Αναλύσεις: Υπόδειγμα συναίνεσης σε αναπτυξιακές επιλογές...

28 Μαίου 2011 Υπόδειγμα συναίνεσης σε αναπτυξιακές επιλογές...

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 28/5/2011

 

Ως γνωστόν οι ναυαρχίδες της εγχώριας κρατικής οικονομικής και αναπτυξιακής διαχείρισης, τα υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών (κι όχι μόνον αυτά) παρείχαν, αν και «ενοχικά κρυμμένα» στη διαχείριση των Ειδικών Λογαριασμών (ΔΙΒΕΕΤ, ΔΕΤΕ, κ.λπ), με ευρείες συναινέσεις, δημοσία δαπάνη ιδιωτικά «Προγράμματα Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής & Περίθαλψης των Εργαζομένων». Είχε δηλαδή επιλεγεί, αντί της δημόσιας ασφάλισης υγείας, η ιδιωτική, αξιολογούμενη προφανώς ως καλύτερη.

Επίκαιρα Θέματα: " Δικαίως αγανακτισμέ.. και με τα πάντα αηδιασμέ..."

15 Ιαν. 2011 Μεταξύ Περαίωσης και Επιμήκυνσης  της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 15/1/2011

Δεν πρόκειται για την πρόσφατη φορολογική περαίωση, που πρωτοεισήχθη το 1978, πριν συμπληρωθεί η πρώτη πενταετία της Μεταπολίτευσης, και έκτοτε επαναλήφθηκε τουλάχιστον 10 φορές, ενίοτε ως «τελευταία». Ούτε για την επιμήκυνση του χρόνου  αποπληρωμής των 110 δισ. του Μηχανισμού Στήριξης (ΕΕ και ΔΝΤ) που είναι κρισιμότατη αλλά όχι η σπουδαιότερη οικονομική μεταβλητή για την αποφυγή της χρεοκοπίας. Μιλάμε για την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία.

Υπαρξιακό δίλλημα μεταξύ περαίωσης και   επιμήκυνσης  βιώνει η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, της Μεταπολίτευσης. Μεταξύ αφενός της αναπόφευκτης περαίωσης που ήδη τροφοδοτείται εν μέσω της πολύπλευρης κρίσης και της οιονεί χρεοκοπίας και, αφετέρου  της δύσκολης επιμήκυνσής της καθώς το κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, πολιτιστικό «κλίμα» δείχνει την ανάγκη της Δ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ δεν έχει απαντηθεί το πώς και το τι αυτής της μετάβασης. Το νόημα του «άλλαξέ τα όλα».

Διάγνωση του (εκρηκτικού) κλίματος στην ελληνική κοινωνία και οικονομία μπορεί να γίνει και χωρίς «δημοσκοπήσεις».  Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία έχει εισέλθει στην μελαγχολική περίοδό της. Σε κλίμα που θα μπορούσε να συμπυκνωθεί στους blues στίχους «δικαίως αγανακτισμέ…  και με τα πάντα αηδιασμέ…  πως τάχεις έτσι μοιρασμέ …». Είχαν τραγουδηθεί τις αρχές της δεκαετίας του 80 αναφερόμενοι  στην πρώιμη μεταπολεμική Ελλάδα, και φαινόταν παρωχημένοι για την Ελλάδα του 2000.

Είχαμε ήδη μία χαμένη δεκαετία, αυτήν που πέρασε, δεν  χρειαζόμαστε μία μελαγχολική δεκαετία, αυτήν που άρχισε. Παρά την οιονεί χρεοκοπία, την απώλεια πολλαπλών και κατακερματισμένων «κεκτημένων», απαιτείται νέα –φρέσκια- και εγκυρότερη οπτική για την χώρα, πέρα  από τα κλισέ, την ιδεολογικοπολιτική κλεισούρα, τις αυταπάτες, τον «ευρωπαϊκό αντικατοπτρισμό» της Μεταπολίτευσης και της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας που εναπόθεσαν «έξωθεν» τις λύσεις για τα μείζονα της περιόδου.  

