισχυθεί, κυρίως, η εγχώρια παραγωγή και η ανταγωνιστικότητά της με αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, ώστε η εγχώρια παραγωγή, που θα πρέπει να ανακτά μερίδια στην εσωτερική αγορά, και οι ελληνικές εξαγωγές, που θα πρέπει να αυξάνονται, να καταστούν ανταγωνιστικότερες έναντι των εισαγωγών, μέσω της μεταφοράς του φορολογικού βάρους από την εγχώρια παραγωγή και απασχόληση στην κατανάλωση, όπου το μεγαλύτερο μερίδιο κατέχουν τα εισαγόμενα προϊόντα.