«Έξωθεν», στην ευρωπαϊκή ένταξη, εναποτέθηκε η «στερέωση της δημοκρατίας». «Έξωθεν», με την ενσωμάτωση στην ΕΟΚ  θα κατοχυρωνόταν γεωπολιτικά η χώρα επιλύοντας, υποτίθεται οριστικά, το εξ Ανατολών πρόβλημα ασφαλείας. «Έξωθεν», στην όσμωση της ελληνικής, καχεκτικής (λόγω και των διεθνών κρίσεων το 1973-74 και το 1978-79) και εν μέρει  παρασιτικής, οικονομίας με την αναπτυγμένη οικονομία της Βόρειας Ευρώπης εναποτέθηκε η αναπτυξιακή πορεία εκσυγχρονισμού της. Η ευθύνη δεν είναι στο «έξωθεν» καθεαυτό αλλά στον λυτρωτικό ρόλο που του (απo)δόθηκε.

Και στην τρέχουσα μελαγχολική φάση της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας  το «έξωθεν» διατηρεί τον πρωτεύοντα ρόλο του. Αναγκαίες αλλαγές και τομές δεν (προ)κρίνονται βάσει του εάν είναι κοινωνικά, παραγωγικά και οικονομικά ορθές, (προ)κρίνονται  βάσει του εάν τις θέλει / επιβάλλει η τρόικα ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Οι πολιτικές επιλογές εμφανίζονται να συναρτώνται, σε υπερβολικό βαθμό, ακόμη κι όταν δεν συναρτώνται ευθέως, με τις conditionalities του Μνημονίου. Όμως οι λύσεις κείνται πέρα από την μήτρα του «έξωθεν» ανεξαρτήτως αν του αποδίδεται λυτρωτικός ή καταστροφικός ρόλος.

Φιλοξενούμενες Μελέτες: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ "ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ"

 "ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ",   Μάϊος  2011 

....

ΥΓ. Ο Αλέξανδρος Σπαρτίδης, μαθητής του Λεοντείου Λυκείου, δεν είχε κλείσει τα 16 χρόνια του το 1973, και δεν επρόκειτο να τα κλείσει ποτέ. Στις 17 Νοέμβρη η ζωή του τελείωσε απότομα, από τις σφαίρες των οργάνων της δικτατορίας, στην οδό Κότσικα.

Η οδός Κότσικα  είναι ένας μικρός δρόμος ο οποίος ενώνει την Πατησίων με την Μαυρομματαίων, απέναντι από το κτίριο του ΟΤΕ, στην οροφή του οποίου ενδεχομένως βρίσκονταν και οι δολοφόνοι ελεύθεροι σκοπευτές, που έκοψαν το νήμα της ζωής του Αλέξανδρου. Του Αλέξανδρου ο οποίος δεν ήταν ένα «θύμα» της δικτατορίας. Ήταν, και είναι, ένας ήρωας της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Ο διαβάτης που περνάει στις μέρες μας από την διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, και βλέπει όσα συμβαίνουν γύρω του, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί: εάν ο Αλέξανδρος Σπαρτίδης δεν είχε πεθάνει ηρωικά εκείνο το πρωινό του 1973 αλλά είχε ζήσει, όπως ζήσαμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, θα μπορούσε άραγε σήμερα να περπατήσει με ησυχία και ασφάλεια, όπως θα είχε κάθε δικαίωμα, οποιαδήποτε ώρα του 24ωρου,  στην περιοχή; Θα μπορούσε να είναι ήρεμος και ήσυχος στην σκέψη ότι τα παιδιά του ή τα ανίψια του, ή ακόμη και τα εγγόνια του, μετακινούνται στο κέντρο της Αθήνας, μετά τις 6 το απόγευμα; Θα μπορούσε να προσπεράσει αδιάφορα -χωρίς να αισθάνεται την οργή και την κατάθλιψη εκείνη που αισθάνεται κάθε έντιμος άνθρωπος όταν αδυνατεί να σταματήσει μία τραγωδία- το θέαμα των 12χρονων Αφρικανίδων που απελπισμένα αναζητούν τον έναντι 20 ευρώ «αγοραστή» τους, προκειμένου να συγκεντρώσουν το ποσό που απαιτεί ο «λαθρέμπορας ανθρωπίνων ψυχών» και ιδιοκτήτης τους, ως αποζημίωση για την διαπεραίωσή τους στην «Ευρώπη»;

Φυσικά όχι. Δεν θα μπορούσε. Οι συνθήκες που επικρατούν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας, προσβάλλουν την μνήμη του Αλέξανδρου Σπαρτίδη και όλων των Ελλήνων που πρόσφατα η παλαιότερα έδωσαν την ζωή τους για μία καλύτερη πατρίδα σε έναν καλύτερο κόσμο. Όποιος αισθάνεται την ανάγκη να τιμήσει την μνήμη τους και την προσφορά τους, αλλά επίσης να προφυλάξει από τον ευτελισμό και τα δικά του βιώματα και την δική του προσωπική ιστορία, οφείλει να αντιδράσει.

Το υπό έντυπη δημοσίευση  "ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ"  του Δημήτρη Α. Ιωάννου  φιλοξενείται  εδώ.  

Αναλύσεις: Η Συναίνεση των Πολιτών

21 Μαίου 2011 Η Συναίνεση των Πολιτών

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία,  21/5/2011

Οι ευρωπαϊκές «συστάσεις» περί εγχώριων (δια)κομματικών συναινέσεων στην μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική προσαρμογή και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ακόμη κι αν ευοδωθούν δύσκολα θα αποδώσουν επειδή το εγχώριο πολιτ(ευτ)ικό σύστημα έχει εθισθεί να «κοκορομαχεί» και να χειρίζεται τα κρίσιμα ζητήματα ως προ-πολιτικά. Επιπλέον, γιατί το ίδιο στερείται της συναίνεσης των πολιτών, όντας μέρος του προβλήματος που οδήγησε στην «τεχνική» χρεοκοπία της χώρας. Εν ολίγοις είναι άστοχες. Αυτό που «μετράει» είναι η συναίνεση των πολιτών.
 

Επίκαιρα Θέματα: Πως επηρεάζει η εισαγωγή του ευρώ την διαμόρφωση των μισθών;

Πως επηρεάζει η εισαγωγή του ευρώ την διαμόρφωση των μισθών;

Απαντά  ο Χρήστος Α. Ιωάννου, Οικονομολόγος (Ph.D), Μέλος του Σώματος Μεσολαβητών-Διαιτητών.   

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20 Μαΐου 2001   (10 χρόνια πριν)

Το Ευρώ φέρνει σχεδόν πλήρη διαφάνεια  τιμών και μισθών και ευχέρεια  για συγκρίσεις αμοιβών μεταξύ χωρών, κλάδων και ειδικοτήτων. Η συγκρισιμότητα των μισθών από το εθνικό επίπεδο επεκτείνεται στην Ευρωζώνη. Εκλείπει η «αυταπάτη του εθνικού χρήματος» που συγκαλύπτει διαφορές παραγωγικότητας και εθνικού κόστους διαβίωσης. Στην Ευρωζώνη  για διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά υπάρχει ήδη μεγάλη διασπορά τιμών, πλέον του 20% των μέσων τιμών,  ποσοστό διπλάσιο από τις ΗΠΑ. Οι διαφορές τιμών θα περιορισθούν αλλά, λόγω φορολογίας, υποδομής των αγορών και διαφορών σε προτιμήσεις, δεν θα εξαλειφθούν. Διαφορές παραγωγικότητας και εθνικού κόστους διαβίωσης δεν οδηγούν σε  ευρω-μισθούς για  παρόμοιες εργασίες.  Το Ευρώ επιτρέπει  μεγαλύτερη απορρύθμιση αγορών, διεθνοποίηση αλλά και γεωγραφική  διαφοροποίηση  των αμοιβών. 

Αναλύσεις: Μέσα στο ευρώ, έξω από τη Σένγκεν

14 Μαϊου 2011 Μέσα στο ευρώ, έξω από τη Σένγκεν

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 14/5/2011

Οσα έλαβαν χώρα περί το δημοσίευμα του Spiegel online της 6/5/2011, «Η Αθήνα αναθερμαίνει σχέδια για νέο νόμισμα - Η Ελλάδα εξετάζει την έξοδο από την Ευρωζώνη», δείχνουν το εγχώριο πολιτ(ευτ)ικό σύστημα και τα συμπαρομαρτούντα του (ΜΜΕ κ.λπ.), στερoύμενα «Οδικού Χάρτη» για τα στοιχειώδη στην τρέχουσα οιονεί χρεοκοπία. Ως δυνατότητα πολιτικής αντίδρασης και διατύπωσης θέσεων in vivo, κι όχι με προμαγειρεμένο λόγο.

Άρθρα - Αναλύσεις: Τα κλισέ της χρεοκοπίας και το «θεμελιώδες ζήτημα»

8 Μαΐου 2011  Τα κλισέ της χρεοκοπίας και το «θεμελιώδες ζήτημα»

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία- Οικονομία, Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Σε συνθήκες «τεχνικής» χρεοκοπίας της χώρας από το 2009, και την μέσω των «μηχανισμών στήριξης» αποφυγή της ανοικτής χρεοκοπίας, αντιλαλούν στη δημόσια σκηνή, από τον ναό της δημοκρατίας έως τα τηλεπαράθυρα, τα κλισέ της χρεοκοπίας: διαγνώσεις και θέσεις ίδιες με τις «λύσεις» και τις αυταπάτες που μας έφεραν εδώ.

Αναλύσεις: Ελλάδα του «'21» ή Ελλάδα του «'22»;

7 Μαϊου 2011  Ελλάδα του «'21» ή Ελλάδα του «'22»;

 

Ημερησία του Σαββάτου - Οικονομία, 7/5/2011

Μονότονα τα τελευταία 5-6 χρόνια, όταν ακόμη ήταν εδραίες οι αυταπάτες περί «θωρακισμένης οικονομίας», «βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας», «πραγματικής σύγκλισης σε Ε.Ε. και ΟΝΕ», γράφαμε ότι «τα πράγματα δεν είναι όσο άσχημα φαίνονται, αλλά πολύ χειρότερα». Οι θεμελιακοί οικονομικοί δείκτες (αυξανόμενα ελλείμματα εμπορικά και τρεχουσών συναλλαγών, συνεχής υποχώρηση των εξαγωγών ως ποσοστό του ΑΕΠ, ραγδαία συρρίκνωση παραγωγικής δυναμικότητας και δυνατότητας) προμήνυαν την χρεοκοπία.

Μελέτες: Προλεχθέντα - Τι πήγε λάθος με τον ΟΜΕΔ του Ν. 1876/1990 ;

Προλεχθέντα: Τι πήγε λάθος με τον ΟΜΕΔ του ν.1876/90; Επιθεώρησις Εργατικού Δικαίου, Τόμος 70ος, Τεύχος 7 (1677), 1/4/2011, σελ. 385-393.

Μελέτες: Οργάνωση του Χρόνου Εργασίας με 24ωρη Συνεχή Απασχόληση;

Μελέτες σε Ελληνικά Επιστημονικά Περιοδικά:  Οργάνωση του Χρόνου Εργασίας με 24ωρη Συνεχή Απασχόληση; Επιθεώρησις Εργατικού Δικαίου, Τόμος 69ος, Τεύχος 8 (1656), 15/4/2010, σελ. 465-467.

 

Το ερώτημα του τίτλου δεν είναι ρητορικό. Αφορά ζήτημα που ετέθη από συνδικαλιστική οργάνωση της εργατικής πλευράς στην διάρκεια της συλλογικής διαπραγμάτευσης για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Πολεμικό Ναυτικό, ενόψει της έκδοσης της Διαιτητικής Απόφασης 3/2010 και ανεδείχθη ιδιαιτέρως από έτερη συνδικαλιστική οργάνωση της εργατικής πλευράς η οποία διεκδικούσε την «νομιμοποίηση»  του δικαιώματος 24ώρου συνεχούς. απασχόλησης για τα μέλη της.

Το ζήτημα αποτελεί ένα παράδειγμα πιθανής εγχώριας (παρ)ερμηνείας των όρων που προβλέπονται από την Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας. Παρερμηνείας αφενός όσον αφορά τα χρονικά όρια της ημερήσιας εργασίας και την ελάχιστη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης ανά εικοσιτετράωρο, αφετέρου όσον αφορά τις δυνατότητες των πιθανών εξαιρέσεων από αυτά τα όρια  μέσω συλλογικών συμβάσεων εργασίας ή συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.